Zawiera: ROZDZIAŁ 1. Niepełnosprawność intelektualna – wprowadzenie do problematyki 1.1. Zarys problemów 1.2. Refleksje nad inteligencją ogólną i jej regulacyjną rolą 1.3. Osoba niepełnosprawna intelektualnie w kulturze 1.4. Kierunki wsparcia osób z niepełnosprawnością intelektualną ROZDZIAŁ 2. Zaburzenia komunikacji językowej w grupie osób z niepełnosprawnością intelektualną 2.2. Możliwości komunikacyjne dzieci z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu lekkim 2.3. Możliwości komunikacyjne dzieci z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu umiarkowanym i znacznym 2.4. Możliwości komunikacyjne osób z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu głębokim ROZDZIAŁ 3. Niepełnosprawność intelektualna jako zaburzenie współwystępujące 3.1. Rozwój i zaburzenia komunikacji językowej u osób z zespołem Downa 3.2. Rozwój i zaburzenia komunikacji językowej u osób z zespołem Gregga 3.3. Masaż logopedyczny 3.4. Możliwości komunikacyjne osób z całościowymi zaburzeniami rozwojowymi (PDD – Pervasive Developmental Disorders) ROZDZIAŁ 4. Niepełnosprawność intelektualna jako zaburzenie mogące współwystępować z innymi zespołami 4.1. Mózgowe porażenie dziecięce jako zespół objawów chorobowych 4.2. Zaburzenia rozwoju psychoruchowego dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym 4.3. Etiologia i klasyfikacje mózgowego porażenia dziecięcego 4.4. Odmiany kliniczne mózgowego porażenia dziecięcego 4.5. Rozwój mowy i jej zaburzenia u dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym ROZDZIAŁ 5. Niepełnosprawność intelektualna jako zaburzenie ujawniające się w okresie rozwoju 5.1. Możliwości komunikacyjne osób z zespołem łamliwego chromosomu X. Porównanie zespołu z niepełnosprawnością intelektualną i z autyzmem 5.2. Niepełnosprawność intelektualna jako zaburzenie w rozwoju. DIAGNOZA I TERAPIA LOGOPEDYCZNA MAŁEGO DZIECKA Z ZABURZENIAMI ZE SPEKTRUM AUTYZMU (ASD) 1. Zaburzenie ze spektrum autyzmu - kryteria diagnostycze, uwarunkowania genetyczne i neurobiologiczne 2. Komunikacja niewerbalna i werbalna dzieci z ASD oraz dzieci rozwijających się prawidłowo - uściśnienia terminologiczne 3. Zaburzenia komunikacji niewerbalnej i werbalnej u dzieci z ASD - porównanie z normatywnym rozwojem komunikacji społecznej 4. Opóźniony rozwój mowy czy zaburzony rozwój komunikacji werbalnej i niewerbalnej u dzieci z ASD - diagnozowanie i formy zaburzeń komunikacji w ASD 5. Próba porównania zachowań językowych i komunikacyjnych osób z niepełnosprawnością intelektualną oraz osób z zaburzeniem ze spektrum autyzmu 6. Diagnoza różnicowa niedokształcenia mowy pochodzenia korowego i niedokształcenia mowy w autyzmie 7. Diagnoza rozumienia mowy osób z ASD ze złożonymi potrzebami komunikacyjnymi - propozycja modelu badania 8. ASD a niedosłuch, neuropatia słuchowa i centralne zaburzenia przetważania słuchowego - zależności, współwystępowanie, różnicowanie 9. ASD a epilepsja 10. Zaburzenia czynności jedzenia u dzieci ze spektrum autyzmu 11. Znaczenie procesów przetwarzania sensorycznego w rozwoju komunikacji dzieci z ASD 12. ESDM (Early Start Denver Model) - wielospecjalistyczna metoda wczesnej interwencji dla małych dzieci z ASD 13. Praca logopedyczna z małym dzieckiem ze spektrum autyzmu - podstawowe cele i strategie pracy 14. Terapia logopedyczna dziecka z ASD z nadwrażliwością lub podwrażliwością dotykową obszaru orofacjalnego 15. Wspomagające i alternatywnemetody porozumiewania się (AAC) w pracy nad rozwojem mowy i komunikacji dzieci z ASD 16. Wykorzystanie gestów obrazujących ruchy artykulatorów GORA w terapii logopedycznej dziecka z ASD 17. Etyka w gabinecie logopedy.
1. Ewolucja podejścia do niepełnosprawności intelektualnej- mowa, język, komunikacja; 2. Jakość komunikowania się ze społeczeństwem osób z niepełnosprawnością intelektualną; 3. Badania nad poziomem kompetencji językowych osób z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu lekkim i w normie.
Zawiera: Cz. I Komunikacja – diagnoza, możliwości językowe i komunikacyjne: Psychologiczne aspekty języka i mowy; zaburzenia rozwoju mowy i komunikacji u małych dzieci z autyzmem. Dylematy wczesnej diagnozy autyzmu; Język, mowa i komunikacja u dzieci z FAS – doniesienie z badań; Mowa i język dzieci z zespołem Downa – czynniki zakłócające; Zaburzenia substancji segmentalnej czy wielowymiarowe zaburzenia rozwoju mowy dzieci z rozszczepem wargi i podniebienia; Komunikacja z dzieckiem z syndromem apallicznym – dylematy diagnostyczne. Cz. II Komunikacja – relacje interpersonalne, komunikacja społeczna: Dzieci ze specjalnymi potrzebami komunikacyjnymi – rozważania o możliwościach komunikacyjnych; Wczesne zabawy interakcyjne jako płaszczyzna rozwijania umiejętności komunikacyjnych u dzieci z zespołem Downa; Dziecko z zespołem Möbiusa w komunikacji interpersonalnej; Zaburzeniamowy i komunikacji w świetle relacji interpersonalnych; Wybrane aspekty procesu komunikacji u dzieci i młodzieży niedostosowanych społecznie. Cz. III Komunikacja – grupa rówieśnicza, edukacja integracyjna: Komunikacja dzieci przedszkolnych w grupach integracyjnych; Wybrane aspekty komunikowania w klasie integracyjnej; Sytuacja szkolna uczniów z zaburzeniami mowy w klasie i grupie rówieśniczej; Kompetencja komunikacyjna dzieci z niepełnosprawnością umysłową w stopniu lekkim w warunkach edukacji integracyjnej i specjalnej. Cz. IV Komunikacja – wspomaganie rozwoju i terapia: Wybrane zagadnienia terapii dziecka z zaburzeniami rozwoju mowy i komunikacji; Wspomaganie rozwoju komunikacji i odżywiania dziecka z rzadką chorobą genetyczną; wspomaganie pozawerbalnej komunikacji dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym i głębszą niepełnosprawnością intelektualną przez stymulację rozwoju emocjonalnego; Znaczenie i wykorzystanie komunikacji wspomagającej i alternatywnej (AAC) w porozumiewaniu się z osobami z głęboką niepełnosprawnością intelektualną; Posługiwanie się prostymi instrumentami perkusyjnymi sposobem bezsłownego komunikowania się dzieci; Wspomaganie komunikacji niewerbalnej między dzieckiem a nauczycielem przez muzykoterapię; Wspomaganie komunikacji niewerbalnej między osób z niepełnosprawnością wzrokową przez sztukę; Wspieranie komunikacji osób niesłyszących w wirtualnym świecie internetu; wybrane aspekty diagnozy i terapii trudności komunikacyjnych u dzieci z zaburzeniami przetwarzania słuchowego.
Zawiera: Wstęp; PODSTAWY DIAGNOZY INTERDYSCYPLINARNEJ: Diagnoza pedagogiczna. Specyfika i obszary diagnozy w ujęciu historycznym; Diagnoza psychopedagogiczna. Podstawowe pojęcia, przedmiot, problemy i modele diagnozy w naukach społecznych; Diagnoza w neurologii dziecięcej; Diagnoza psychiatryczna dziecka. DIAGNOZA FUNKCJI PODSTAWOWYCH. WYBRANE ZAGADNIENIA: Diagnoza funkcjonalna i symptomy zaburzeń funkcji podstawowych. Wybrane problemy; Diagnoza funkcjonalna dziecka z dysfunkcją wzroku; Diagnoza percepcji słuchowej; Diagnostyka motoryki małej; Ewolucja rozumienia lateralizacji w naukach podstawowych. Implikacje dla diagnozy i interwencji pedagogicznej; Diagnoza procesów integracji sensorycznej dziecka; Diagnozowanie gotowości szkolnej dziecka. DIAGNOZA WYBRANYCH ZABURZEŃ ROZWOJOWYCH: Wczesne objawy autyzmu; Diagnoza zespołu Aspergera; Diagnoza dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym oraz komunikacji alternatywnej i wspomagającej; Diagnoza dziecka z dystrofią mięśniową. WYBRANE PROBLEMY DIAGNOZY LOGOPEDYCZNEJ: Zaburzeniamowy u dzieci chorych neurologicznie. Diagnoza kliniczna a rozpoznanie logopedyczne; Czas i istota opieki logopedycznej w przypadku małego dziecka z rozszczepem wargi i podniebienia; Narzędzia stosowane w diagnozie jąkania u dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym; Dyslalia: objawy, przyczyny, klasyfikacje, podstawy diagnozy oraz postępowanie logopedyczne. Noty o autorach.
Wprowadzenie, Wybrane zagadnienia z terapii muzycznej, Muzykoterapia i trening relaksacyjny w pracy z dziećmi, Metoda Ruchu Rozwijającego, Kinezjologia edukacyjne jako wsparcie dla uczniów o specjalnych potrzebach edukacyjnych, Terapia dzieci z zaburzoną neurodynamiką przez kontakt za zwiwrzętami,Usprawnienie percepcji wzrokowej, usprawnienie percepcji wzrokowej na materiale literowym, Usprawnienie funkcji analizatora wzrokowego na materiale literowym, Usprawnienie analizy i syntezy wzrokowej na materiale literowym,sylabowym i wyrazowym, Ćwiczenia analizy i syntezy wzrokowej na materiale słownym, Ćwiczenia analizy i syntezy wzrokowej, Usprawnienie percepcji słuchowej, Układanie zdań i dzielenie ich na wyrazy, Dzielenie wyrazów na sylaby, Podział na samogłoski i spółgłoski, Ćwiczenia usprawniające percepcję wzrokową i słuchową, Utrwalenie prawidlowej wymowy głoski sz, Róznicowanie głosek sz-s, Ćwiczenia orientacji przestrzennej.Strona lewa i prawa, Kierowca, Ćwiczenia utrwalające określenia słowne dotyczącs stosunków przesprzennych, Ćwiczenia utrwalające kierunki, Ćwiczenia orientacji przestrzennej.usprawnienia percepcji wzrokowej, Rozwijanie orientacji w schemacie ciała i przestrzeni, propozycje tekstów do ćwiczeń w orientacji przestrzennej, Usprawnienie lateralizacji, Herbata w hotelu, Ćwiczenia regulujące prawidłowe ustawienie głowy w przestrzeni w stosunku do ciała, Ćwiczenia wyrabiające odruch równowagi, Żabki-usprawnienie ogólnej koordynacji ruchów, Zajęcia usprawniające funkcjonowanie analizatora kinestetyczno-ruchowego, Spacer po lesie-ćwiczenia koordynacji ruchów ze szczególnym uwzględniemiem problemów dzieci z zaburzeniami równowagi, Spotkanie z calineczką-zajęcia dla dzieci zahamowanych emocjonalnie, Dziecko "zamknięte" ("wycofane") na zajęciach socjoterapeutycznych-propozycje ćwiczeń, Zimowe igraszki-propozycja zajęć dla dzieci z nadpobudliwością psychoruchową, Zajęcia dla dzieci z zaburzeniami w sferze emocjonalno-społecznej, Warsztat muzykoterapeutyczny:drzewko smutku-drzewko radości, W leśniczówce-ćwiczenia rozwijające zdolność rozumienia czytanego tekstu, Zabawa na lodzie-ćwiczenia rozwijające zdolnośc rozumienia czytanego tekstu, zajęcia korekcyjno-kompensacyjne dla dzieci z trudnościami w uczeniu się matematyki.dodawanie i odejmowanie w zakresie 10
Dyskurs nad kompetencjami komunikacyjnymi: Wykorzystanie wspomagającej i alternatywnej komunikacji - wybrane metody i wyzwania nowej technologii; Akces osób z niepełnosprawnością intelektualną do społeczeństwa - komunikacja; Rozwijanie kompetencji komunikacyjnej u osób wykorzystujących wspomagające sposoby do porozumiewania się; Komunikacja alternatywna i wspomagająca. Wspomaganie osób z zaburzeniami w społeczeństwie w odniesieniu do komunikacji i edukacji: Znaki ręczno-ustne Jana Siestrzyńskiego jako początek komunikacji wspomagającej na ziemiach polskich; Komunikacja AAC w terapii osób z głębszą niepełnosprawnością intelektualną; Aplikacja b-Link jako narzędzie wspomagające nauczanie osób z niepełnosprawnością narządów ruchu; Komunikacja osób z jąkaniem w społeczeństwie; Rozwijanie kompetencji komunikacyjnych u dzieci z autyzmem za pomocą PECS (Picture Exchange Communication System); Znaczenie edukacji w procesie wspierania inkluzji społecznej osób z niepełnosprawnością oraz budowania społeczeństwa inkluzyjnego.
W książce przedstawione zostały możliwości logopedy, terapeuty zajęciowego i pedagoga w diagnozie i terapii osób z rzadkimi chorobami genetycznymi. Autorzy prac poruszyli problematykę zaburzeń mowy i komunikacji u dziecka z zespołami: delecji 5p (zespołem Cri du Chat), Klinefeltera, Dravet, Aperta, z rzadką mutacją genetyczną genu FOXP1, z duplikacją chromosomu Xq28, z delecją w 13. chromosomie i z wodogłowiem. Przyjrzeli się zaburzeniom głosu u dziecka po operacji guza pnia mózgu, opóźnionemu rozwojowi mowy u dziecka z podejrzeniem choroby genetycznej, komunikacji wykorzystującej metodę psychodramy u dziecka z głęboką wieloraką niepełnosprawnością. Publikacja znajdzie szerokie grono odbiorców wśród logopedów, psychologów, pedagogów, terapeutów i wszystkich osób zainteresowanych tematyką zaburzeń mowy i komunikacji.
Logopedia to interdyscyplinarna dziedzina nauki, która bardzo szybko rozwinęła się w ostatnim dziesięcioleciu. Jej intensywny rozwój jest związany ze wzrostem zapotrzebowania społecznego wynikającego ze zwiększenia świadomości i wiedzy na temat zaburzeń mowy. W procesie diagnostyczno-terapeutycznym mowy najważniejsza jest rola logopedy, jednak najczęściej pełny sukces terapeutyczny osiąga się dopiero przy współpracy wielu specjalistów. Dlatego tak istotna w rozwoju myśli logopedycznej jest kooperacja wielu dziedzin nauki, świadcząca o interdyscyplinarności logopedii.
Tom zawiera teoretyczne rozważania oraz wyniki badań własnych naukowców i praktyków, którzy reprezentują ośrodki naukowe, placówki oświatowe oraz terapeutyczne z całej Polski. Ukazali oni logopedię jako dziedzinę o interdyscyplinarnych podstawach, a także przyczynili się do kontynuacji dyskusji oraz współpracy specjalistów zajmujących się pomocą dzieciom i dorosłym z zaburzeniami mowy i języka. W monografii znajdują się rozważania specjalistów z różnych dziedzin - logopedii, neurologopedii, surdologopedii, onkologopedii, oligofrenopedagogiki, psychologii, ortodoncji, językoznawstwa, glottodydaktyki - co umożliwia wieloaspektowe spojrzenie na skomplikowane zagadnienie, jakim jest szeroko pojęta komunikacja.
Afazjologia to bogate i inspirujące kompendium wiedzy o zaburzeniach mowy. W monografii przedstawiono szerokie ujęcie afazjologii, której zakres obejmuje zarówno zaburzenia mowy pochodzenia organicznego (afazja, dyzartria, dysglosja, oligofazja), jak i trudności w porozumiewaniu się osób dorosłych z ADHD, laryngektomowanych oraz wybudzonych ze śpiączki. W publikacji omówiono najnowszą wiedzę na temat dysfunkcji werbalnych, stanowiących barierę komunikacyjną wyraźnie obniżającą jakość życia pacjentów. Autorzy opisali również kryteria diagnozy dyferencjalnej organicznych zaburzeń mowy oraz nowoczesne strategie i metody ich terapii, a także wymiar społeczny. Ciekawe opisy przypadków i propozycje narzędzi diagnostycznych będą przydatne w codziennej praktyce osób zajmujących się zaburzeniami mowy.
Sumienna i uważna obserwacja osób napotykających bariery w porozumiewaniu się to codzienność praktyki logopedycznej. Terapeuta krok po kroku analizuje sposoby funkcjonowania jednostki w kontaktach z otoczeniem, poszukując interpretacji dla ich rozpoznania i opisu. Dąży do odkrycia zespołu przyczyn występujących trudności w komunikowaniu się, gdyż ma świadomość, że natura, jakość i stan umiejętności tworzenia relacji człowieka z otaczającą go rzeczywistością są wielorako uwarunkowane. Budowanie programów terapii zaburzeń w porozumiewaniu się zarówno werbalnym, jak i niewerbalnym wymaga wiedzy lingwistycznej, biologicznych podstaw teoretycznych dotyczących rozwoju i funkcjonowaniu człowieka oraz znajomości mechanizmów psychologicznych i aspektów społeczno-pedagogicznych. Na procedurę logopedyczną składa się rozwijanie wszystkich typów kompetencji – komunikacyjnej, poznawczej (kulturowej) i językowej. Zasadnicze znaczenie dla rozumienia rzeczywistości ma rozumienie języka. Interdyscyplinarne kierunki badań logopedycznych pokazują, jak różnorodne, złożone i nierzadko dyskretne bywają czynniki wpływające na możliwości komunikowania się i stan rozwoju mowy. Tradycyjnie tematykę „Logopedii Silesiany” wyznaczają doświadczenia naukowo-badawcze i zawodowe autorów, które gromadzili, obserwując trudności w komunikacji językowej mówionej i pisanej dzieci, młodzieży oraz dorosłych. Po raz kolejny idea rozpoznawania natury zaburzeń mowy połączyła znamienitych badaczy w dążeniu do opisu mowy zarówno w jej specyficznych, jak i w niespecyficznych kontekstach. (fragment Wstępu)
Sumienna i uważna obserwacja osób napotykających bariery w porozumiewaniu się to codzienność praktyki logopedycznej. Terapeuta krok po kroku analizuje sposoby funkcjonowania jednostki w kontaktach z otoczeniem, poszukując interpretacji dla ich rozpoznania i opisu. Dąży do odkrycia zespołu przyczyn występujących trudności w komunikowaniu się, gdyż ma świadomość, że natura, jakość i stan umiejętności tworzenia relacji człowieka z otaczającą go rzeczywistością są wielorako uwarunkowane. Budowanie programów terapii zaburzeń w porozumiewaniu się zarówno werbalnym, jak i niewerbalnym wymaga wiedzy lingwistycznej, biologicznych podstaw teoretycznych dotyczących rozwoju i funkcjonowaniu człowieka oraz znajomości mechanizmów psychologicznych i aspektów społeczno-pedagogicznych. Na procedurę logopedyczną składa się rozwijanie wszystkich typów kompetencji – komunikacyjnej, poznawczej (kulturowej) i językowej. Zasadnicze znaczenie dla rozumienia rzeczywistości ma rozumienie języka. Interdyscyplinarne kierunki badań logopedycznych pokazują, jak różnorodne, złożone i nierzadko dyskretne bywają czynniki wpływające na możliwości komunikowania się i stan rozwoju mowy. Tradycyjnie tematykę „Logopedii Silesiany” wyznaczają doświadczenia naukowo-badawcze i zawodowe autorów, które gromadzili, obserwując trudności w komunikacji językowej mówionej i pisanej dzieci, młodzieży oraz dorosłych. Po raz kolejny idea rozpoznawania natury zaburzeń mowy połączyła znamienitych badaczy w dążeniu do opisu mowy zarówno w jej specyficznych, jak i w niespecyficznych kontekstach. (fragment Wstępu)
Z zaszczytem i przyjemnością oddajemy w ręce Czytelników kolejny, ósmy tom „Logopedii Silesiany”. W zebranych w nim pracach naukowych oraz stu-diach przypadków cenieni i uznani Autorzy z kraju i zagranicy podejmują się szerokiego omówienia różnorodnych zagadnień dotyczących diagnozy i terapii logopedycznej. Każdorazowo pogłębiona refleksja naukowa łączy się ze wskazywaniem metodologicznych uzasadnień dla prawideł komunikowania się, w tym nade wszystko komunikowania się językowego, oraz z tworzeniem podstaw dla nowych formuł postępowania logopedycznego.Język bowiem odgrywa w procesie porozumiewania się zasadniczą rolę. Co istotne, zarówno teoretycy, jak i praktycy logopedii patrzą na język nie jako na system złożony z podsystemów, ale jako na narzędzie budowania tożsamości i walencji kulturowej, gdyż jest on w swej istocie elementem konstytutywnym bycia człowiekiem. Nabycie określonych wzorów językowych determinuje postawę poznawczą jednostki wobec otaczającej rzeczywistości, a „ujęzykowienie głowy ludzkiej za pomocą więcej niż jednego myślenia językowego wprowadza do niej coś całkiem nowego”1. Za pomocą słów i budowanych z nich struktur poznajemy, przeżywamy, interpretujemy i oceniamy świat. Po raz kolejny obserwacja słowa w różnych jego realizacjach i odkrywanie przyczyn sprawiających, że człowiek zaczyna używać języka w taki a nie inny sposób, znajdują odzwierciedlenie w logo-pedycznej debacie nad naturą ludzkiego porozumiewania się – podejmowaniu przez badaczy opisu mowy w rozwoju i w zaburzeniach. (fragment Wstępu)
Z zaszczytem i przyjemnością oddajemy w ręce Czytelników kolejny, ósmy tom „Logopedii Silesiany”. W zebranych w nim pracach naukowych oraz stu-diach przypadków cenieni i uznani Autorzy z kraju i zagranicy podejmują się szerokiego omówienia różnorodnych zagadnień dotyczących diagnozy i terapii logopedycznej. Każdorazowo pogłębiona refleksja naukowa łączy się ze wskazywaniem metodologicznych uzasadnień dla prawideł komunikowania się, w tym nade wszystko komunikowania się językowego, oraz z tworzeniem podstaw dla nowych formuł postępowania logopedycznego.Język bowiem odgrywa w procesie porozumiewania się zasadniczą rolę. Co istotne, zarówno teoretycy, jak i praktycy logopedii patrzą na język nie jako na system złożony z podsystemów, ale jako na narzędzie budowania tożsamości i walencji kulturowej, gdyż jest on w swej istocie elementem konstytutywnym bycia człowiekiem. Nabycie określonych wzorów językowych determinuje postawę poznawczą jednostki wobec otaczającej rzeczywistości, a „ujęzykowienie głowy ludzkiej za pomocą więcej niż jednego myślenia językowego wprowadza do niej coś całkiem nowego”1. Za pomocą słów i budowanych z nich struktur poznajemy, przeżywamy, interpretujemy i oceniamy świat. Po raz kolejny obserwacja słowa w różnych jego realizacjach i odkrywanie przyczyn sprawiających, że człowiek zaczyna używać języka w taki a nie inny sposób, znajdują odzwierciedlenie w logo-pedycznej debacie nad naturą ludzkiego porozumiewania się – podejmowaniu przez badaczy opisu mowy w rozwoju i w zaburzeniach. (fragment Wstępu)
Wstęp; 1. Nielegalny obrót odpadami w polskim porządku prawnym; 2. Prawnokarna ocena płatności zbliżeniowej za pomocą uprzednio skradzionej karty płatniczej - studium przypadku; 3. Czy konfrontacja w postępowaniu karnym wyłącza swobodę wypowiedzi; 4. Ewolucja prawa interpretacji: perspektywa kanadyjska; 5. Uniwersalność internacjonalistycznej teorii wykładni Zygmunta Tobora; 6. Mediacja rówieśnicza jako narzędzie komunikacyjne w rozwiązywaniu sporów szkolnych; 7. Wydatkowanie środków unijnych w trybie rozeznania rynku - komentarz na przełomie perspektyw finansowych; 8. Hejt a prawna ochrona funkcjonariusza publicznego na przykładzie funkcjonariusza Policji; 9. Wynagrodzenie autorskie z tytułu korzystania z utworów audiowizualnych w pokojach hotelowych po zatwierdzeniu tabeli stawek wynagrodzeń za odtwarzanie utworów; 10. Specjalne użycie broni jako środek do realizacji art. 5 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej; 11. Ograniczenie autonomii pacjentów chorych psychicznie; 12. Koszty odzyskiwania należności za opóźnienia w transakcjach handlowych - aspekty prawne w doktrynie i praktyce orzeczniczej; 13. Kwestia znaczenia pojęcia tajemnicy lekarskiej na płaszczyźnie ustaw szczególnych oraz Kodeksu postępowania karnego; 14. Izraelski apartheid wobec Palestyńczyków; 15. Mowa nienawiści w Internecie - analiza najnowszego orzecznictwa; 16. Kooperatywa mieszkaniowa jako nowa formuła realizacji inwestycji mieszkaniowych.
Zgodnie z tradycją czasopisma problematyka szóstego tomu „Logopedii Silesiany” ukazuje komunikację i mowę w bogatej perspektywie opisu. Zaprezentowane artykuły odzwierciedlają troskę Autorów o możliwie jak najdoskonalszy sposób przedstawienia mowy w rozwoju i w zaburzeniach, by po raz kolejny podkreślić, że analiza zachowań porozumiewania się niezmiennie wskazuje na złożone aspekty ludzkiego poznania i funkcjonowania. (fragment Wstępu)
Zgodnie z tradycją czasopisma problematyka szóstego tomu „Logopedii Silesiany” ukazuje komunikację i mowę w bogatej perspektywie opisu. Zaprezentowane artykuły odzwierciedlają troskę Autorów o możliwie jak najdoskonalszy sposób przedstawienia mowy w rozwoju i w zaburzeniach, by po raz kolejny podkreślić, że analiza zachowań porozumiewania się niezmiennie wskazuje na złożone aspekty ludzkiego poznania i funkcjonowania.