Le présent volume se concentre sur la figure du voyageur qui émerge dans la littérature française des XVIIIe-XIXe siecles, dans les voyages réels et imaginaires. D’éminents spécialistes des universités du monde entier (Réunion, Montpellier, Nancy, Lausanne, Szeged...) analysent les changements apparaissant dans la façon de représenter le voyageur. Les récits de voyage se réferent-ils toujours aux voyages réels ? La littérature viatique parle-t-elle (uniquement) de voyages ? A quoi sert le voyage imaginaire ? Chaque époque a-t-elle son propre modele de voyageur ? Le volume apporte des réponses a toutes ces questions et a bien d’autres. ****** Kronikarz, filozof, artysta. Różne oblicza podróżnika w literaturze francuskiej XVIII-XIX wieku W książce została ukazana postać podróżnika, która wyłania się z literatury francuskiej XVIII i XIX wieku zarówno z rzeczywistych relacji z podróży, jak i literackich podróży fikcyjnych. Wybitni specjaliści z cenionych uniwersytetów (m.in. Reunion, Montpellier, Nancy, Lozanna, Szeged) badają zmiany zachodzące w sposobie przedstawiania podróżnika, a także jego kreacji. Czy relacje z podróży odnoszą się do rzeczywistych wypraw? Czy teksty podróżnicze mówią (tylko) o podróżach? Czemu służy motyw podróży w fikcji literackiej? Czy każda epoka ma swój specyficzny typ podróżnika? Odpowiedzi na te pytania czytelnik znajdzie w prezentowanym tomie. ****** Chronicler, Philosopher, Artist. Figures of Traveler in 18th-19th-Century French Literature This volume focuses on the figure of the traveller emerging from the French literature of the 18th-19th centuries (real and imaginary travels). Eminent specialists from universities around the world (Réunion, Montpellier, Nancy, Lausanne, Szeged, etc.) analyse the changes taking place in the way the traveller is represented. Do travel accounts always focus on real trips? Does travel literature speak (only) about travels? What is the aim of imaginary travels? Does each literary period have its own model of travelling? The volume provides answers to all of those questions and much more.
Wkoło trwa gorączkowy XXI wiek, ale w zasnutych mgłą Jesionikach czas płynie inaczej – zwłaszcza jeśli ktoś para się czymś tak nieuchwytnym i staromodnym jak uzdrowicielstwo. Obdarzeni wyjątkowymi zdolnościami Mirek i Rudy diagnozują pacjentów, badają aury, leczą dotykiem i zabawiają bywalców miejscowej gospody wyginaniem łyżeczek siłą umysłu. Choć sam fach znachora może wydawać się ekscytujący, ich życie płynie całkiem spokojnie. Do czasu. Wszystko zmienia się, gdy trafiają na tajemniczy czarny płaszcz... Czy dadzą się wciągnąć w grę ciemnej strony? Markéta Pilátová (znana w Polsce z książek Żółte oczy prowadzą do domu i Z Bat’ą w dżungli) w swojej najnowszej powieści zabiera nas w świat ludzi, dla których hipnoza czy podróże w czasie są czymś tak zwyczajnym, jak popołudniowa drzemka. To świat, w którym wędrujące dusze twardo stąpają po ziemi, a podejrzane typy kryją się w pałacach pamięci. Atmosfery dopełnia wszechobecny czeski „cosizm" i działający niegdyś w Czechosłowacji Instytut Badań nad Zjawiskami Paranormalnymi. Gotowi na przygodę?
1."I mówi mi: Pisz. I ja piszę"; 2. "Uważaj co mówisz, bo zaraz znajdziesz się w jego wierszu"; 3. "Czasem trzeba być ślepym, żeby dostrzec"; 4. "Patrzę, więc widzę. Piszę wiersze, więc jestem?"; 5. "To, co najważniejsze, znajdę zawsze w ostatnich słowach"; 6. Poetyckie korespondencje.
Tom jest pokłosiem sesji naukowej, która odbyła się w Warszawie w grudniu 2019 roku w ramach polsko-francuskiego projektu badawczego dotyczącego kryzysów literatury. Jej celem było ukazanie, jak literatura wpływa na inne dziedziny wiedzy. Te relacje – podziały, współdziałania czy napięcia – zostały wprawdzie skonceptualizowane w XIX wieku, kiedy powstawały „dyscypliny” naukowe, które znamy z dzisiejszych uniwersytetów, ale można je było obserwować już dużo wcześniej. Zgromadzone tu teksty badają je od czasów renesansu aż po literaturę najnowszą. Pokazują okoliczności historyczne i przemiany estetyczne, w trakcie których literatura związana była z dyskursem religijnym i historycznym, towarzyszyła powstawaniu socjologii czy etnografii, a także przygotowała nowe dyscypliny, takie jak demografia. I zawsze zapewniała tym dziedzinom nauki pewien wymiar humanistyczny i poetycki. Czy wobec tego kryzys literatury rozgrywa się właśnie w jej zdolności do ponownej absorbcji tego, co zdaje się jej wymykać i dążyć do autonomii? This volume, the result of a conference held in Warsaw in December 2019 as a part of a Franco-Polish research project on crises in literature, focuses on the relationships that the literature maintains with other fields of knowledge. These relationships, made up of sharing, collaboration or tension, were primarily theorized in the 19th century when the founding "disciplines" of our universities and research practices were established, but they had existed before. The texts presented in this volume allow us to verify this, from the Renaissance period to contemporary literature. They deal with historical circumstances and aesthetic changes in the course of which literature has forged links with religious or historical thought and discourse, accompanied the emergence of sociology or ethnography, and prepared new disciplines, such as demography. And it has always reinvested this new knowledge with a humanist and poetic dimension. Does the literature crisis lay in its capacity for reinvestment of what seems to escape from it and aiming at autonomy? Ce volume, fruit d’une journée d’étude sur le partage des disciplines qui s’est tenue à Varsovie en décembre 2019 dans le cadre d’un projet de recherche franco-polonais sur les crises dans la littérature, s’intéresse aux rapports que cette dernière entretient, dans le temps long (du Moyen Âge à la période contemporaine), avec d’autres disciplines ou champs de savoir. Ces rapports, faits de partages, de collaborations ou de tensions, s’ils se théorisent prioritairement au XIXe siècle lorsque se constituent les « disciplines » fondatrices de nos universités et de nos pratiques de recherche, existent préalablement à ce moment de partition des disciplines. Les textes réunis ici permettent de le vérifier, depuis la Renaissance jusqu’à la littérature contemporaine. Il y est question des circonstances historiques et des infléchissements esthétiques au fil desquels la littérature a tissé des liens avec la pensée et les discours religieux ou historiques, a accompagné l’émergence de ce qui se constituait comme sociologie ou ethnographie, a préparé des disciplines nouvelles, comme la démographie, mais toujours, pour chaque spécificité ou spécialité, en réinvestissant ces savoirs nouveaux d’une dimension humaniste et poétique. La crise de la littérature se jouerait-elle dans la capacité de réinvestissement, propre à la littérature, de ce qui semble lui échapper et s’autonomiser?
Książka porusza tematykę fenomenu kultury i praktyk cytowań literatury kultywowanych w społecznościach naukowych. Przedstawia wyniki autorskich badań w poszczególnych nurtach składających się na całość tematyki cykli życia publikacji naukowych oraz procesu starzenia literatury na tle aktualnego stanu badań prezentowanych w literaturze światowej. Materiałem badawczym, czy inaczej empiryczną bazą całości podjętych i zaprezentowanych w niniejszej monografii analiz, stała się przede wszystkim bardzo obszerna światowa literatura przedmiotu (zwłaszcza angielskojęzyczna), która podejmuje kluczowe zagadnienia z punktu widzenia celu i przedmiotu przedłożonej pracy. Jej początki sięgają lat dwudziestych XX wieku. W niniejszej rozprawie przyjętą metodą opracowania dostępnego materiału badawczego była w pierwszej kolejności jego szczegółowa analiza mająca za zadanie wyodrębnienie obecnych w światowej literaturze wiodących nurtów badawczych, zaproponowanie ich typologii, dotarcie do najistotniejszych i fundamentalnych postawionych w ich ramach tez, stwierdzeń oraz wyników, a następnie dokonanie syntezy uzyskanych w trakcie analizy rezultatów i przedstawienie ich w formie końcowego podsumowania i wniosków.
Miejscem wydarzeń tej baśni dla dorosłych jest zwykła, nienazwana polska wieś. Życie tam przypomina drzemkę przeplataną codziennością. Jest leniwe, spokojne, ziewające. W życie to wkrada się chichot śmierci, który zabiera głównemu bohaterowi, małemu chłopcu, rodziców, ukochanego psa a na samym końcu Wuja. Wszystkie te straty, skłaniają chłopa do podjęcia decyzji by spróbować przywrócić to, co odeszło, odwrócić nieodwracalne. Postanawia więc ukryć się w trumnie swojego Wuja i razem z nim zamieszać gdzieś na styku światów. I nauczyć się "sztuki tracenia", mimo że ona tak bardzo boli. *** Jaga Słowińska - absolwentka ASP we Wrocławiu, ilustruje książki. *** Autorka i zarazem znakomita graficzka za pomocą prostych fraz potrafi nadać przedstawionemu światu poetycki i metafizyczny wymiar. Umie opowiadać o kwestiach fundamentalnych i nieuchwytnych zarazem tak jakby pojęła jakąś tajemnicę istnienia i to nie tylko dla siebie samej. A ja jej wierzę. Czarnolas to też historia o miłości i śmiechu, zapomnieniu i pamięci i potrzebie współbycia tak silnej, że ograniczenia nie stanowi fizyczny czas i przestrzeń. Słowińska ze spokojem wprowadza nas w świat niewyjaśnionych tragedii, pełny niespodziewanych chichotów losu. A my patrzymy na te malarskie obrazy literackie jak zaczarowani i oniemiali skalą talentu narracyjnego, hipnotyzującą powolnością akcji i pięknem lapidarnego, autorskiego języka. Tymoteusz Milas *** Liryczna opowieść pełna magii, księżyca i lasu. Łukasz Łuczaj *** Momentami miałam wrażenie, że śnię. Kamila Kapłoniak, Czytająca Mewa *** Czarnolas zabiera na pogranicze życia i śmierci. Zmusza do wyjścia ze strefy komfortu i daje przestrzeń na własną interpretację doświadczenia straty, bo czy istnieje coś bardziej nieodwracalnego i nieoczywistego w swej oczywistości niż śmierć? Klaudia Michalik, Potęga Książki *** Motyw cierpienia po stracie stał się dla Jagi Słowińskiej podstawą do stworzenia niezapomnianej baśniowej przygody. To inteligentna i poruszająca wyprawa, która zachwyca swoją niewymuszoną formą. "Czarnolas" można nazwać baśnią dla dorosłych, choć ja myślę, że może być też baśnią łączącą różne pokolenia czytelników. Mateusz Miedziński, Mój Kajecik
O książce: Znany i doceniany w PRL reportażysta w 1989 roku przybywa na Madagaskar, by poznać jego historię i panoramę społeczną oraz zebrać materiały do nowej książki. Wyspa jeszcze przed II wojną światową stała się polską kolonią i zachowała odrębność polityczną. Kiedy dziennikarz stawia pierwsze kroki w Nowej Warszawie na Madagaskarze, nic nie zapowiada, jak blisko znajduje się oko cyklonu, w którym ścierają się stary porządek z nowym. Czy warto kłaść na szali życie w imię prawdy i rzetelności dziennikarskiej? Czy jest możliwe przeżyć wśród wygasłych wulkanów, wśród ludzi o sercach kipiących nienawiścią i żądzą władzy. RECENZJE: I „Mocna, odważna, wielowymiarowa. Maciej Zajączkowski stworzył opowieść, w której precyzyjnie dopracowana fabuła staje się pretekstem do refleksji nad znaczeniem wolności, postępu i prawdy. "Czerwona ziemia" to historia pozostająca w pamięci na bardzo długo.” Joanna Dulewicz, pisarka II „Mówi się, że nie ma nic bardziej przerażającego od rzeczywistości. Otóż jest... To alternatywna rzeczywistość „Czerwonej ziemi". Zajączkowski zabiera cię w podróż ku prawdzie, gdzie biletem wstępu jest odwaga. Jeśli kłamstwo to prawda w masce, determinacja będzie dłonią, która ją zedrze. Czy będzie to twoja dłoń?” Bartosz Soczówka, Bliskie Spotkania III „Fascynująca fabuła i porywający, reporterski styl młodego pisarza. Książkę czyta się jednym tchem i czeka z niecierpliwością, co będzie dalej.” Agata Misiurewicz-Gabi, dziennikarka O autorze: Maciej Zajączkowski Urodzony w 1992 roku w Warszawie. Absolwent prawa i stosunków międzynarodowych, aktualnie doktorant na Uniwersytecie Warszawskim. Z zawodu – audytor. Z zamiłowania – podróżnik. SPIS TREŚCI: PROLOG Bealanana, 6 grudnia 1989 r. LIPIEC Warszawa, 3 lipca 1989 r. Rozdział 1. NOWA WARSZAWA Nowa Warszawa, 18 listopada 1989 r. Rozdział 2. GUBERNATOR Nowa Warszawa, 20 listopada 1989 r. Rozdział 3. BAL W OPERZE Nowa Warszawa, 22 listopada 1989 r. WRZESIEŃ Warszawa, 8 września 1989 r. Rozdział 4. DZIEŃ POROZUMIENIA Assada, 23 listopada 1989 r. Rozdział 5. LATARNIK Dolina Ankeziny, 25 listopada 1989 r. Rozdział 6. ANTANANARYWA Lotsohina, 26 listopada 1989 r. PAŹDZIERNIK Warszawa, 28 października 1989 r. Rozdział 7. INTERIOR Antananarywa, 27 listopada 1989 r. Rozdział 8. SIEDEMNASTY Okolice Manakany, 29 listopada 1989 r. Rozdział 9. W STRONĘ DOMU Nieznane, 30 listopada 1989 r. EPILOG Bealanana, 6 grudnia 1989 r.
Ukazujący się w serii Czytaj po polsku. Materiały pomocnicze do nauki języka polskiego jako obcego fragment powieści Tylko martwi nie kłamią Katarzyny Bondy, opracowany przez Tomasza Gęsinę, skierowany jest do osób uczących się języka polskiego na poziomie średnio zaawansowanym (B1-B2). Fragment powieści kryminalnej został wykorzystany dwukrotnie - dla poziomu B1 tekst zaadaptowano w przystępny sposób, dla poziomu B2 wykorzystano oryginalny tekst. Wszystkie zadania opierają się na materiale gramatycznym i leksykalnym użytym w obu tekstach. Z publikacji mogą korzystać zarówno studenci, chcący samodzielnie doskonalić swój język, jak i nauczyciele podczas pracy z grupą lektoratową, a także polscy odbiorcy, zainteresowani współczesną literaturą polską, którzy chcą kształtować kompetencje językowo-kulturowe w zakresie języka i kultury polskiej. Książka została opracowana z uwzględnieniem standardów egzaminacyjnych Państwowej Komisji ds. Poświadczania Znajomości Języka Polskiego jako Obcego.
Seria: Czytaj po polsku (14), ISSN 2720-5800 Ukazujący się w serii "Czytaj po polsku. Materiały pomocnicze do nauki języka polskiego jako obcego" fragment powieści "Tylko martwi nie kłamią" Katarzyny Bondy, opracowany przez Tomasza Gęsinę, skierowany jest do osób uczących się języka polskiego na poziomie średnio zaawansowanym (B1–B2). Fragment powieści kryminalnej został wykorzystany dwukrotnie – dla poziomu B1 tekst zaadaptowano w przystępny sposób, dla poziomu B2 wykorzystano oryginalny tekst. Wszystkie zadania opierają się na materiale gramatycznym i leksykalnym użytym w obu tekstach. Z publikacji mogą korzystać zarówno studenci, chcący samodzielnie doskonalić swój język, jak i nauczyciele podczas pracy z grupą lektoratową, a także polscy odbiorcy, zainteresowani współczesną literaturą polską, którzy chcą kształtować kompetencje językowo-kulturowe w zakresie języka i kultury polskiej. Książka została opracowana z uwzględnieniem standardów egzaminacyjnych Państwowej Komisji ds. Poświadczania Znajomości Języka Polskiego jako Obcego.
Ukazujące się w serii Czytaj po polsku. Materiały pomocnicze do nauki języka polskiego jako obcego utwory Sławomira Mrożka: jednoaktówka Na pełnym morzu oraz opowiadanie List w butelce, opracowane przez Marię Wacławek, skierowane są do osób uczących się języka polskiego na poziomie średnio zaawansowanym (B1-B2). Utwory są przytoczone w oryginale, przy czym dla celów glottodydaktycznych jednoaktówka została lekko skrócona. Opracowane zadania opierają się na materiale gramatycznym i leksykalnym użytym w obu tekstach. Z publikacji mogą korzystać studenci uczący się języka polskiego jako obcego/drugiego/odziedziczonego, chcący samodzielnie doskonalić język, nauczyciele podczas pracy z grupą lektoratową, a także polscy odbiorcy, zainteresowani współczesną literaturą polską, którzy chcą kształtować kompetencje językowo-kulturowe w zakresie języka i kultury polskiej. Książkę przygotowano z uwzględnieniem standardów egzaminacyjnych Państwowej Komisji ds. Poświadczania Znajomości Języka Polskiego jako Obcego.
Seria: Czytaj po polsku (15), ISSN 2720-5800 Ukazujące się w serii "Czytaj po polsku. Materiały pomocnicze do nauki języka polskiego jako obcego" utwory Sławomira Mrożka: jednoaktówka "Na pełnym morzu" oraz opowiadanie "List w butelce", opracowane przez Marię Wacławek, skierowane są do osób uczących się języka polskiego na poziomie średnio zaawansowanym (B1–B2). Utwory są przytoczone w oryginale, przy czym dla celów glottodydaktycznych jednoaktówka została lekko skrócona. Opracowane zadania opierają się na materiale gramatycznym i leksykalnym użytym w obu tekstach. Z publikacji mogą korzystać studenci uczący się języka polskiego jako obcego/drugiego/odziedziczonego, chcący samodzielnie doskonalić język, nauczyciele podczas pracy z grupą lektoratową, a także polscy odbiorcy, zainteresowani współczesną literaturą polską, którzy chcą kształtować kompetencje językowo-kulturowe w zakresie języka i kultury polskiej. Książkę przygotowano z uwzględnieniem standardów egzaminacyjnych Państwowej Komisji ds. Poświadczania Znajomości Języka Polskiego jako Obcego.
Powieść Chłopi, za którą Władysław Stanisław Reymont otrzymał Nagrodę Nobla, składa się z czterech części, odpowiadających porom roku w kolejności: jesień, zima, wiosna, lato. Autor uwzględnił wszystkie pory, jednak akcja powieści obejmuje dziesięć, a nie dwanaście, miesięcy. Początkowo wydawana w odcinkach w "Tygodniku Ilustrowanym", doczekała się także pełnej publikacji książkowej. Była wielokrotnie wznawiana. Miejscem akcji jest wymyślona przez autora wieś Lipce. Utwór ukazuje zainteresowanie Reymonta życiem zbiorowości chłopskiej, a także podporządkowanie się ludności wiejskiej siłom natury. Język utworu, często potoczny, obfituje w elementy dialektalne, niejednokrotnie autor czerpie również z ludowych piosenek i przyśpiewek. Reymont umiejętnie stosuje, niezbyt intensywną, aby nie zniechęcić czytelnika, stylizację gwarową. Pierwszy tom w znacznej mierze przedstawia relację oraz drogę do małżeństwa Macieja Boryny i o wiele od niego młodszej Jagny Dominikówny (Paczesiówny). Powieść zawiera wiele wątków związanych z wiejskimi obrzędami i życiem chłopów. Fragmenty odnoszące się do natury można odczytywać w nowy sposób. Mogą być inspiracją do rozmów o ekologii i zmianach, które zaszły od momentu publikacji utworu do czasów współczesnych.
Seria: Czytaj po polsku (16), ISSN 2720-5800 Powieść "Chłopi", za którą Władysław Stanisław Reymont otrzymał Nagrodę Nobla, składa się z czterech części, odpowiadających porom roku w kolejności: jesień, zima, wiosna, lato. Autor uwzględnił wszystkie pory, jednak akcja powieści obejmuje dziesięć, a nie dwanaście, miesięcy. Początkowo wydawana w odcinkach w „Tygodniku Ilustrowanym”, doczekała się także pełnej publikacji książkowej. Była wielokrotnie wznawiana. Miejscem akcji jest wymyślona przez autora wieś Lipce. Utwór ukazuje zainteresowanie Reymonta życiem zbiorowości chłopskiej, a także podporządkowanie się ludności wiejskiej siłom natury. Język utworu, często potoczny, obfituje w elementy dialektalne, niejednokrotnie autor czerpie również z ludowych piosenek i przyśpiewek. Reymont umiejętnie stosuje, niezbyt intensywną, aby nie zniechęcić czytelnika, stylizację gwarową. Pierwszy tom w znacznej mierze przedstawia relację oraz drogę do małżeństwa Macieja Boryny i o wiele od niego młodszej Jagny Dominikówny (Paczesiówny). Powieść zawiera wiele wątków związanych z wiejskimi obrzędami i życiem chłopów. Fragmenty odnoszące się do natury można odczytywać w nowy sposób. Mogą być inspiracją do rozmów o ekologii i zmianach, które zaszły od momentu publikacji utworu do czasów współczesnych.
Mendel Gdański to nowela Marii Konopnickiej opublikowana w 1890 roku. Stanowiła odpowiedź pisarki na antysemityzm, który w tamtym czasie był problemem powszechnym w społeczeństwie polskim. Akcja noweli rozgrywa się w XIX-wiecznej Warszawie. Głównym bohaterem opowiadania jest tytułowy Mendel Gdański - stary, ubogi introligator, Żyd polskiego pochodzenia, który od 27 lat mieszka na tej samej ulicy. Wydarzenia opisane w noweli pokazują, z jakimi trudnościami na co dzień zmagał się starzec. Pomimo szerzącego się wokół antysemityzmu i przemocy Mendel Gdański nie zrezygnował ze swojej tożsamości i z uporem bronił własnej godności.
Seria: Czytaj po polsku (17), ISSN 2720-5800 "Mendel Gdański" to nowela Marii Konopnickiej opublikowana w 1890 roku. Stanowiła odpowiedź pisarki na antysemityzm, który w tamtym czasie był problemem powszechnym w społeczeństwie polskim. Akcja noweli rozgrywa się w XIX-wiecznej Warszawie. Głównym bohaterem opowiadania jest tytułowy Mendel Gdański – stary, ubogi introligator, Żyd polskiego pochodzenia, który od 27 lat mieszka na tej samej ulicy. Wydarzenia opisane w noweli pokazują, z jakimi trudnościami na co dzień zmagał się starzec. Pomimo szerzącego się wokół antysemityzmu i przemocy Mendel Gdański nie zrezygnował ze swojej tożsamości i z uporem bronił własnej godności.
Wprowadzenie; Cz. I Sposoby poznawania czytelnictwa: 1. Główne pojęcia w czytelnictwie; 2. Metody i techniki badań czytelnictwa; 3. Z historii badań czytelnictwa.; Cz. II Wiedza o czytelnictwie: 1. System książki; 2. Wprowadzenie do zagadnień semiotyki i komunikacji społecznej; 3. Wybrane problemy odbioru literatury; 4. Czytelnictwo w perspektywie psychologicznej; 5. Czytelnictwo w perspektywie socjologicznej; Cz. III Kształtowanie zjawisk i procesów czytelniczych: 1. Pedagogika i propaganda czytelnictwa; 2. Metodyka pracy z czytelnikiem.