Zawiera: CZĘŚĆ I. STOSOWANIE PROGRAMU TERAPII 1. Wprowadzenie do programu terapii SAZ 2. Przewodnik po programie terapii 3. Program terapii SAZ – jak rozumieć AZ 4. Program terapii SAZ – jak stosować AZ 5. Strategie nauczania 6. Gromadzenie i zapisywanie danych 7. Sporządzanie wykresów 8. Tworzenie środowiska SAZ CZĘŚĆ II. PROGRAMY SZCZEGÓŁOWE 9. Umiejętności związane z naśladowaniem 10. Umiejętności wzrokowo-przestrzenne 11. Umiejętności językowe związane z mową bierną 12. Umiejętności językowe związane z mową czynną 13. Umiejętności szkolne 14. Umiejętności społeczne i związane z zabawą 15. Umiejętności związane z zachowaniem i regulacją emocji 16. Umiejętności związane z samoobsługą; Bibliografia.
Zawiera: CZĘŚĆ I. STOSOWANIE PROGRAMU TERAPII 1. Wprowadzenie do programu terapii SAZ 2. Przewodnik po programie terapii 3. Program terapii SAZ – jak rozumieć AZ 4. Program terapii SAZ – jak stosować AZ 5. Strategie nauczania 6. Gromadzenie i zapisywanie danych 7. Sporządzanie wykresów 8. Tworzenie środowiska SAZ CZĘŚĆ II. PROGRAMY SZCZEGÓŁOWE 9. Umiejętności wzrokowo-przestrzenne 10. Pragmatyczne umiejętności językowe i umiejętności społeczne 11. Umiejętności szkolne 12. Umiejętności związane z funkcjami wykonawczymi 13. Umiejętności zachowaniem i regulacją emocji 14. Umiejętności zawodowe 15. Umiejętności społeczne/związane z zabawą 16. Umiejętności związane z samoobsługą; Bibliografia.
Konińskie Studia Społeczno-Ekonomiczne to czasopismo naukowe, które zrodziło się z potrzeby poszukiwań wspólnego mianownika między różnymi doświadczeniami jednostek zarówno na płaszczyźnie społecznej, osobistej, a przede wszystkim badawczej. Czasopismo to ex definitione ma charakter interdyscyplinarny, zaś poszukiwania naukowe mają wymiar „wielowarstwowy”, czyli nie zamykamy się, np.: na określonej metodologii, czy dziedzinie nauki, ale propagujemy transdyscyplinarne podejście w proponowanych tekstach autorów. W związku z tym pragniemy by na łamach naszego czasopisma poruszano zagadnienia z zakresu rożnych dziedzin naukowych; nie przekreślamy również tekstów poglądowych, czy kazuistycznych, interesuje nas wszystko, co może służyć nowemu spojrzeniu oraz interpretacji problemów społecznych.
Konińskie Studia Społeczno-Ekonomiczne to czasopismo naukowe, które zrodziło się z potrzeby poszukiwań wspólnego mianownika między różnymi doświadczeniami jednostek zarówno na płaszczyźnie społecznej, osobistej, a przede wszystkim badawczej. Czasopismo to ex definitione ma charakter interdyscyplinarny, zaś poszukiwania naukowe mają wymiar „wielowarstwowy”, czyli nie zamykamy się, np.: na określonej metodologii, czy dziedzinie nauki, ale propagujemy transdyscyplinarne podejście w proponowanych tekstach autorów. W związku z tym pragniemy by na łamach naszego czasopisma poruszano zagadnienia z zakresu rożnych dziedzin naukowych; nie przekreślamy również tekstów poglądowych, czy kazuistycznych, interesuje nas wszystko, co może służyć nowemu spojrzeniu oraz interpretacji problemów społecznych.
Zawiera: 1. Wprowadzenie: Historia i uzasadnienie powstania metody; Rozwój terapii z wykorzystaniem klocków LEGO®; Terapia grupowa: „Klub LEGO®”; Badanie wyników. 2. Wdrażanie terapii z zastosowaniem klocków LEGO®: Ogólny zarys; Uczestnicy; Osoby zajmujące się wdrażaniem terapii z zastosowaniem klocków LEGO®; Tworzenie pozytywnego i skutecznego środowiska społecznego (środowiska grupowego); Podstawowe zasady. 3. Terapia z wykorzystaniem klocków LEGO® - metody interwencji: Metoda 1: Terapia indywidualna i umiejętności kluczowe; Metoda 2: Wspólne budowanie z jednym rówieśnikiem; Metoda 3: Wspólne budowanie z dwojgiem rówieśników; Metoda 4: Komunikacja społeczna – terapia indywidualna. 4. Sesje grupowe w terapii z wykorzystaniem klocków LEGO®: Przywitanie i przejście z poczekalni; Planowanie; Przydział ról i zadań; Częściowo zorganizowane zajęcia grupowe; Mniej zorganizowany, kreatywny czas; Czas sprzątania; Pożegnanie i informacja dla rodziców; Planowanie i ocena sesji. 5. Skuteczne i nieskuteczne strategie w terapii z wykorzystaniem klocków LEGO®. 6. Kierowanie zachowaniem i nagradzanie: Zasady „Klub LEGO®”; Punkty LEGO®; Wykorzystanie przerwy; Zasady bycia cool; System poziomów w „Klubie LEGO®”. 7. Zakładanie własnych grup realizujących terapię z wykorzystaniem klocków LEGO®: Stała pracownia LEGO®; Tymczasowa instalacja; Materiały przenośne. 8. Materiały LEGO® i ich wybór: Wybór materiałów: zestawy z instrukcją; Wybór materiałów: materiały LEGO® do budowania w stylu dowolnym; Utrzymanie materiałów. 9. Procedura oceniania: Ocena początkowa; Ocena kontrolna; Zakończenie/ukończenie „Klub LEGO®”. 10. Doświadczenia związane z prowadzeniem „Klub LEGO®”: 16 rad, jak bezproblemowo prowadzić „Klub LEGO®”; Moje doświadczenie związane z prowadzeniem „Klub LEGO®”; Badanie jakościowe dotyczące doświadczeń dzieci uczestniczących w terapii z wykorzystaniem klocków LEGO®. 11. Wnioski. Załącznik A. Ocena wstępna przy naborze do terapii z wykorzystaniem klocków LEGO®. Załącznik B. Obserwacja ustrukturyzowana. Załącznik C. Dziennik i plan sesji w ramach terapii z wykorzystaniem klocków LEGO®. Bibliografia. Indeks.
Zgodnie z tradycją czasopisma problematyka szóstego tomu „Logopedii Silesiany” ukazuje komunikację i mowę w bogatej perspektywie opisu. Zaprezentowane artykuły odzwierciedlają troskę Autorów o możliwie jak najdoskonalszy sposób przedstawienia mowy w rozwoju i w zaburzeniach, by po raz kolejny podkreślić, że analiza zachowań porozumiewania się niezmiennie wskazuje na złożone aspekty ludzkiego poznania i funkcjonowania.
Sumienna i uważna obserwacja osób napotykających bariery w porozumiewaniu się to codzienność praktyki logopedycznej. Terapeuta krok po kroku analizuje sposoby funkcjonowania jednostki w kontaktach z otoczeniem, poszukując interpretacji dla ich rozpoznania i opisu. Dąży do odkrycia zespołu przyczyn występujących trudności w komunikowaniu się, gdyż ma świadomość, że natura, jakość i stan umiejętności tworzenia relacji człowieka z otaczającą go rzeczywistością są wielorako uwarunkowane. Budowanie programów terapii zaburzeń w porozumiewaniu się zarówno werbalnym, jak i niewerbalnym wymaga wiedzy lingwistycznej, biologicznych podstaw teoretycznych dotyczących rozwoju i funkcjonowaniu człowieka oraz znajomości mechanizmów psychologicznych i aspektów społeczno-pedagogicznych. Na procedurę logopedyczną składa się rozwijanie wszystkich typów kompetencji – komunikacyjnej, poznawczej (kulturowej) i językowej. Zasadnicze znaczenie dla rozumienia rzeczywistości ma rozumienie języka. Interdyscyplinarne kierunki badań logopedycznych pokazują, jak różnorodne, złożone i nierzadko dyskretne bywają czynniki wpływające na możliwości komunikowania się i stan rozwoju mowy. Tradycyjnie tematykę „Logopedii Silesiany” wyznaczają doświadczenia naukowo-badawcze i zawodowe autorów, które gromadzili, obserwując trudności w komunikacji językowej mówionej i pisanej dzieci, młodzieży oraz dorosłych. Po raz kolejny idea rozpoznawania natury zaburzeń mowy połączyła znamienitych badaczy w dążeniu do opisu mowy zarówno w jej specyficznych, jak i w niespecyficznych kontekstach. (fragment Wstępu)
Sumienna i uważna obserwacja osób napotykających bariery w porozumiewaniu się to codzienność praktyki logopedycznej. Terapeuta krok po kroku analizuje sposoby funkcjonowania jednostki w kontaktach z otoczeniem, poszukując interpretacji dla ich rozpoznania i opisu. Dąży do odkrycia zespołu przyczyn występujących trudności w komunikowaniu się, gdyż ma świadomość, że natura, jakość i stan umiejętności tworzenia relacji człowieka z otaczającą go rzeczywistością są wielorako uwarunkowane. Budowanie programów terapii zaburzeń w porozumiewaniu się zarówno werbalnym, jak i niewerbalnym wymaga wiedzy lingwistycznej, biologicznych podstaw teoretycznych dotyczących rozwoju i funkcjonowaniu człowieka oraz znajomości mechanizmów psychologicznych i aspektów społeczno-pedagogicznych. Na procedurę logopedyczną składa się rozwijanie wszystkich typów kompetencji – komunikacyjnej, poznawczej (kulturowej) i językowej. Zasadnicze znaczenie dla rozumienia rzeczywistości ma rozumienie języka. Interdyscyplinarne kierunki badań logopedycznych pokazują, jak różnorodne, złożone i nierzadko dyskretne bywają czynniki wpływające na możliwości komunikowania się i stan rozwoju mowy. Tradycyjnie tematykę „Logopedii Silesiany” wyznaczają doświadczenia naukowo-badawcze i zawodowe autorów, które gromadzili, obserwując trudności w komunikacji językowej mówionej i pisanej dzieci, młodzieży oraz dorosłych. Po raz kolejny idea rozpoznawania natury zaburzeń mowy połączyła znamienitych badaczy w dążeniu do opisu mowy zarówno w jej specyficznych, jak i w niespecyficznych kontekstach. (fragment Wstępu)
Z zaszczytem i przyjemnością oddajemy w ręce Czytelników kolejny, ósmy tom „Logopedii Silesiany”. W zebranych w nim pracach naukowych oraz stu-diach przypadków cenieni i uznani Autorzy z kraju i zagranicy podejmują się szerokiego omówienia różnorodnych zagadnień dotyczących diagnozy i terapii logopedycznej. Każdorazowo pogłębiona refleksja naukowa łączy się ze wskazywaniem metodologicznych uzasadnień dla prawideł komunikowania się, w tym nade wszystko komunikowania się językowego, oraz z tworzeniem podstaw dla nowych formuł postępowania logopedycznego.Język bowiem odgrywa w procesie porozumiewania się zasadniczą rolę. Co istotne, zarówno teoretycy, jak i praktycy logopedii patrzą na język nie jako na system złożony z podsystemów, ale jako na narzędzie budowania tożsamości i walencji kulturowej, gdyż jest on w swej istocie elementem konstytutywnym bycia człowiekiem. Nabycie określonych wzorów językowych determinuje postawę poznawczą jednostki wobec otaczającej rzeczywistości, a „ujęzykowienie głowy ludzkiej za pomocą więcej niż jednego myślenia językowego wprowadza do niej coś całkiem nowego”1. Za pomocą słów i budowanych z nich struktur poznajemy, przeżywamy, interpretujemy i oceniamy świat. Po raz kolejny obserwacja słowa w różnych jego realizacjach i odkrywanie przyczyn sprawiających, że człowiek zaczyna używać języka w taki a nie inny sposób, znajdują odzwierciedlenie w logo-pedycznej debacie nad naturą ludzkiego porozumiewania się – podejmowaniu przez badaczy opisu mowy w rozwoju i w zaburzeniach. (fragment Wstępu)
Z zaszczytem i przyjemnością oddajemy w ręce Czytelników kolejny, ósmy tom „Logopedii Silesiany”. W zebranych w nim pracach naukowych oraz stu-diach przypadków cenieni i uznani Autorzy z kraju i zagranicy podejmują się szerokiego omówienia różnorodnych zagadnień dotyczących diagnozy i terapii logopedycznej. Każdorazowo pogłębiona refleksja naukowa łączy się ze wskazywaniem metodologicznych uzasadnień dla prawideł komunikowania się, w tym nade wszystko komunikowania się językowego, oraz z tworzeniem podstaw dla nowych formuł postępowania logopedycznego.Język bowiem odgrywa w procesie porozumiewania się zasadniczą rolę. Co istotne, zarówno teoretycy, jak i praktycy logopedii patrzą na język nie jako na system złożony z podsystemów, ale jako na narzędzie budowania tożsamości i walencji kulturowej, gdyż jest on w swej istocie elementem konstytutywnym bycia człowiekiem. Nabycie określonych wzorów językowych determinuje postawę poznawczą jednostki wobec otaczającej rzeczywistości, a „ujęzykowienie głowy ludzkiej za pomocą więcej niż jednego myślenia językowego wprowadza do niej coś całkiem nowego”1. Za pomocą słów i budowanych z nich struktur poznajemy, przeżywamy, interpretujemy i oceniamy świat. Po raz kolejny obserwacja słowa w różnych jego realizacjach i odkrywanie przyczyn sprawiających, że człowiek zaczyna używać języka w taki a nie inny sposób, znajdują odzwierciedlenie w logo-pedycznej debacie nad naturą ludzkiego porozumiewania się – podejmowaniu przez badaczy opisu mowy w rozwoju i w zaburzeniach. (fragment Wstępu)
1. Czym jest autyzm 2. Autyzm u małego dziecka 3. Rozpoznawanie autyzmu u małych dzieci 4. Diagnoza autyzmu 5. Zabawa u dzieci z autyzmem 6. Terapia małych dzieci z autyzmem 7. Rodzice w terapii małego dziecka z autyzmem
Zawiera: Przedmowa; Wstęp; Część pierwsza. Na progu Rozdział I. Predyktory autyzmu u dzieci przed trzecim rokiem życia w opinii ich rodziców Rozdział II. Trudności sensoryczne u dzieci z autyzmem poniżej trzeciego roku życia w opinii rodziców Rozdział III. Rola rodziców we wczesnej interwencji terapeutycznej ESDM (Early Start Denver Model) Rozdział IV. Leczenie żywieniowe w autyzmie Rozdział V. Wpływ diety na funkcjonowanie osób z autyzmem w percepcji rodziców Część druga. Wkraczając w świat Rozdział VI. Diagnoza funkcji poznawczych u osób ze spektrum autyzmu – wybrane aspekty Rozdział VII. Projektowanie uniwersalne w inkluzyjnej edukacji uczniów ze spektrum autyzmu Rozdział VIII. Przyswajanie pisma przez uczniów ze spektrum autyzmu Rozdział IX. Obowiązki szkoły wobec ucznia ze spektrum autyzmu. Rozdział X. Zajęcia rewalidacyjne w szkole – kilka propozycji Część trzecia. W świecie relacji Rozdział XI. Doświadczanie autyzmu przez rodzeństwo osób z autyzmem Rozdział XII. Rola wolontariatu rówieśniczego w okresie dojrzewania osób ze spektrum autyzmu Rozdział XIII. Podatność wiktymizacyjna osób z autyzmem Rozdział XIV. Multiwiktymizacja w doświadczeniu osób z autyzmem – charakterystyka zjawiska, jego formy i skutki Część czwarta. W świecie płci Rozdział XV. Seksualność osób ze spektrum autyzmu Rozdział XVI. Dziewczynki i kobiety w spektrum autyzmu Część piąta. Pełnia życia Rozdział XVII. Wizja dorosłości osób ze spektrum autyzmu w opinii rodziców Rozdział XVIII. Dorośli ze spektrum autyzmu – przegląd badań; Noty o autorach.
Wstęp; I. Teoretyczne podstawy problemów pedagogicznych: Wyzwania jednostki samorządu terytorialnego w zakresie polityki oświatowej na przykładzie gminy Lublin; O pieczy nad bezpieczeństwem, czyli o powinnościach pedagoga cywilizacji cyfrowej; Bariery i możliwości usprawniania procesu usamodzielniania nieletnich opuszczających placówki resocjalizacyjne; Dziecko z dysleksją w szkole; Diagnoza zachowań trudnych osób z niepełnosprawnością intelektualną i autyzmem. II. Praktyczne zastosowanie efektów badań pedagogicznych: Emocje dzieci 7-letnich podczas eksperymentalnego poznawania rzeczywistości (na przykładzie badań prowadzonych w ramach projektu twórcze dzieci ‒ w poszukiwaniu indywidualności). III. Współczesne problemy badań pedagogicznych w wymiarze międzynarodowym: Znaczenie ruchu w procesie uczenia się i nauczania uczniów w młodszym wieku szkolnym.
Psychologia edukacyjna to niezbędna pozycja w bibliotece każdego psychologa zatrudnionego w szkole, przedszkolu lub innej placówce edukacyjnej, a także studenta, który przygotowuje się do tej roli. Zespół specjalistów pod kierunkiem Doroty Bednarek i Hanny Bednarek opracował kompendium wiedzy na temat zadań psychologa pracującego w sektorze edukacji. W podręczniku ujęto trzy obszary tematyczne związane z psychologią edukacji: Zagadnienia podstawowe. Autorzy wyjaśniają, na czym polega rola psychologa w polskim systemie edukacji, jakie ramy prawne, organizacyjne, etyczne i praktyczne go obowiązują. Osobne rozdziały poświęcono tożsamości zawodowej psychologa edukacyjnego, praktyce opartej na dowodach naukowych oraz roli szkoły w zakresie dbania o zdrowie psychiczne dzieci i młodzieży. Specjalne potrzeby edukacyjne – wybrane zagadnienia (diagnoza i interwencja). Autorzy opisują tu praktyczne zadania psychologa w kontekście diagnozy i interwencji związanych ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Przybliżają podstawowe typy specjalnych potrzeb edukacyjnych, jak zaburzenie rozwoju językowego, dysleksja rozwojowa, dyskalkulia czy spektrum autyzmu, opisują prawidłowy przebieg procedury diagnostycznej, dostępne narzędzia oraz potencjalne trudności w diagnozie. Czytelnik znajdzie tu także wiedzę na temat interwencji opartych na dowodach naukowych. Różnorodność zastosowań psychologii edukacyjnej. W tej części zawarto rozdziały wzbogacające wiedzę i warsztat psychologa, którego zadaniem jest nie tylko troska o ucznia, lecz także współpraca z nauczycielami i dbanie o klimat placówki edukacyjnej. Czytelnik znajdzie tu m.in. informacje na temat przekazywania informacji zwrotnej, tutoringu i mentoringu, edukacji seksualnej i międzykulturowej, stymulowania kreatywności uczniów oraz projektowania doświadczeń.
Psychologia-Etologia-Genetyka jest serią wydawniczą z pogranicza psychologii i biologii. Adresowana jest do wszystkich osób zainteresowanych następującymi obszarami badawczymi: mechanizmy zachowania, rozwój osobniczy i ewolucyjny zachowania, różnice indywidualne, rola czynników genetycznych i środowiskowych w kształtowaniu zachowania, porównawcza analiza zachowania się różnych gatunków zwierząt (w tym człowieka), zastosowania psychologii, etologii i genetyki zachowania. Publikowane są wyniki badań, osiągnięcia teoretyczne oraz propozycje zastosowań w działalności praktycznej. Seria wydawana jest wraz z Interdyscyplinarnym Centrum Genetyki Zachowania Uniwersytetu Warszawskiego.
Psychologia-Etologia-Genetyka jest serią wydawniczą z pogranicza psychologii i biologii. Adresowana jest do wszystkich osób zainteresowanych następującymi obszarami badawczymi: mechanizmy zachowania, rozwój osobniczy i ewolucyjny zachowania, różnice indywidualne, rola czynników genetycznych i środowiskowych w kształtowaniu zachowania, porównawcza analiza zachowania się różnych gatunków zwierząt (w tym człowieka), zastosowania psychologii, etologii i genetyki zachowania. Publikowane są wyniki badań, osiągnięcia teoretyczne oraz propozycje zastosowań w działalności praktycznej. Seria wydawana jest wraz z Interdyscyplinarnym Centrum Genetyki Zachowania Uniwersytetu Warszawskiego.
Psychologia-Etologia-Genetyka jest serią wydawniczą z pogranicza psychologii i biologii. Adresowana jest do wszystkich osób zainteresowanych następującymi obszarami badawczymi: mechanizmy zachowania, rozwój osobniczy i ewolucyjny zachowania, różnice indywidualne, rola czynników genetycznych i środowiskowych w kształtowaniu zachowania, porównawcza analiza zachowania się różnych gatunków zwierząt (w tym człowieka), zastosowania psychologii, etologii i genetyki zachowania. Publikowane są wyniki badań, osiągnięcia teoretyczne oraz propozycje zastosowań w działalności praktycznej. Seria wydawana jest wraz z Interdyscyplinarnym Centrum Genetyki Zachowania Uniwersytetu Warszawskiego.