Zaangażowanie antropologa łączy trzy postawy autobiograficzne ‒ świadectwa, wyznania, wyzwania. Osią pracy jest napięcie między konwencjonalną teorią antropologiczną a przeżyciem, zwłaszcza przeżyciem granicznym choroby, śmierci i cierpienia. Autor odrzuca utrwalony sposób pisania o tych kwestiach, sprowadzający się najczęściej do rejestracji i interpretacji „rytuałów” im towarzyszących, społecznych wyobrażeń czy obrazów medialnych. Ze szlachetną premedytacją stawia przed czytelnikiem „nagą” prawdę przeżycia, jej banalność, marginesowość, jej wstyd i efekt poniżenia. Autor wadzi się z naszą mentalnością, z naszym najgłębszym „ja”, dokonując swoją pracą znaczącej transgresji etycznej. Tym, co wyróżnia autora spośród innych, jest wariant antropologii zaangażowanej przedstawiany ostentacyjnie, ma charakter programowego manifestu, zanurzenia zaangażowania w żywiole autobiograficznym. Trzy postawy jego autobiograficznego „ja” wybrzmiewają wspólnie. Antropologiczny lógos odnajduje w postawie świadectwa argumentacyjną siłę opisu zdarzeń i stawia na „wymowę faktów”. Antropologiczny ethos lokuje się w postawie wyznania, by odpowiednio ukształtowany w swej słownej formie badawczy raport mógł stać się ‒ ujawniającą doświadczenia i przeżycia ‒ przekonującą antyfikcją. Antropologiczny pathos przybiera postawę wyzwania, a czyni to, etycznie umocowany, dla poruszenia innych antropologów jako badaczy‒ludzi.
1. Wizje teorii socjologicznej. 2. Teorie zachowania i wymiany społecznej. 3. Teoria racjonalnego wyboru. 4. Socjobiologia i psychologia edukacyjna. 5. Strukturalizm lingwistyczny. 6. Interakcjonizm symboliczny i teorie interakcji. 7. Teorie systemu i funkcjonalizm. 8. Teorie konfliktu i teorie władzy. 9. Neoinstytucjonalizm.
10. Teoria strukturalistycznego konsruktywizmu i teoria strukturacji. 11. Teorie modernizacji i systemu światowego. 12. Neomarksizm i postmarksizm. 13. Socjologia fenomenologiczna. 14. Teoria działania komunikacyjnego systemu i świata przeżywanego. 15. Hermeneutyka i teoria dyskursu. 16. Socjologia historyczna. 17. Teorie tożsamości i różnicy. 18. Feminizm.
Życie osobiste i społeczne: Fundament ludzkiego istnienia, Środowisko, Intelekt, Zdrowie i dobrobyt, Człowiek jako zwierzę społeczne; Życie polityczne i międzynarodowe: Druga polowa obecnego stulecia, Zbrojenia i wojna, Wybór systemu politycznego, Jeden świat Życie filozoficzne i religijne: Istota rzeczy, Funkcje religii, Dobro i zło.
Część I: Metodyka pracy wychowawczej. 1. Program edukacyjny "Płeć i rodzaj - role, stereotypy, tożsamość". 2. Ewaluacja programów edukacyjnych. Część II: Ćwiczenia i zadania. 3. Role i stereotypy. 4. Socjalizacja i tożsamość. 5. Dyskryminacja i seksizm. 6. Partnerstwo i samorealizacja. 7. Stereotypy a rzeczywistość.
Cz. I.: Czas w perspektywie językowej, biologicznej i międzykulturowej: 1. Rozmowa o czasie w języku; 2. Biologiczne mechanizmy percepcji i transdukcji sygnałów czasowych (temporalnych) przez organizmy żywe; 3. Czas z pespektywy kulturowej: nie zawsze punktualność jest cnotą króla; Cz. II.: Czas w perspektywie psychologii poznawczej, różnic indywidualnych i neuropsychologii: 4. Bardzo krótka historia czasu reakcji; 5. Zegar biologiczny i światło - manipulowanie czasem biologicznym; 6. Różnice indywidualne w funkcjonowaniu ludzkiego zegara biologicznego: na przykładzie przebiegu dobowego rytmu snu i czuwania u osób o chronotypie porannym lub wieczorowym; 7. Czy mózg potrzebuje " zegara"? Mechanizmy przeżywania czasu podstawą naszej świadomości; 8. Rola mechanizmu temporalnej integracji w konstruowaniu czasu przyszłego; 9. Pamiętać, żeby pamiętać. Pamięć prospektywna z kontekstem czasowym; Cz. III.: Czas w perspektywie psychologii społecznej i osobowości: 10. Temporalne aspekty przetwarzania informacji o obiektach społecznych; 11. Czas składania prośby jako zmienna warunkująca skuteczność wpływu społecznego; 12. Twórczość i prawdopodobieństwo subiektywne osiągania celów życiowych a czas psychologiczny; Cz. IV.: Przeżywanie czasu w umyśle człowieka: ujęcia integracyjne: 13. Czy zegar mózgowy zawsze tyka w jednakowych rytmie: rola różnic indywidualnych w przeżywaniu czasu; 14. Czas w umyśle człowieka. Struktura przestrzeni temporalnej; 15. Dialogi temporalne: Ja - w trzech wymiarach czasu.