SOWA OPAC : Biblioteka - Katalog książek

4 wyniki

Książka

W koszyku

oceń

Opus magnum C++ : misja w nadprzestrzeń : C++14/17. T. 4/ Jerzy Grębosz. - Gliwice : Helion S.A. , cop. 2020. - VII, [1], 268 s. : il. ; 24 cm.

Autor

Grębosz Jerzy

Forma i typ

Książki Publikacje dydaktyczne

Temat

C++ (język programowania) Języki programowania Programowanie (informatyka)

Gatunek

Podręcznik

Dziedzina i ujęcie

Informatyka i technologie informacyjne

0. Proszę tego nie czytać!: 0.1. Wyruszamy na kolejną wyprawę!; 1. Szablony o zmiennej liczbie parametrów: 1.1. Szablon funkcji o zmiennej liczbie parametrów (i argumentów); 1.2. Jak dobrać się do argumentów tkwiących w pakiecie?; 1.3. Szablon klas o dowolnej (zmiennej) liczbie parametrów; 1.4. Trzy rodzaje pakietów parametrów szablonu; 1.5. Argumenty pakietu odbierane przez wartość, referencję, adres; 1.6. Rozwinięcie według wzorca (czyli rozwinięcie "z kontekstem"); 1.7. Rozwinięcie pakietu typów w klamrowej liście inicjalizatorów; 1.8. Rozwinięcie pakietu na liście parametrów aktualnych innego szablonu; 1.9. Gdzie można umieścić wyrażenia rozwijające pakiet parametrów; 1.10. Ćwiczenia; 2. Cechy języka wprowadzone do standardu C++14: 2.1. Zapis dwójkowy stałych dosłownych; 2.2. Separatory cyfr w stałych dosłownych; 2.3. Kompilator rozpoznaje typ rezultatu funkcji; 2.4. Deklaracja typu rezultatu decltype(auto); 2.5. Szablon definicji zmiennej; 2.6. Przeładowanie globalnych operatorów new, new[ ], delete i delete[ ]; 2.7. Nowości C++14 w wyrażeniach lambda; 2.8. C++14 a funkcje constexpr; 2.9. Atrybuty; 2.10. Przewrotu nie było; 2.11. Ćwiczenia; 3. Cechy języka wprowadzone do standardu C++17: 3.1. Specyfikacja wyjątków staje się częścią typu funkcji; 3.2. Technika "pomijanie kopiowania" bywa teraz obowiązkiem kompilatora; 3.3. Przydomek alignas a operatory new i delete; 3.4. Porządek obliczania składników w złożonych wyrażeniach - nareszcie ustalony; 3.5. Stała znakowa typu u8; 3.6. Szesnastkowy zapis liczb zmiennoprzecinkowych; 3.7. Wyrażenia poskładane w harmonijkę - ułatwienie pracy z pakietem argumentów; 3.8. Dozwolone słowo auto w deklaracji template ; 3.9. Kompilator rozpoznaje typ parametrów klasy szablonowej; 3.10. Instrukcja if constexpr - prawie jak kompilacja warunkowa; 3.11. Wyrażenia inicjalizujące w instrukcjach if i switch; 3.12. Dowiązania strukturalne, czyli łatwe "sięganie do składników"; 3.13. Operator preprocesora zwany has_include; 3.14. Nowe atrybuty: maybe_unused, fallthrough i nodiscard; 3.15. Typ std::byte do operacji na surowych blokach pamięci; 3.16. Modyfikacje istniejących cech języka; 3.17. Rozluźnienie zasady inicjalizowania typów wyliczeniowych; 3.18. Modyfikacja deklaracji static_assert; 3.19. Prostszy sposób zapisu zagnieżdżonych przestrzeni nazw; 3.20. Dozwolone słowo typename w parametrze określającym inny szablon; 3.21. Dla zakresowej pętli for funkcje begin i end mogą zwracać odmienne typy; 3.22. Rozwinięcie pakietu możliwe nawet w deklaracji using; 3.23. Nowe zasady auto-rozpoznawania typu obiektów mających inicjalizację klamrową; 3.24. W C++17 agregat może być nawet klasą pochodną; 3.25. Zmiana typu rezultatu funkcji std::uncaught_exception; 3.26. Ćwiczenia; 4. Posłowie - czyli C++20 ante portas. Skorowidz.

dostępna do wypożyczenia

1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.

Wypożyczalnia

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 004 (2 egz.)

Brak okładki

Książka

W koszyku

oceń

Opus magnum C++11 : programowanie w języku C++. T. 1 / Jerzy Grębosz. - Wyd. 2 popr. - Gliwice : Helion S.A. , cop. 2020. - XX, 606, [1] s. : il. ; 24 cm.

Autor

Grębosz Jerzy

Forma i typ

Książki Publikacje dydaktyczne

Temat

C++ (język programowania) Języki programowania Programowanie (informatyka)

Gatunek

Podręcznik

Dziedzina i ujęcie

Informatyka i technologie informacyjne

0. Proszę tego nie czytać!: 0.1. Zaprzyjaźnijmy się!; 1. Startujemy!: 1.1. Pierwszy program; 1.2. Drugi program; 1.3. Ćwiczenia; 2. Instrukcje sterujące: 2.1. Prawda - fałsz, czyli o warunkach; 2.2. Instrukcja warunkowa if; 2.3. Pętla while; 2.4. Pętla do...while.; 2.5. Pętla for; 2.6. Instrukcja switch; 2.7. Co wybrać: switch czy if...else?; 2.8. Instrukcja break; 2.9. Instrukcja goto; 2.10. Instrukcja continue; 2.11. Klamry w instrukcjach sterujących; 2.12. Ćwiczenia. 3. Typy: 3.1. Deklaracje typu; 3.2. Systematyka typów z języka C++; 3.3. Typy fundamentalne; 3.4. Typy o precyzyjnie żądanej szerokości; 3.5. InicjaLIZAcja, czyli nadanie wartości w momencie narodzin; 3.6. Definiowanie obiektów "w biegu"; 3.7. Stałe dosłowne; 3.8. Typy złożone; 3.9. Typ void; 3.10. Zakres ważności nazwy obiektu a czas życia obiektu; 3.11. Zasłanianie nazw; 3.12. Specyfikator (przydomek) const; 3.13. Specyfikator (przydomek) constexpr; 3.14. Obiekty register; 3.15. Specyfikator volatile; 3.16. using oraz typedef - tworzenie dodatkowej nazwy typu; 3.17. Typy wyliczeniowe enum; 3.18. auto, czyli automatyczne rozpoznawanie typu definiowanego obiektu; 3.19. decltype - operator do określania typu zadanego wyrażenia; 3.20. Inicjalizacja z pustą klamrą { }, czyli wartością domniemaną; 3.21. Przydomek alignas - adresy równe i równiejsze; 3.22. Ćwiczenia; 4. Operatory: 4.1. Operatory arytmetyczne; 4.2. Operatory logiczne; 4.3. Operatory bitowe; 4.4. Różnica między operatorami logicznymi a operatorami bitowymi; 4.5. Pozostałe operatory przypisania; 4.6. Operator uzyskiwania adresu (operator &); 4.7. Wyrażenie warunkowe; 4.8. Operator sizeof; 4.9. Operator noexcept; 4.10. Deklaracja static_assert; 4.11. Operator alignof informujący o najkorzystniejszym wyrównaniu adresu; 4.12. Operatory rzutowania; 4.13. Operator: przecinek; 4.14. Priorytety operatorów; 4.15. Łączność operatorów; 4.16. Ćwiczenia; 5. Typ string i typ vector - pierwsza wzmianka: 5.1. Typ std::string do pracy z tekstami; 5.2. Typ vector - długi rząd obiektów; 5.3. Zakresowe for; 5.4. Ćwiczenia; 6. Funkcje: 6.1. Definicja funkcji i jej wywołanie; 6.2. Deklaracja funkcji; 6.3. Funkcja często wywołuje inną funkcję; 6.4. Zwracanie przez funkcję rezultatu; 6.5. Nowy, alternatywny sposób deklaracji funkcji; 6.6. Stos; 6.7. Przesyłanie argumentów do funkcji przez wartość; 6.8. Przesyłanie argumentów przez referencję; 6.9. Pożyteczne określenia: l-wartość i r-wartość; 6.10. Referencje do l-wartości i referencje do r-wartości jako argumenty funkcji; 6.11. Kiedy deklaracja funkcji nie jest konieczna?; 6.12. Argumenty domniemane; 6.13. Nienazwany argument; 6.14. Funkcje inline (w linii); 6.15. Przypomnienie o zakresie ważności nazw deklarowanych wewnątrz funkcji; 6.16. Wybór zakresu ważności nazwy i czasu życia obiektu; 6.17. Funkcje w programie składającym się z kilku plików; 6.18. Funkcja zwracająca rezultat będący referencją l-wartości; 6.19. Funkcje rekurencyjne; 6.20. Funkcje biblioteczne; 6.21. Funkcje constexpr; 6.22. Definiowanie referencji przy użyciu słowa auto; 6.23. Ćwiczenia; 7. Preprocesor: 7.1. Dyrektywa pusta #; 7.2. Dyrektywa #define; 7.3. Dyrektywa #undef; 7.4. Makrodefinicje; 7.5. Sklejacz nazw argumentów, czyli operator ##; 7.6. Parametr aktualny makrodefinicji - w postaci tekstu; 7.7. Dyrektywy kompilacji warunkowej; 7.8. Dyrektywa #error; 7.9. Dyrektywa #line; 7.10. Wstawianie treści innych plików do tekstu kompilowanego właśnie pliku; 7.11. Dyrektywy zależne od implementacji; 7.12. Nazwy predefiniowane; 7.13. Ćwiczenia; 8. Tablice: 8.1. Co to jest tablica; 8.2. Elementy tablicy; 8.3. Inicjalizacja tablic; 8.4. Przekazywanie tablicy do funkcji; 8.5. Przykład z tablicą elementów typu enum; 8.6. Tablice znakowe; 8.7. Ćwiczenia; 9. Tablice wielowymiarowe: 9.1. Tablica tablic; 9.2. Przykład programu pracującego z tablicą dwuwymiarową; 9.3. Gdzie w pamięci jest dany element tablicy; 9.4. Typ wyrażeń związanych z tablicą wielowymiarową; 9.5. Przesyłanie tablic wielowymiarowych do funkcji; 9.6. Ćwiczenia; 10. Wektory wielowymiarowe: 10.1. Najpierw przypomnienie istotnych tu cech klasy vector; 10.2. Jak za pomocą klasy vector budować tablice wielowymiarowe; 10.3. Funkcja pokazująca zawartość wektora dwuwymiarowego; 10.4. Definicja dwuwymiarowego wektora – pustego; 10.5. Definicja wektora dwuwymiarowego z listą inicjalizatorów; 10.6. Wektor dwuwymiarowy o żądanych rozmiarach, choć bez inicjalizacji; 10.7. Zmiana rozmiaru wektora 2D funkcją resize; 10.8. Zmiany rozmiaru wektora 2D funkcjami push_back, pop_back; 10.9. Zmniejszanie rozmiaru wektora dwuwymiarowego funkcją pop_back; 10.10. Funkcje mogące modyfikować treść wektora 2D; 10.11. Wysłanie rzędu wektora 2D do funkcji pracującej z wektorem 1D; 10.12. Całość przykładu definiującego wektory dwuwymiarowe; 10.13. Po co są dwuwymiarowe wektory nieprostokątne; 10.14. Wektory trójwymiarowe; 10.15. Sposoby definicji wektora 3D o ustalonych rozmiarach; 10.16. Nadawanie pustemu wektorowi 3D wymaganych rozmiarów; 10.17. Trójwymiarowe wektory 3D – nieprostopadłościenne; 10.18. Ćwiczenia; 11. Wskaźniki - wiadomości wstępne: 11.1. Wskaźniki mogą bardzo ułatwić życie; 11.2. Definiowanie wskaźników; 11.3. Praca ze wskaźnikiem; 11.4. Definiowanie wskaźnika z użyciem auto; 11.5. Wyrażenie *wskaźnik jest l-wartością; 11.6. Operator rzutowania reinterpret_cast a wskaźniki; 11.7. Wskaźniki typu void*; 11.8. Strzał na oślep - wskaźnik zawsze na coś wskazuje; 11.9. Ćwiczenia; 12. Cztery domeny zastosowania wskaźników: 12.1. Zastosowanie wskaźników wobec tablic; 12.2. Zastosowanie wskaźników w argumentach funkcji; 12.3. Zastosowanie wskaźników przy dostępie do konkretnych komórek pamięci; 12.4. Rezerwacja obszarów pamięci; 12.5. Ćwiczenia; 13. Wskaźniki - runda trzecia: 13.1. Stałe wskaźniki; 13.2. Stałe wskaźniki a wskaźniki do stałych; 13.3. Definiowanie wskaźnika z użyciem auto; 13.4. Sposoby ustawiania wskaźników; 13.5. Parada kłamców, czyli o rzutowaniu const_cast; 13.6. Tablice wskaźników; 13.7. Wariacje na temat C-stringów; 13.8. Argumenty z linii wywołania programu; 13.9. Ćwiczenia; 14. Wskaźniki do funkcji: 14.1. Wskaźnik, który może wskazywać na funkcję; 14.2. Ćwiczenia z definiowania wskaźników do funkcji; 14.3. Wskaźnik do funkcji jako argument innej funkcji; 14.4. Tablica wskaźników do funkcji; 14.5. Użycie deklaracji using i typedef w świecie wskaźników; 14.6. Użycie auto lub decltype do automatycznego rozpoznania potrzebnego typu; 14.7. Ćwiczenia; 15. Przeładowanie nazwy funkcji: 15.1. Co oznacza przeładowanie; 15.2. Przeładowanie od kuchni; 15.3. Jak możemy przeładowywać, a jak się nie da?; 15.4. Czy przeładowanie nazw funkcji jest techniką orientowaną obiektowo?; 15.5. Linkowanie z modułami z innych języków; 15.6. Przeładowanie a zakres ważności deklaracji funkcji; 15.7. Rozważania o identyczności lub odmienności typów argumentów; 15.8. Adres funkcji przeładowanej; 15.9. Kulisy dopasowywania argumentów do funkcji przeładowanych; 15.10. Etapy dopasowania; 15.11. Wskaźników nie dopasowuje się inaczej niż dosłownie; 15.12. Dopasowywanie wywołań z kilkoma argumentami; 15.13. Ćwiczenia; 16. Klasy: 16.1. Typy definiowane przez użytkownika; 16.2. Składniki klasy; 16.3. Składnik będący obiektem; 16.4. Kapsułowanie; 16.5. Ukrywanie informacji; 16.6. Klasa a obiekt; 16.7. Wartości wstępne w składnikach nowych obiektów. Inicjalizacja "w klasie"; 16.8. Funkcje składowe; 16.9. Jak to właściwie jest? (this); 16.10. Odwołanie się do publicznych danych składowych obiektu; 16.11. Zasłanianie nazw; 16.12. Przeładowanie i zasłonięcie równocześnie; 16.13. Nowa klasa? Osobny plik!; 16.14. Przesyłanie do funkcji argumentów będących obiektami; 16.15. Konstruktor - pierwsza wzmianka; 16.16. Destruktor - pierwsza wzmianka; 16.17. Składnik statyczny; 16.18. Statyczna funkcja składowa; 16.19. Funkcje składowe typu const oraz volatile; 16.20. Struktura; 16.21. Klasa będąca agregatem. Klasa bez konstruktora; 16.22. Funkcje składowe z przydomkiem constexpr; 16.23. Specyfikator mutable; 16.24. Bardziej rozbudowany przykład zastosowania klasy; 16.25. Ćwiczenia.

dostępna do wypożyczenia

1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.

Wypożyczalnia

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 004 (2 egz.)

Brak okładki

Książka

W koszyku

oceń

Opus magnum C++11 : programowanie w języku C++. T. 2 / Jerzy Grębosz. - Wyd. 2 popr. - Gliwice : Helion S.A. , cop. 2020. - XX s., s. 607-1056, [1] s. : il. ; 24 cm.

Autor

Grębosz Jerzy

Forma i typ

Książki Publikacje dydaktyczne

Temat

C++ (język programowania) Języki programowania Programowanie (informatyka)

Gatunek

Podręcznik

Dziedzina i ujęcie

Informatyka i technologie informacyjne

17. Biblioteczna klasa std::string: 17.1. Rozwiązanie przechowywania tekstów musiało się znaleźć; 17.2. Klasa std::string to przecież nasz stary znajomy; 17.3. Definiowanie obiektów klasy string; 17.4. Użycie operatorów =, +, += w pracy ze stringami; 17.5. Pojemność, rozmiar i długość stringu; 17.6. Użycie operatora [ ] oraz funkcji at; 17.7. Funkcje składowe front i back; 17.8. Jak umieścić w tekście liczbę?; 17.9. Jak wczytać liczbę ze stringu?; 17.10. Praca z fragmentem stringu, czyli z substringiem; 17.11. Funkcja składowa substr; 17.12. Szukanie zadanego substringu w obiekcie klasy string - funkcje find; 17.13. Szukanie rozpoczynane od końca stringu; 17.14. Szukanie w stringu jednego ze znaków z zadanego zestawu; 17.15. Usuwanie znaków ze stringu - erase i pop_back; 17.16. Wstawianie znaków do istniejącego stringu - funkcje insert; 17.17. Zamiana części znaków na inne znaki – replace; 17.18. Zaglądanie do wnętrza obiektu klasy string funkcją data; 17.19. Zawartość obiektu klasy string a C-string; 17.20. W porządku alfabetycznym, czyli porównywanie stringów; 17.21. Zamiana treści stringu na małe lub wielkie litery; 17.22. Kopiowanie treści obiektu klasy string do tablicy znakowej - funkcja copy; 17.23. Wzajemna zamiana treści dwóch obiektów klasy string - funkcja swap; 17.24. Wczytywanie z klawiatury stringu o nieznanej wcześniej długości – getline; 17.25. Iteratory stringu; 17.26. Klasa string korzysta z techniki przenoszenia; 17.27. Bryk, czyli "pamięć zewnętrzna" programisty; 17.28. Ćwiczenia; 18. Deklaracje przyjaźni: 18.1. Przyjaciele w życiu i w C++; 18.2. Przykład: dwie klasy deklarują przyjaźń z tą samą funkcją; 18.3. W przyjaźni trzeba pamiętać o kilku sprawach; 18.4. Obdarzenie przyjaźnią funkcji składowej innej klasy; 18.5. Klasy zaprzyjaźnione; 18.6. Konwencja umieszczania deklaracji przyjaźni w klasie; 18.7. Kilka otrzeźwiających słów na zakończenie; 18.8. Ćwiczenia; 19. Obsługa sytuacji wyjątkowych: 19.1. Jak dać znać, że coś się nie udało?; 19.2. Pierwszy prosty przykład; 19.3. Kolejność bloków catch ma znaczenie; 19.4. Który blok catch nadaje się do złapania lecącego wyjątku?; 19.5. Bloki try mogą być zagnieżdżane; 19.6. Obsługa wyjątków w praktycznym programie; 19.7. Specyfikator noexcept i operator noexcept; 19.8. Ćwiczenia; 20. Klasa-składnik oraz klasa lokalna: 20.1. Klasa-składnik, czyli gdy w klasie jest zagnieżdżona definicja innej klasy; 20.2. Prawdziwy przykład zagnieżdżenia definicji klasy; 20.3. Lokalna definicja klasy; 20.4. Lokalne nazwy typów; 20.5. Ćwiczenia; 21. Konstruktory i destruktory: 21.1. Konstruktor; 21.2. Specyfikator (przydomek) explicit; 21.3. Kiedy i jak wywoływany jest konstruktor; 21.4. Destruktor; 21.5. Nie rzucajcie wyjątków z destruktorów; 21.6. Konstruktor domniemany; 21.7. Funkcje składowe z przypiskami = default i = delete; 21.8. Konstruktorowa lista inicjalizacyjna składników klasy; 21.9. Konstruktor delegujący; 21.10. Pomocnicza klasa std::initializer_list - lista inicjalizatorów; 21.11. Konstrukcja obiektu, którego składnikiem jest obiekt innej klasy; 21.12. Konstruktory niepubliczne?; 21.13. Konstruktory constexpr mogą wytwarzać obiekty constexpr; 21.14. Ćwiczenia; 22. Konstruktory: kopiujący i przenoszący: 22.1. Konstruktor kopiujący (albo inicjalizator kopiujący); 22.2. Przykład klasy z konstruktorem kopiującym; 22.3. Kompilatorowi wolno pominąć niepotrzebne kopiowanie; 22.4. Dlaczego przez referencję?; 22.5. Konstruktor kopiujący gwarantujący nietykalność; 22.6. Współodpowiedzialność; 22.7. Konstruktor kopiujący generowany automatycznie; 22.8. Kiedy powinniśmy sami zdefiniować konstruktor kopiujący?; 22.9. Referencja do r-wartości daje zezwolenie na recykling; 22.10. Funkcja std::move, która nie przenosi, a tylko rzutuje; 22.11. Odebrana r-wartość staje się w ciele funkcji l-wartością; 22.12. Konstruktor przenoszący (inicjalizator przenoszący); 22.13. Tak zwana "semantyka przenoszenia"; 22.14. Nowe pojęcia dla ambitnych: gl-wartość, x-wartość i pr-wartość; 22.15. decltype - operator rozpoznawania typu bardzo wyszukanych wyrażeń; 22.16. Ćwiczenia; 23. Tablice obiektów: 23.1. Definiowanie tablic obiektów i praca z nimi; 23.2. Tablica obiektów definiowana operatorem new; 23.3. Inicjalizacja tablic obiektów; 23.4. Wektory obiektów; 23.5. Ćwiczenia; 24. Wskaźnik do składników klasy: 24.1. Wskaźniki zwykłe – repetytorium; 24.2. Wskaźnik do pokazywania na składnik-daną; 24.3. Wskaźnik do funkcji składowej; 24.4. Tablica wskaźników do danych składowych klasy; 24.5. Tablica wskaźników do funkcji składowych klasy; 24.6. Wskaźniki do składników statycznych są zwykłe; 24.7. Ćwiczenia; 25. Konwersje definiowane przez użytkownika: 25.1. Sformułowanie problemu; 25.2. Konstruktory konwertujące; 25.3. Funkcja konwertująca - operator konwersji; 25.4. Który wariant konwersji wybrać?; 25.5. Sytuacje, w których zachodzi konwersja; 25.6. Zapis jawnego wywołania konwersji typów; 25.7. Nie całkiem pasujące argumenty, czyli konwersje kompilatora przy dopasowaniu; 25.8. Kilka rad dotyczących konwersji; 25.9. Ćwiczenia; 26. Przeładowanie operatorów: 26.1. Co to znaczy przeładować operator?; 26.2. Przeładowanie operatorów - definicja i trochę teorii; 26.3. Moje zabawki; 26.4. Funkcja operatorowa jako funkcja składowa; 26.5. Funkcja operatorowa nie musi być przyjacielem klasy; 26.6. Operatory predefiniowane; 26.7. Ile operandów ma mieć ten operator?; 26.8. Operatory jednooperandowe; 26.9. Operatory dwuoperandowe; 26.10. Przykład zupełnie niematematyczny; 26.11. Operatory postinkrementacji i postdekrementacji - koniec z niesprawiedliwością; 26.12. Praktyczne rady dotyczące przeładowania; 26.13. Pojedynek: operator jako funkcja składowa czy globalna?; 26.14. Zasłona spada, czyli tajemnica operatora ; 27.8. Ćwiczenia.

dostępna do wypożyczenia

1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.

Wypożyczalnia

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 004 (2 egz.)

Brak okładki

Książka

W koszyku

oceń

Opus magnum C++11 : programowanie w języku C++. T. 3 / Jerzy Grębosz. - Wyd. 2 popr. - Gliwice : Helion S.A. , cop. 2020. - XX s., s. 1057-1626, [2] s. : il. ; 24 cm.

Autor

Grębosz Jerzy

Forma i typ

Książki Publikacje dydaktyczne

Temat

C++ (język programowania) Języki programowania Programowanie (informatyka)

Gatunek

Podręcznik

Dziedzina i ujęcie

Informatyka i technologie informacyjne

28. Przeładowanie operatorów new i delete na użytek klasy: 28.1. Po co przeładowujemy operatory new i new[ ]; 28.2. Funkcja operator new i operator new[ ] w klasie K; 28.3. Jak się deklaruje operatory new i delete w klasie?; 28.4. Przykładowy program z przeładowanymi new i delete; 28.5. Rzut oka wstecz na przeładowanie operatorów; 28.6. Ćwiczenia; 29. Unie i pola bitowe: 29.1. Unia; 29.2. Unia anonimowa; 29.3. Klasa uniopodobna (unia z metryczką); 29.4. Gdy składnik unii jest obiektem jakiejś klasy; 29.5. Unia o składnikach mających swe konstruktory, destruktory itp.; 29.6. Pola bitowe; 29.7. Unia i pola bitowe upraszczają deszyfrowanie słów danych; 29.8. Ćwiczenia; 30. Wyrażenia lambda i wysłanie kodu do innych funkcji: 30.1. Preludium: dwa sposoby przesłania kryterium oceniania; 30.2. Wyrażenie lambda; 30.3. Formy wyrażenia lambda; 30.4. Wyrażenie lambda zastosowane w funkcji składowej; 30.5. Tworzenie (nazwanych) obiektów lambda słowem auto; 30.6. Stowarzyszenie martwych referencji; 30.7. Rekurencja przy użyciu wyrażenia lambda; 30.8. Wyrażenie lambda jako domniemana wartość argumentu; 30.9. Rzucanie wyjątków z wyrażenia lambda; 30.10. Vivat lambda!; 30.11. Ćwiczenia; 31. Dziedziczenie klas: 31.1. Istota dziedziczenia; 31.2. Dostęp do składników; 31.3. Czego się nie dziedziczy; 31.4. Drzewo genealogiczne; 31.5. Dziedziczenie - doskonałe narzędzie programowania; 31.6. Kolejność wywoływania konstruktorów; 31.7. Przypisanie i inicjalizacja obiektów w warunkach dziedziczenia; 31.8. Przykład: konstruktor kopiujący i operator przypisania dla klasy pochodnej; 31.9. Dziedziczenie od kilku "rodziców" (wielodziedziczenie); 31.10. Sposób na "odziedziczenie" konstruktorów; 31.11. Pojedynek: dziedziczenie klasy contra zawieranie obiektów składowych; 31.12. Wspaniałe konwersje standardowe przy dziedziczeniu; 31.13. Wirtualne klasy podstawowe; 31.14. Ćwiczenia; 32. Wirtualne funkcje składowe: 32.1. Wirtualny znaczy: (teoretycznie) możliwy; 32.2. Polimorfizm; 32.3. Typy rezultatów różnych realizacji funkcji wirtualnej; 32.4. Dalsze cechy funkcji wirtualnej; 32.5. Wczesne i późne wiązanie; 32.6. Kiedy dla wywołań funkcji wirtualnych zachodzi jednak wczesne wiązanie?; 32.7. Kulisy białej magii, czyli jak to jest zrobione; 32.8. Funkcja wirtualna, a mimo to inline; 32.9. Destruktor? Najlepiej wirtualny!; 32.10. Pojedynek - funkcje przeładowane, zasłaniające się i wirtualne (zacierające się); 32.11. Kontekstowe słowa kluczowe override i final; 32.12. Klasy abstrakcyjne; 32.13. Wprawdzie konstruktor nie może być wirtualny, ale. ; 32.14. Rzutowanie dynamic_cast jest dla typów polimorficznych; 32.15. POD, czyli Pospolite Stare Dane; 32.16. Wszystko, co najważniejsze; 32.17. Finis coronat opus; 32.18. Ćwiczenia; 33. Operacje wejścia/wyjścia – podstawy: 33.1. Biblioteka iostream; 33.2. Strumień; 33.3. Strumienie zdefiniowane standardowo; 33.4. Operatory >> i definiowane przez użytkownika; 33.8. Sterowanie formatem; 33.9. Flagi stanu formatowania; 33.10. Sposoby zmiany trybu (reguł) formatowania; 33.11. Manipulatory; 33.12. Definiowanie swoich manipulatorów; 33.13. Zmiana sposobu formatowania funkcjami setf, unsetf; 33.14. Dodatkowe funkcje do zmiany parametrów formatowania; 33.15. Nieformatowane operacje wejścia/wyjścia; 33.16. Omówienie funkcji wyjmujących ze strumienia; 33.17. Ćwiczenia; 34. Operacje we/wy na plikach: 34.1. Strumienie płynące do lub od plików; 34.2. Błędy w trakcie pracy strumienia; 34.3. Przykład programu pracującego na plikach; 34.4. Przykład programu zapisującego dane tekstowo i binarnie; 34.5. Strumienie a technika rzucania wyjątków; 34.6. Wybór miejsca czytania lub pisania w pliku; 34.7. Pozycjonowanie w przykładzie większego programu; 34.8. Tie - harmonijna praca dwóch strumieni; 34.9. Ćwiczenia; 35. Operacje we/wy na stringach: 35.1. Strumień zapisujący do obiektu klasy string; 35.2. Strumień czytający z obiektu klasy string; 35.3. Ożenek: strumień stringstream czytający i zapisujący do stringu; 35.4. Ćwiczenia; 36. Projektowanie programów orientowanych obiektowo: 36.1. Przegląd kilku technik programowania; 36.2. O wyższości programowania OO nad Świętami Wielkiej Nocy; 36.3. Obiektowo orientowane: projektowanie; 36.4. Praktyczne wskazówki dotyczące projektowania programu techniką OO; 36.5. Faza implementacji; 36.6. Przykład projektowania; 36.7. Rozpoznanie naszego zagadnienia; 36.8. Projektowanie; 36.9. Implementacja modelu naszego systemu; 37. Szablony - programowanie uogólnione; 37.1. Definiowanie szablonu klas; 37.2. Prosty program z szablonem klas; 37.3. Szablon do produkcji funkcji; 37.4. Cudów nie ma. Sorry. ; 37.5. Jak rozmieszczać w plikach szablony klas?; 37.6. Tylko dla orłów; 37.7. Szablony klas, drugie starcie; 37.8. Co może być parametrem szablonu – zwiastun; 37.9. Rozbudowany przykład z szablonem klas; 37.10. Reguła SFINAE; 37.11. Kiedy kompilator sięga po nasz szablon klas?; 37.12. Co może być parametrem szablonu? Szczegóły; 37.13. Parametry domniemane; 37.14. Zagnieżdżenie a szablony; 37.15. Poradnik: jak pisać deklaracje przyjaźni w świecie szablonów; 37.16. Użytkownik sam może specjalizować szablon klas; 37.17. Specjalizacja funkcji składowej szablonu klas; 37.18. Specjalizacja użytkownika szablonu funkcji; 37.19. Ćwiczenia; 38. Posłowie: 38.1. Per C++ ad astra; A. Dodatek: Systemy liczenia: A.1. Dlaczego komputer nie liczy tak jak my?; A.2. System szesnastkowy (heksadecymalny); A.3. Ćwiczenia; Skorowidz.

dostępna do wypożyczenia

1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.

Wypożyczalnia

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 004 (2 egz.)