Zawiera: CZĘŚĆ 1 TEORETYCZNE, METODYCZNE I ORGANIZACYJNE PODSTAWY FUNKCJONOWANIA POLICJI W SPOŁECZEŃSTWIE OBYWATELSKIM W ŚWIETLE WSPÓŁCZESNYCH NAUK SPOŁECZNYCH; Rozdział 1. Koncepcje uspołecznienia, profilaktyki i resocjalizacji; w perspektywie współczesnych nauk społecznych; 1.1. Koncepcja uspołecznienia systemu resocjalizacji W. Ambrozika; 1.2. Wielopasmowa koncepcja resocjalizacji z udziałem społeczeństwa A. Bałandynowicza; 1.3. Koncepcja twórczej resocjalizacji i płynna tożsamość według M. Konopczyńskiego; 1.4. Pedagogika rdzenia tożsamości według Z. Melosika?; 1.5. Koncepcja resilience (oporu-elastyczności); 1.6. Koncepcja edukacji inkluzyjnej w działaniach prospołecznych; 1.7. Wizja teatru życia codziennego E. Goffmana; 1.8. Teoria symbolicznego interakcjonizmu G.H. Meada; 1.9. Koncepcja kognitywno-interakcyjnych oddziaływań resocjalizacyjnych B. Urbana?; 1.10. Teoria tożsamości S. Strykera. Rozdział 2. Społeczeństwo obywatelskie i jego istota; 2.1. Historia społeczeństwa obywatelskiego?; 2.2. Pojęcie społeczeństwa obywatelskiego; 2.3. Relacja między państwem a społeczeństwem obywatelskim; 2.4. Idea community policing jako źródło innowacyjnych metod współpracy społeczności lokalnych z Policją; 2.5. Policja w społeczeństwie obywatelskim. Rozdział 3. Policja. Rola - funkcje - priorytety; 3.1. Historia Policji. Od instytucji totalnej do prospołecznej; 3.2. Współczesna struktura wewnętrzna Policji; 3.3. Policja w ujęciu statystycznym; 3.4. Zadania Policji; 3.5. Misja i wizja Policji - w służbie człowiekowi; 3.6. Priorytety i zadania priorytetowe KGP; 3.7. Analiza wybranych strategii KWP pod kątem działań prospołecznych - na podstawie trzech garnizonów; 3.8. Etyka funkcjonariusza Policji. CZĘŚĆ 2PRZEGLĄD BADAŃ SPOŁECZNYCH NAD POLICJĄ; Rozdział 4. Policja w percepcji społecznej - przegląd badań; 4.1. Zewnętrzne badania opinii społecznej o Policji - CBOS; 4.2. Wewnętrzne badania satysfakcji z pracy w Policji; 4.3. Ogólnopolskie autorskie badania klimatu w Policji - funkcjonowanie organizacji; 4.4. Ogólnopolskie autorskie badania wśród dzielnicowych w ramach kampanii "Dzielnicowy bliżej nas". CZĘŚĆ 3 USPOŁECZNIAJĄCA, PROFILAKTYCZNA I RESOCJALIZACYJNA ROLA WSPÓŁCZESNEGO POLICJANTA - W POSZUKIWANIU OPTYMALNEGO MODELU; Rozdział 5. Uspołeczniająco-profilaktyczne i resocjalizacyjne działania policjantów w społeczeństwie. Wybrane przykłady; 5.1. Programy profilaktyczne; 5.2. Debaty społeczne; 5.3. Autorski projekt badawczy "Policjant XXI wieku twórcze metody oddziaływań"; 5.4. Autorski projekt Policji "Drama metodą na bezpiecznego gimnazjalistę" przykładem współpracy Policji ze społeczeństwem. Rozdział 6. Wybrane kampanie i projekty realizowane w ramach działań prospołecznych policjantów; 6.1. Kampania "Kręci mnie bezpieczeństwo" - na wodzie, rowerze, lądzie, w roku szkolnym; 6.2. Kampania społeczno-informacyjna "Dzielnicowy bliżej nas" przykładem działań profilaktycznych Policji; 6.3. Ogólnopolskie aplikacje na rzecz bezpieczeństwa "Moja Komenda" i "Krajowa Mapa Zagrożeń Bezpieczeństwa" (KMZB); 6.4. Projekt "Klasy policyjne" - edukacja z perspektywą; 6.5. Rekonstruktorzy - historia sposobem na kształtowanie wartości społeczno-edukacyjnych; 6.6. Teatralne, filmowe i literackie inicjatywy Policjina rzecz budowania wspólnoty prospołecznej; 6.7. Przedsięwzięcia sportowe przestrzenią współdziałania Policji ze społeczeństwem; 6.8. Wybrane akcje informacyjne jako przykład budowania bezpieczeństwa społeczności lokalnych; 6.9. Policja z pomocą potrzebującym (zbiórki rzeczowe, spotkania, zbiórki krwi); 6.10. Publikacje Policji sposobem na edukowanie społeczeństwa; 6.11. Media na rzecz działań prospołecznych. Rozdział 7. Policjant jako współkreator społeczności lokalnej - w poszukiwaniu modelu?; 7.1. Pojęcie pedagogiki ulicy - streetworking a rola współczesnego policjanta; 7.2. Istota, zasady i etapy działań - streetworking z perspektywy pracy Policji; 7.3. Policjant współkreatorem społeczności lokalnej. Rozdział 8. Uspołeczniająco-profilaktyczna rola Policji w społeczeństwie obywatelskim Modele i kierunki zmian; 8.1. Więzi społeczne fundamentem prospołecznych działań Policji; 8.2. Propozycja modelu uspołeczniająco-profilaktycznej i resocjalizacyjnej funkcji Policji w społeczeństwie obywatelskim w perspektywie współczesnej pedagogiki resocjalizacyjnej.
Zawiera: R. 1 Patologia społeczna – próba wyjaśnienia istoty problemu: Wprowadzenie; Norma a patologia; Pojęcie patologii społecznej; Patologia społeczna a dewiacja społeczna; Rola zachowań patologicznych i dewiacyjnych w społeczeństwie; Źródła zachowań patologicznych w teoriach; Resocjalizacja i profilaktyka jako praktyka pedagogiczna w przeciwdziałaniu zachowaniom z obszaru patologii społecznej. R. 2 Metodologiczne parametry pedagogiki resocjalizacyjnej: Wprowadzenie; Konceptualizacja systemu pojęciowego pedagogiki resocjalizacyjnej; Wyjaśnienie jako cel badań pedagogiki resocjalizacyjnej; Strategie badań pedagogiki resocjalizacyjnej; Typy badań pedagogiki resocjalizacyjnej; Schematy badań pedagogiki resocjalizacyjnej; Metody badań społecznych pedagogiki resocjalizacyjnej. R. 3 Wieloaspektowe możliwości diagnozy pedagogicznej: Wprowadzenie; Diagnoza w naukach społecznych; Diagnoza w pedagogice; Typy i rodzaje diagnoz w pedagogice jako nauce; Metody i techniki badawcze w diagnozie pedagogicznej; Błędy diagnostyczne i etyka w procesie diagnozy; Diagnoza resocjalizacyjna jako przykład specyficznej diagnozy zachowań patologicznych; Zakończenie.
Zawiera: Cz. 1 Między niepełnosprawnością a normalnością. Konceptualizacja badań własnych: Rozdział 1. Człowiek z niepełnosprawnością w nowoczesności: 1.1. Niepełnosprawność intelektualna na tle zmian paradygmatycznych; 1.2. Podmiotowość we współczesnych debatach naukowych a podmiotowość osoby z niepełnosprawnością; 1.3. Autonomia i samostanowienie osób z niepełnosprawnością w relacji dialogowej; 1.4. Kategoria „ja” a poczucie tożsamości osób z niepełnosprawnością. Rozdział 2. Osoby niepełnosprawne intelektualnie na drodze do normalności: 2.1. Teoria uznania i jej kluczowe kategorie; 2.2. Koncepcje Pierre’a Bourdieu – demaskowanie porządku świata; 2.3. Dorosłość osób z niepełnosprawnością intelektualną jako kategoria dyskusyjna w pedagogice specjalnej; 2.4. Prawa i wybory osób z niepełnosprawnością jako mechanizm sprawczości; 2.5. Normalizacja życia osób niepełnosprawnych czy przemoc symboliczna – implikacje dla integracji społecznej; 2.6. Stereotyp i uprzedzenie – przykład zniekształconej rzeczywistości społecznej. Rozdział 3. Założenia metodologiczne i procedura badawcza: 3.1. Przyjęta orientacja metodologiczna a fenomen niepełnosprawności; 3.2. Cel i problematyka badań; 3.3. Biograficzna perspektywa badawcza, czyli chcę bardziej (z)rozumieć, jak postrzegasz świat; 3.4. Codzienność i aktorzy życia społecznego – aktorzy (nie)jednej roli; 3.5. Proces analizy materiału badawczego – dane narracyjne w koncepcji Schützego. Cz. 2 Jednostkowe i społeczne doświadczanie (nie)uznanej dorosłości w różnych polach społecznego egzystowania: Rozdział 4. Retrospekcja doświadczeń biograficznych dorosłych osób z niepełnosprawnością intelektualną: 4.1. Interpretowanie dorosłości; 4.2. Kapitał domu rodzinnego w zakresie uznania lub deficytu uznania dorosłości osób z niepełnosprawnością intelektualną a zdolność do partycypacji, zdobycia kompetencji społecznych, obywatelskich; 4.3. Uznanie dorosłości osób z niepełnosprawnością intelektualną przez innych warunkiem lepszej jakości życia; 4.4. (Nie)uznane płaszczyzny społecznego egzystowania dorosłych osób z niepełnosprawnością intelektualną oraz wynikające z nich role społeczne; 4.5. Implikacje odmowy uznania dorosłości osób z niepełnosprawnością intelektualną i podjęte działania w celu uzyskania aprobaty innych. Rozdział 5. Uznanie dorosłości osób z niepełnosprawnością intelektualną. Próba rekapitulacji: 5.1. Podsumowanie i wnioski z badań własnych; 5.2. Przestrzeń wynikowa w świetle teorii społecznych.
Zawiera: Wprowadzenie do lektury: O czym jest książka? Kilka uwag o konstrukcji tekstu w książce. Argumenty za udostępnieniem eseju nauczycielom. Wsteczne lusterko czyli przeszłość w dyskusji o edukacji dzieci. Teraźniejszość/współczesność w edukacji dzieci. Zarys problemu. Vade mecum, czyli pójdź za mną… Część I - Rozważ cywilizacyjno-pedagogiczny kontekst edukacji. 1. Czym jest cywilizacja jako obszar lokowania celów edukacji. 2. Wybrane cechy/znaki naszego czasu jako podstawa edukacji człowieka. 2.1. Globalizacja. 2.2. Dataizacja/algorytmizacja. 2.3. Wieloznaczność. 2.4. Konsumeryzm. 3. kompetencje współczesnego człowieka trzeciej fali cywilizacyjnej jako podstawa doboru treści edukacyjnych. 3.1. Kreatywność jako podstawa twórczości/innowacyjności/badania. 3.2. Wyobraźnia i jej uwalnianie. 3.3. Działanie zespołowe/wspólne/grupowe. 3.4. Umiejętność porozumiewania się. 3.4.1. Kompetencja językowa. 3.4.2. Kompetencja komunikacyjna. 3.5. Umiejętności informatyczne i informacyjne. 4. Codzienność w uwalnianiu i rozwijaniu kompetencji cywilizacyjnych. 4.1. Zgiełk, szum informacyjny wokół wychowania/edukacji (gadanina). 4.2. Ciekawość. 4.3. Dwuznaczność. Podsumowanie. Część II – Spójrz – to jest dziecko i jego czas życia – dzieciństwo. Co o nim wiesz? 1. Wiedza i niewiedza o dziecku i dzieciństwie. 2. Wiedza potoczna o dziecku i dzieciństwie. Pedagogie. 3. Naukowe spojrzenie na dzieciństwo i dziecko. 3.1. Naukowa wiedza i niewiedza o dzieciństwie. 3.2. Naukowa wiedza i niewiedza o dziecku. 3.2.1. Wiedza o biologicznym rozwoju dziecka. 3.2.2. Wiedza o psychicznych procesach zachodzących w dziecku. 3.2.3. Obraz społecznych możliwości dziecka. 3.2.4. Syntetyczny naukowy obraz rozwoju dziecka. 4. Co powinnaś wiedzieć? Kilak przestróg. Podsumowanie. Część III – Poprowadź dziecko ku doświadczaniu w świecie. 1. Obszary zmiany koniecznej. 1.1. Zmiana idei, celów i funkcji edukacji. 1.2. Czy i co można/powinno się zmienić w stanowieniu celów? 2. Kierunki zmiany w edukacji. 2.1. Przejście od części do całości. 2.2. Przejście od obiektywizmu do epistemologii. 2.3. Przejście od struktur ku procesowi. 2.4. Przejście od budowy do sieci powiązań. 2.5. Przejście od prawdy do przybliżonego jej opisu. 3. Obszary i kierunki zmiany w edukacji dzieci. 4. Teoretyczny kontekst edukacji. Wybrane zakresy. 5. Krytyka jako wymiar etyczności i profesjonalizmu nauczycieli. 6. Wymiary odpowiedzialności nauczycielskiej. 7. Uczenie (się) przez dziecko odpowiedzialnych zachorowań. 8. Ustawowe zadania nauczyciela dziecka. Krytyczny ich odczyt. 9. Zasady edukacji dzieci w nowych kontekstach współczesności. Podsumowanie Część IV – przystań i zobacz, jak bawi się dziecko. 1. Zabawa jako płaszczyzna doświadczania siebie jako jednostki przez dziecko. 2. Właściwości zabawy. 3. Pierwiastki zabawy. 4. Cechy zabawy. 5. Między zabawą a grą w edukacji. 6. Lokalizacja zabawy w edukacji. Bez podsumowania – otwarcie myślenia nauczyciela na wartości zabawy, czyli ciąg dalszy zależy od Ciebie. Część V – Poszukaj dróg wspierania dziecka w doświadczaniu siebie i świata. 1. Rozpoznawanie-poznawanie jako warunek efektywnej edukacji. 1.1. Doświadczanie-doświadczenia. 1.2. Rozpoznawanie siebie przez nauczyciela. 1.3. Rozpoznanie-poznanie możliwości działaniowych dzieci. 2. Parametry rzeczywistości edukacyjnej. 2.1. Przestrzeń. 2.2. Czas. 2.3. Liczebność/liczba/liczność. 2.4. Przyczynowość. 3. Holizm w rzeczywistości edukacyjnej. Podsumowanie. Część VI – Wymiary Twojego nauczycielstwa. 1. Dziesięć proponowanych lekcji do odrobienia. 2. Autotest kompetencji pedagogicznej. 3. Obrazy z życia wzięte jako podstawa do przemyślenia stosunku do dzieci.
1. Reklama jako medium komunikacji masowej, 2. Obszary i mechanizmy percepcji rekalmy w wymiarze psychologicznym, 3. Teoria krytyczna i interakcjonizm symobliczny podstawą teoretyczną pracy, 4. Ukryte przesłania reklamy, 5. Badani uczniowie o reklamie
Usługi dla dorosłych osób z niepełnosprawnością- integracja czy segregacja; Zakres i wybrane formy opieki nad osobami niepełnosprawnymi; Usprawnianie czy asymilacja? Kierunki działań podejmowanych w pedagogice specjalnej na przykładzie zaburzeń autystycznych; Dzieci rodziców niepełnosprawnych; Integracja edukacyjna dzieci niepełnosprawnych w ocenie rodziców; Wczesne wsparcie rodzin wychowujących dzieci z zaburzeniami rozwoju; Od izonomii w stronę alienacji- sytuacja rodzinna dorosłych osób z niepełnosprawnością intelektualna; Antycypacja ról społecznych pełnionych w dorosłym zyciu przez młodzież w wieloraką niepełnosprawnością; Niepełnosprawność a odrzucenie w grupie rówieśniczej; Wsparcie społeczne postrzegane przez dziecko z niepełnosprawnością intelektualną w warunkach reedukacji; Uwarunkowania procesu terapii w domach pomocy społecznej osób głęboko niepełnosprawnych intelektualnie; Społeczne konteksty integracyjnego kształcenia w szkołach wiejskich; Wolontariusze- przyczynek do badań nad postawami wobec osób niepełnosprawnych; Genialni autyści. Prawda czy mit?; Technologie informacyjne, Internet, kształcenie na odległość- nowe możliwości dla osób niepełnosprawnych; "Szkoła fotografii" jako jedna z ofert kształcenia dorosłych osób z niepełnosprawnością intelektualna; Aktywizacja zawodowa osób upośledzonych zawodowo
Zaangażowanie antropologa łączy trzy postawy autobiograficzne ‒ świadectwa, wyznania, wyzwania. Osią pracy jest napięcie między konwencjonalną teorią antropologiczną a przeżyciem, zwłaszcza przeżyciem granicznym choroby, śmierci i cierpienia. Autor odrzuca utrwalony sposób pisania o tych kwestiach, sprowadzający się najczęściej do rejestracji i interpretacji „rytuałów” im towarzyszących, społecznych wyobrażeń czy obrazów medialnych. Ze szlachetną premedytacją stawia przed czytelnikiem „nagą” prawdę przeżycia, jej banalność, marginesowość, jej wstyd i efekt poniżenia. Autor wadzi się z naszą mentalnością, z naszym najgłębszym „ja”, dokonując swoją pracą znaczącej transgresji etycznej. Tym, co wyróżnia autora spośród innych, jest wariant antropologii zaangażowanej przedstawiany ostentacyjnie, ma charakter programowego manifestu, zanurzenia zaangażowania w żywiole autobiograficznym. Trzy postawy jego autobiograficznego „ja” wybrzmiewają wspólnie. Antropologiczny lógos odnajduje w postawie świadectwa argumentacyjną siłę opisu zdarzeń i stawia na „wymowę faktów”. Antropologiczny ethos lokuje się w postawie wyznania, by odpowiednio ukształtowany w swej słownej formie badawczy raport mógł stać się ‒ ujawniającą doświadczenia i przeżycia ‒ przekonującą antyfikcją. Antropologiczny pathos przybiera postawę wyzwania, a czyni to, etycznie umocowany, dla poruszenia innych antropologów jako badaczy‒ludzi.
R. 1 Sokratejskie badanie siebie: Sokratejskie dociekanie; Sokrates i edukacja wyzwolona: stoicy; Sokratejski rozum i jego wrogowie; Sokrates we współczesnym programie kształcenia. R. 2 Obywatele świata: Idea światowego obywatelstwa w starożytnej Grecji i starożytnym Rzymie; Światowe obywatelstwo w edukacji współczesnej. R. 3 Wyobraźnia literacka: Fantazja i zaduma; Literatura i współczująca wyobraźnia; Współczucie w programie kształcenia. Pogram polityczne?; Światowe obywatelstwo, relatywizm i polityka tożsamości. R. 4 Studia nad kulturami niezachodnimi: Błędy opisu: szowinizm i romantyzm; Błędy wartościowania: szowinizm, arkadyzm, sceptyzm; Wolność i indywidualność; Cele i ograniczenia kształcenia międzykulturowego. R. 5 Studia afroamerykańskie: Rasa, kultura i wstyd: przypadek Harvardu; Wstyd, szacunek do samego siebie oraz studia nad Afryką; „Wierność marzeniu”: studia afroamerykańskie na współczesnym uniwersytecie amerykańskim; Rasa i akademia: napięcia i konflikty. R. 6 Women’s studies: Women’s studies a kwestia wykluczenia kobiet; Women’s studies i inne dyscypliny; Women’s studies na Sali wykładowej: indoktrynacja?; Myśl feministyczna, zniekształcone wybory i demokracja. R. 7 Studia nad ludzką seksualnością: Seksualność i „konstrukcja społeczna”; Seksualność: starożytna Grecja i współczesna Ameryka. R. 8 Sokrates na uniwersytecie wyznaniowym: Notre Dame: pluralizm i życie poddawane badaniu; Brigham Young: objawienie za sprawą rozumu?; Notre Dame i Brigham Young: dwie drogi do obywatelstwa. Zakończenie.
R.1 Socjalizacja i jej zaburzenia; R.2 Wykolejenie społeczne jako efekt wadliwej integracji wartości i postaw; R.3 Metodologiczne podstawy badań własnych; R.4 System wartości nieletnich w różnych stadiach wykolejenia społecznego; R.5 Postawy nieletnich w różnych stadiach wykolejenia; R.6 Interpretacja i dyskusja wyników
Zawiera: I. Koncepcja wczesnej profilaktyki problemów w rozwoju psychospołecznym i zachowań ryzykownych dzieci i młodzieży: 1. Profilaktyka jako nauka i praktyka: Profilaktyka i przedmiot jej badań; Profilaktyka jako działalność praktyczna. 2. Zastosowanie wiedzy naukowej w praktyce profilaktycznej - budowanie systemu wzmacniania czynników chroniących: Uzasadnienie wyboru społecznej psychologii rozwoju jako teoretycznej podstawy profilaktyki problemów w rozwoju psychospołecznym i zachowań ryzykownych dzieci i młodzieży; Propozycja budowania systemu wczesnej profilaktyki problemów w rozwoju psychospołecznym i zachowań ryzykownych dzieci i młodzieży. II. Dwa przykłady zastosowania w praktyce koncepcji wczesnej profilaktyki problemów w rozwoju psychospołecznym i zachowań ryzykownych dzieci i młodzieży: 3. Profilaktyka w okresie poniemowlęcym: Przykłady dobrych praktyk w placówce wczesnej opieki i edukacji; Propozycja diagnozowania warunków rozwoju psychospołecznego w placówkach wczesnej opieki i edukacji; Zapobieganie krzywdzeniu dzieci w okresie wczesnego dzieciństwa. 4. Profilaktyka w średnim wieku szkolnym: Wybrane problemy dzieci z rodzin z niskim SES w rozwijaniu poczucia kompetencji i przykłady profilaktyki selektywnej; Charakterystyka wybranych czynników zagrarażających rozwijaniu przez dzieci poczucia kompetencji w realizacji zadań szkolnych; Przykłady dobrych praktyk zwiększających szanse dzieci na rozwijanie swojego poczucia kompetencji w realizacji zadań szkolnych.
Część I: Pedagogika opiekuńcza. 1. Geneza i określenie pedagogiki opiekuńczej. 2. Przesłanki zainteresowania nauk pedagogicznych problematyką opieki nad dzieckiem. 3. Terminologia w opiece nad dzieckiem. 4. Kręgi środowiskowe w życiu dziecka. 5. O potrzebie analizy i uogólniania doświadczeń wybitnych wychowawców. Część II: Diagnozowanie potrzeb opiekuńczo-wychowawczych. 1. Potrzeby dziecka i potrzeby opiekuńcze. 2. Sieroctwo i drogi jego kompensowania. 3. Diagnoza wstępna potrzeb i sytuacji dziecka. Część III: Elementy systemu opieki nad dzieckiem. 1. Tendencje zmian w systemie opieki nad dzieckiem w Polsce. Moralne aspekty opieki nad dzieckiem. 3. Zestawienie form opieki nad dzieckiem. 4. Ocena sytuacji i propozycje reform w dziedzinie opieki nad dzieckiem. 5. Rola państwa i organizacji społecznych w opiece nad dzieckiem. Część IV: Elementy metodyki pracy opiekuńczo-wychowawczej. 1. Określenie metodyki i specyfika pracy opiekuńczo-wychowawczej. 2. Zadania opiekuńczo-wychowawcze rodziny w zaspokajaniu potrzeb dziecka. 3. Ocena funkcjonowania rodzin zastępczych. 4. Z doświadczeń rodzinnych domów dziecka. 5. Model placówki opiekuńczo-wychowawczej. 6. Domy dziecka w Polsce w okresie ostatniego pięćdziesięciolecia. 7. Koncepcja jednostek metodycznych pracy opiekuńczo-wychowawczej w placówkach opiekuńczo-wychowawczych. 8. Charakterystyka indywidualna wychowanka i charakterystyka grupy wychowawczej. 9. Kształtowanie się więzi wzajemnych między wychowankiem a wychowawcą. 10. Udział samorządu wychowanków w wypełnianiu zadań opiekuńczo-wychowawczych domu dziecka. 11. Przygotowanie do życia wychowanków domów dziecka.
1. Idea wiosek dziecięcych SOS na świecie i w Polsce; 2. Organizacja wiosek dziecięcych SOS w Polsce; 3. Pedagogiczne aspekty funkcjonowania wiosek dziecięcych SOS; 4. Rozwój więzi społecznej oraz przebieg procesów społecznych w zbiorowościach posiadających w swej strukturze wioski dziecięce SOS
1. Teoretyczne podstawy zaburzeń procesu adaptacji do środowiska przedszkolnego: Uwarunkowania procesu adaptacji dziecka do środowiska przedszkolnego; Trudności dziecka w adaptacji do środowiska przedszkolnego; Zachowania dzieci wykazujących trudności w adaptacji do środowiska przedszkolnego; przygotowania dzieci trzyletnich do podjęcia edukacji przedszkolnej; Program wstępnej adaptacji dziecka do środowiska przedszkolnego: Programy wstępnej adaptacji; Scenariusze zajęć adaptacyjnych; Scenariusze zebrań z rodzicami; Scenariusze uroczystości pasowania na przedszkolaka.
Zawiera: Część I Edukacja w życiu osoby z niepełną sprawnością: Indywidualizacja w edukacji warunkiem integracji – zarys modelu; Trening umiejętności społecznych jako forma wsparcia w rozwoju ucznia z niepełnosprawnością; Wspomaganie rozwoju dziecka ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi na etapie wychowania przedszkolnego; Realizacja działań proekologicznych w opinii nauczycieli szkół specjalnych; Historyczna wiedza pojęciowa uczniów klas III gimnazjum specjalnego; Znaczenie przedmiotu muzykografia w procesie edukacji muzycznej dzieci i młodzieży z dysfunkcją wzroku; Wybrane elementy edukacji specjalnej wprowadzające do roli człowieka dobrze wychowanego. Interpretacja badań własnych w świetle teorii Floriana Znanieckiego; Edukacja do dorosłości. Część II Wokół problemów socjalizacji osób z niepełnosprawnością: Miejsce terapii pedagogicznej w pedagogice specjalnej – studium terminologiczne; Adaptacja społeczna osób z niepełnosprawnością intelektualną – analiza narracji; Subiektywny obraz dorosłości osób z umiarkowaną i znaczną niepełnosprawnością intelektualną; Rola aktywności człowieka z niepełnosprawnością intelektualną w procesie rehabilitacji; Założenia polityki społecznej a rozwiązywanie problemów moralnych i prawnych osób z niepełnosprawnością; W poszukiwaniu dróg do samodzielności artystycznej osób z niepełnosprawnością; Cele życiowe i wzory osobowe młodzieży niepełnosprawnej w kontekście jej przyszłości i przygotowania do życia.
1. Ewolucja teorii i praktyki pedagogiki specjalnej, 2. Resocjalizacja młodzieży niedostosowanej społecznie, 3. Rehabilitacja dzieci niewidomych i słabowidzących, 4. Rehabilitacja dzieci niesłyszących i słabosłyszących, 5. Rehabilitacja dzieci upośledzonych umysłowo, 6. Terapia wychowawcza dzieci hospitalizowanych i niepełnosprawnych, 7. Korekcja fragmentarycznych deficytów rozwojowych utrudniających dzieciom uczenie się, 8. Pomoc logopedyczna w procesie rehabilitacji., 9. Kształcenie specjalne dzieci wybitnie zdolnych
1. Wsparcie społeczne w rehabilitacji osób z niepełnosprawnością: Dylematy wsparcia społecznego osób z niepełnosprawnością; Rola kompetencji (dyspozycji instrumentalnych i osobowościowych) pedagogów specjalnych we wsparciu osób rehabilitowanych i resocjalizowanych; Postawy nauczycieli wobec kształcenia integracyjnego a wsparcie pedagogiczne; Relacje interpersonalne w procesie wsparcia społecznego osób niepełnosprawnych; Ryzyko osłabienia wsparcia społecznego jako podstawowy dylemat współczesnej rehabilitacji; Społeczne wspieranie osób niepełnosprawnych w procesie ich integracji; Problemy pedagogicznego wsparcia uczniów z niepełnosprawnością intelektualną w zakresie społecznego funkcjonowania w klasie szkolnej; Interdyscyplinarna wiedza jako punkt wyjścia do właściwej opieki nad dzieckiem niepełnosprawnym; Społeczne wsparcie studentów niesłyszących w społeczności akademickiej Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego; Sytuacja społeczno-ekonomiczna osób niesłyszących; Biopsychospołeczna koncepcja niepełnosprawności a wieloaspektowość wsparcia; Wsparcie osób niepełnosprawnych i ich rodzin w placówkach Polskiego Stowarzyszenia na rzecz Osób z Upośledzeniem Umysłowym; Wykorzystanie osiągnięć dydaktyki w kształceniu uczniów upośledzonych umysłowo w stopniu lekkim; Turnus rehabilitacyjny dla rodzin z dziećmi niepełnosprawnymi jako jedna z form społecznego wsparcia; Warsztaty terapii zajęciowej w rehabilitacji osób niepełnosprawnych; Elementy sieci wsparcia społecznego nauczycieli w środowisku profesjonalnym; Wspieranie osób niepełnosprawnych w procesie rehabilitacji; Dylematy diagnozy i pomiaru efektów wsparcia społecznego rodzin wychowujących dziecko z Zespołem Downa; Wspólnoty "Wiary i Światła" jako grupy wsparcia osób niepełnosprawnych intelektualnie i ich opiekunów; Prawnoadministracyjne i społeczne formy pomocy osobom niepełnosprawnym i rodzinom; 2. Wsparcie społeczne a efektywność resocjalizacji penitencjarnej: Wsparcie społeczne a efektywność resocjalizacji penitencjarnej; Wspomaganie psychopedagogiczne i formalnoprawne pedagogów i podopiecznych z wolnościowych i zakładowych instytucji resocjalizacyjnych; Kontrowersje wokół roli samooceny w procesie wykolejenia i resocjalizacji; Wsparcie społeczne młodzieży zażywającej środki odurzające; Postawy młodzieży wobec zjawiska uzależnień jako wyznacznik działalności profilaktycznej; Psychologiczne aspekty terapii sprawców nadużyć seksualnych wobec dzieci; Podkultura "grypsujących" jako grupa wsparcia w warunkach izolacji więziennej; Przemoc w percepcji nieletnich przestępców; profil osobowości rodzinnych kuratorów sądowych oraz czynniki redukujące satysfakcję z pracy- komunikat z badań; Działalność duszpasterstwa więziennego- możliwości i ograniczenia; Czy rzeczywiście bezkarni? O odpowiedzialności nieletnich sprawców przestępstw; Działalność resocjalizacyjna zakładu karnego typu półotwartego; Wsparcie społeczne osób uzależnionych od alkoholu objętych terapią; Niedomagania pomocy postpenitencjarnej wobec wyzwań współczesnej rzeczywistości.
I. Specjalne trudności w uczeniu się i zaburzenia rozwojowe oraz sposoby ich przezwyciężania: Nasilenie zjawiska specyficznych i niespecyficznych trudności w uczniów wśród uczniów szkół masowych w świetle wyników ankiety. Formy pomocy uczniom z inteligencją niższą niż przeciętna w przezwyciężaniu trudności i niepowodzeń szkolnych. Charakterystyka procesów pamięciowych dzieci z obniżoną sprawnością intelektualną. Spostrzeganie siebie i innych a decentracja interpersonalna u dzieci z problemami zdrowotnymi z młodszych klas szkolnych. Trudności przystosowawcze uczniów dyslektycznych ujawniające się w samoocenie. Neurolingwistyczne programowanie jako metoda wspomagania dziecka z trudnościami rozwojowymi i wychowawczymi w edukacji szkolnej. Wspomaganie uczniów szkoły podstawowej przejawiających trudności w nauce i zachowaniu(na przykładzie Szkoły Podstawowej im. B. Malinowskiego w Woli. Woj. katowickie). Rola pedagoga szkolnego w zasadniczej szkole zawodowej we wspomaganiu ucznia z trudnościami rozwojowymi i wychowawczymi. Nowe spojrzenie na rewalidację indywidualną uczniów słabo widzących z trudnościami w nauce. Dlaczego warto wykorzystywać komputery w rewalidacji dzieci o zaburzonym rozwoju? Wspieranie rodzin dzieci zdolnych-przykładowe doświadczenia angielskie. II. Stymulacja rozwoju osób upośledzonych umysłowo: Metody nauczania całościowego stosowane w kształceniu dzieci upośledzonych umysłowo w stopniu lekkim. Założone a rzeczywiste funkcje podręcznika dla ucznia lekko upośledzonego umysłowo. Organizacja pomocy upośledzonym dzieciom w wieku przedszkolnym w Rosji. Kształtowanie umiejętności komunikacyjnych w procesie wspomagania rozwoju dzieci głębiej upośledzonych umysłowo. Wpływ nauczania dwupoziomowego na wspomaganie młodzieży z upośledzeniem umysłowym. Rola ćwiczeń logarytmicznych w terapii pedagogicznej dzieci głębiej upośledzonych umysłowo. III. Założenia i realizacja idei integracji dzieci niepełnosprawnych: Wiedza nauczycieli szkół publicznych o kształceniu dzieci niepełnosprawnych. Modyfikacja postaw przyszłych pedagogów wobec uczniów niepełnosprawnych i ich integracji z zespołami klasowymi. Wspomaganie rozwoju uczniów w zespołach integracyjnych w klasach początkowych. Integracja a uczenie "bycie człowiekiem". Podmiotowa rola rodziców w edukacji integracyjnej uczniów z wadą słuchu. Wychowanie słuchowe jako czynnik umożliwiający integrację społeczną osób niepełnosprawnych. Podyplomowe studium z zakresu wczesnej rehabilitacji dzieci słabo widzących i niewidomych. Kontakty rodziców z dzieckiem niewidomym w młodszym wieku szkolnym uczącym się w szkole specjalnej. Integracja uczniów niedostosowanych społecznie ze środowiskiem jako podstawa działalności profilaktyczno-rehabilitacyjnej szkoły. Dzieci z zespołem mózgowego porażenia dziecięcego w młodszym wieku szkolnym-próba charakterystyki. Potrzeby terapeutyczno - edukacyjne dziewczynek z zespołem Retta a polska rzeczywistość.
Część I: Uwarunkowania sytuacji społecznej osób z upośledzeniem umysłowym. Rozwój mowy i języka dziecka z niepełnosprawnością intelektualną; Zaburzenia psychiczne u osób z rozpoznanym upośledzeniem umysłowym; Płaszczyzny wykluczenia społecznego osób niepełnosprawnych intelektualnie i ich rodzin; Lekkie upośledzenie umysłowe a nieprzystosowanie społeczne. Przegląd stanowisk. Część II: Uczeń z lekkim upośledzeniem umysłowym w szkole ogólnodostępnej. Psychospołeczne i edukacyjne funkcjonowanie ucznia z upośledzeniem umysłowym w stopniu lekkim w szkole ogólnodostępnej; Wykorzystanie biblioterapii i czytelnictwa w pracy z dziećmi z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu lekkim; Lekcja z wrażliwości. Propozycja wykorzystania edukacji humanitarnej jako stymulatora rozoju emocnonalno-uczuciowego dzieci z lekkim upośledzeniem umysłowym; W trosce o wielostronny rozwój ucznia. Kilka uwag o wyborze szkoły i formach realizacji obowiązku szkolnego dziecka z lekkim upośledzeniem umysłowym. Część III: Obszary rehabilitacji społecznej osób z głębszym i głębokim upośledzeniem umysłowym. Metoda Knillów a teoria osobowości Kurta Goldsteina (studium indywidualnego przypadku); Rodzina i personel placówek opiekunczych w procesie edukacji osób z głębokim upośledzeniem umysłowym; Obszary aktywności mieszkańców domu pomocy społecznej; Twórczość osób niepełnosprawnych w kontekśdcie terapii Gestalt; Efekty kształcenia zawodowego osób z umiarkowanym i znacznym upośledzeniem umysłowym.
Zawiera: Wstęp; Część pierwsza. Sprawcy przestępstw: modele i formy oddziaływań resocjalizacyjnych: 1. Metody wykorzystywane w probacji organizowanej strategią indywidualnych przypadków; 2. Warunki efektywnych programów resocjalizacyjnych w ujęciu ekologii społecznej; 3. Dobre praktyki w zakresie sprawiedliwości naprawczej w USA i Europie; 4. Poziom aktywności fizycznej a zaburzenia depresyjne wśród mężczyzn odbywających karę pozbawienia wolności; 5. Wykształcenie jako czynnik inkluzji społecznej skazanych; 6. Praca wychowawcy penitencjarnego ze zbiorowością osób zdegradowanych w społeczności więziennej; 7. Przewidywanie przestępczości jako element składowy procedury resocjalizacji; 8. Diagnoza penitencjarna i jej rola w projektowaniu oddziaływań penitencjarnych; 9. Grupy ryzyka powrotu do przestępstwa na gruncie Kodeksu karnego wykonawczego. Rola i zadania kuratora wykonującego orzeczenia w sprawach karnych; 10. Analiza preferencji wartości kobiet skazanych za zabójstwo. Część druga. Resocjalizacja osób niedostosowanych i wykluczonych społecznie: 1. Wykorzystanie konfliktu motywacyjnego w procesie resocjalizacji; 2. Rozmowa indywidualna wychowanka z wychowawcą w placówce resocjalizacyjnej; 3. Złe dzieci czy źli rodzice? Rodzina pochodzenia a funkcjonowanie nieletniego w Młodzieżowym Ośrodku Wychowawczym; 4. Obawy i oczekiwania w zakresie usamodzielniania wychowanków Młodzieżowego Ośrodka Wychowawczego w Szczecinie; 5. Poczucie bezpieczeństwa chłopców niedostosowanych społecznie przebywających w Młodzieżowym Ośrodku Wychowawczym; 6. Metoda Balinta – przeciwdziałanie wypaleniu zawodowemu i wsparcie oddziaływań kadry pedagogicznej; 7. Poczucie koherencji osób uzależnionych od narkotyków; 8. Teatr jako narzędzie adaptacji społecznej; 9. Wykorzystanie metod, technik i narzędzi psychologicznych w pracy resocjalizacyjnej; 10. Bezdomność kobiet z dziećmi a możliwości profilaktyki.
1. Bezrobocie, ubóstwo i Internet jako problemy społeczne i pracy socjalnej, Społeczno-ekonomiczne wyznaczniki ubóstwa w Polsce, Struktura i zakres bezrobocia w gminie miejsko-wiejskiej w kontekście zmian zjawiska w skali kraju, Internet nowym źródłem marginalizacji i wykluczenia, Wpływ komputera i Internetu na dzieci i młodzież. 2. Rodzina jako środowisko pracy socjalnej, Zdrowie prokreacyjne w świetle międzynarodowych standardów zdrowia, Formy i zakres działań na rzecz dzieci z rodzin dysfunkcyjnych, prowadzonych przez Miejski Ośrodek Pomocy Rodzinie w Kielcach, Przemoc domowa wobec kobiet, Interwencja kryzysowa wobec rodziny w kryzysie. 3. Pomoc społeczna i praca socjalna wobec problemów kształcenia, wychowania i resocjalizacji, Środowiskowe uwarunkowania planów życiowych młodzieży jako obszar badań pedagogiki społecznej, Wyrównanie szans edukacyjnych dzieci i młodzieży ze środowisk zróżnicowanych kulturowo i socjoekonomicznie, Problemy wychowawcze w środowisku wiejskim i ich uwarunkowania, Przestępczość nieletnich w Polsce, Pomoc postpenitencjarna jako przykład pracy socjalnej z osobami opuszczającymi zakłady karne. 4. Starość i niepełnosprawność w aspekcie pedagogiki społecznej i pracy socjalnej, Wybrane obszary badań w gerontologii społecznej, Praca socjalna na rzecz osób nieaktywnych zawodowo, Działania ośrodka pomocy społecznej na rzecz osób starszych w środowisku małego miasta, Pomoc społeczna wobec niepełnosprawności w świetle programów unijnych, Zadania pracownika socjalnego w zakresie wspierania osób niepełnosprawnych, Poczucie integracji społecznej dorosłych osób z niepełnosprawnością jako pedagogiczny wskaźnik jakości życia.