1. Szkic psychologicznej metody fenomenologicznej, 2. Fenomenologiczna psychologia uczenia się i tradycja uczenia się słownego, 3. Metody i wyniki fenomenologicznego badania psychologicznego złożonego zdarzenia: przeżyć ofiary przestępstwa kryminalnego, 4. Wczesna historia psychologicznych badań fenomenologicznych w Ameryce
1. Przestrzenie, 2. Przed geometrią, 3. Rzecz, 4. Człowiek wobec przestrzeni, 5. Metafory przestrzeni, 6. Dwojakie źródło przestrzeni życia, 7. Miejsce zamknięte we wrażeniu, 8. Topografie oniryczne
1. Uwagi metodologiczne; 2. Rodzina jako teren indywidualizacji i wiązania: Kulturowo-społeczne uwarunkowania współczesnej rodziny; Struktura i funkcja rodziny; Rozwój rodziny i jego modyfikacje; Cykl życia człowieka jako modyfikacja więzi; 3. Definiowanie wiązania: W poszukiwaniu korzeni definicji; Wiązanie, czyli czego szukać?; 4. Fenomenologia wiązania, czyli podróż w głąb sekundy: Wiązanie przez id; Wiązanie przez ego; Wiązanie przez superego
1. Psychologia wobec pojawiających się koncepcji jednolitej wiedzy. Parafraza dyskusji. 2.Fenomenologia:wyzwanie dla psychologii eksperymentalnej. Parafraza dyskusji. 3.Pół wieku behawioryzmu. Parafraza dyskusji. 4.W stronę nauki o sobie. Parafraza dyskusji. 5.Behawioryzm
jako filozofia psychologii.Parafraza dyskusji. 6.Po glądy na naturę człowieka.Parafraza dyskusji
Wykład 1 - Cele: Dlaczego uważam, że temat jest ważny; Choroba scpetyczna: wolność od nauki; Daremne próby zdefiniowania pewności; Dlaczego mamy myśleć logicznie Co jest przekonujące w pierwszej fazie Husserla poszu kiwań pewności. Wykład 2 - Środki: Pokonać wątpienie; Droga do nieza pośredniczonego wglądu; Wątpliwości dot. transcenden talnej redukcji; Poszukiwanie uniwersaliów; Pragnienie bezpośredniości a wymóg naukowości; Czy redukcji ejdet ycznej można coś zarzucić? Wykłąd 3 - Wyniki: W jaki sposób świat dzisiejszy może być tym sammym co wczorajszy?; Świat jako osiągnięcie świadomości; W jaki sposób mogą istnieć inni ludzie?; Morał tej opowiści.
1. Rola założeń aksjologicznych etyki Hildebranda w uchwyceniu fenomenu miłości, 2. Adekwatna odpowiedź na wartość w małżeńskiej relacji mężczyzny i kobiety, 3. Rozwój miłości małżeńskiej na płaszczyźnie naturalnej, 4. wyniesienie miłości małżeńskiej na płaszczyźnie nadprzyrodzonej, 5. Wartość miłości w życiu wspólnoty małżeńskiej, 6. Miłość małżeńska jako zadanie, 7. Próba oceny koncepcji miłości małżeńskiej w ujęciu Dietricha von Hildebranda
Książka zawiera wyniki badań na temat doświadczenia bezdomności i domu osób pozostających w kryzysie bezdomności, żyjących w specjalistycznych placówkach na terenie Łodzi. Autorka publikacji oparła się na swoich wieloletnich badaniach, jakie prowadziła w schroniskach różnego typu (zaliczanych do instytucji totalnych). Są to badania antropologiczne - etnograficzne o rysie action research (badania w działaniu), plasujące się w nurcie antropologii współdziałającej. Autorka przedstawia w książce doświadczenia własne z badań odbywających się w tak specyficznym terenie oraz prezentuje jedenaście historii, jakie zebrała od lokatorów placówek, którzy opowiadali o doświadczeniach związanych z domem i bezdomnością. Zwraca uwagę stereotypowo idealizowany obraz domu, który jednak odsłania w ich opowieściach także „ciemne” oblicze. Dom to typowy społeczny konstrukt, a dla zrozumienia jego kulturowo-społecznego znaczenia ważna jest perspektywa gender, relacja władzy, rodzaj emocji, sens intymności oraz granica między publicznym a prywatnym. Dla autorki było także ważne, w jaki sposób pomoc świadczona w placówkach kształtuje doświadczenie mieszkających tam osób, ich kolejne wyobrażenia domu i samych siebie. Badaczka jest zaangażowana w działalność Łódzkiego Partnerstwa Pomocy Osobom Wykluczonym i Bezdomnym. Grupa ta skupia instytucje, stowarzyszenia i osoby zajmujące się bezdomnością na terenie Łodzi oraz organizuje rozmaite akcje (m.in. edukacyjne, animacyjne). Dzięki temu charakterowi działalności autorki, jej publikacja posiada dodatkowy wymiar: oprócz tego, że jest pracą naukową, można ją potraktować także jako diagnozę obecnego stanu rzeczy. W zakończeniu autorka zawarła rekomendacje dotyczące zmiany istniejącego porządku pomocy.
El libro presenta un estudio completo, correcto y debidamente estructurado de la obra de Oliverio Girondo. Aporta elementos adecuados y suficientes para conocer su contexto histórico-cultural de producción, así como las amplias líneas estéticas en las que se inscribe su poesía y los debates que la atraviesan. Estos elementos se presentan de forma clara y minuciosa, permitiendo al lector tener una visión completa de esta obra poética antes de adentrarse en su análisis textual. Cabe destacar, especialmente, tanto la revisión de las fuentes hemerográficas como la discusión de la bibliografía actualizada. El segundo capítulo está dedicado al análisis fenomenológico de la obra presentada, ofreciendo originales y valiosas hipótesis que recorren el conjunto de la obra antes expuesta. Por todo ello, el ensayo constituye una significativa aportación al campo de los estudios latinoamericanos y, sobre todo, al de la poesía latinoamericana. Sin duda, contribuirá a multiplicar la difusión y relectura de la obra del autor estudiado. Todo lo anterior nos reafirma en que se trata de una publicación atractiva para los lectores. Podría aseverarse que el libro renovará el interés por la obra de Oliverio Girondo, a partir de la actualización de la bibliografía específica y de nuevas aproximaciones para su análisis. De la reseña de Claudia Roman La originalidad estriba en la recuperación de las diferentes perspectivas de la crítica sobre este período de la literatura argentina y en estimular a que se combinen en su investigación. De la reseña de Lucas Margarit
Jedna z pierwszych polskich publikacji z zakresu socjologii tańca, a także jedna z niewielu traktujących o socjologii ciała opartych na wynikach wieloletnich badań empirycznych. W książce znajdzie Czytelnik opis etnograficzny środowiska tańca towarzyskiego, gdzie podejmowana jest m.in. tematyka rozwoju kariery tanecznej, kształtowania tożsamości, budowania pozycji w hierarchii grupowej. Autorka proponuje także interesującą koncepcję społecznego konstruowania cielesności, czyli wpływu procesów społecznych na ciało jednostki. Przydatny badaczom cielesności z pewnością okaże się zaproponowany przegląd metod i technik badawczych wykorzystywanych w badaniach socjologicznych nad tańcem i ciałem, oraz opis paradygmatu teoretycznego i koncepcji wykorzystanych do wyjaśnienia zjawisk zaobserwowanych w środowisku społecznym tańca towarzyskiego.
Książka skierowana jest głównie do socjologów zajmujących się cielesnością, badaniem karier, socjalizacją, ale także do badaczy innych dziedzin, takich jak psychologia, pedagogika, etnologia, ale także do praktyków - nauczycieli tańca i tancerzy różnych stylów.
„Ta przeglądowa monografia jest książką trudną, nawet bardzo trudną. Niemniej jest ona istotnym wkładem w nowopowstającą dziedzinę filozofii, tj. topoontologię. Niewątpliwie wyzwaniem jest zmierzenie się z zaawansowanymi konstrukcjami, które przywołuje Bartłomiej Skowron. Nie waha się on balansować na granicy poznawalności. Kto jednak podejmie trud analizy owych problemów wraz z autorem, z pewnością dostrzeże, że zarówno koncepcje Skowrona, jak i dociekania omawianych przez niego krytycznie filozofów, rzucają nowe światło na wiele tradycyjnych problemów filozoficznych. Cierpliwość i wysiłek Czytelnika zaowocuje. Jestem tego pewien.”
Pierwszy rocznik „Prac Polonistycznych ukazał się w Łodzi w 1937 roku, z inicjatywy wybitnych humanistów związanych z Wolną Wszechnicą (ze Stefanią Skwarczyńską na czele). Pismo na trwałe związało się z Łodzią i regionem, ale od początku było periodykiem o charakterze ogólnopolskim. Po wojnie, nie przestając pełnić funkcji forum środowiska macierzystego, zyskiwało z każdym wydanym tomem coraz większy zasięg oddziaływania i coraz mocniejszą pozycję ogólnopolską. Przyjęto i konsekwentnie realizowano zasadę, aby publikować w kolejnych rocznikach artykuły literaturoznawców z rozmaitych ośrodków i środowisk, oraz aby byli to najlepsi specjaliści w zakresie danej problematyki. W ciągu ponad siedemdziesięciu lat istnienia „Prace Polonistyczne” zyskały uznanie i wysoką rangę ze względu na to, że każdy rocznik w zgodnej opinii badaczy wydatnie wzbogacał wiedzę o rodzimej literaturze. Rozprawy opublikowane w „Pracach Polonistycznych” weszły w dziesiątkach pozycji do podstawowej bibliografii każdej epoki literackiej i każdej dziedziny literaturoznawstwa.