Rozdział I. Dotacja jako uogólniona instytucja prawnofinansowa: 1. Paradygmat nauki o dotacjach; 2. Doktrynalne ujęcie dotacji; 3. Charakterystyczne cechy dotacji; 4. Elementy konstrukcyjne stosunków dotacyjnych; 5. Prawnomajątkowe konsekwencje dotowania; 6. Podstawy prawne udzielania dotacji; 7. Podsumowanie. Rozdział II. Dotacja na tle prawa Unii Europejskiej: 1. Uwagi wstępne; 2. Normatywne determinanty kształtowania stosunków dotacyjnych; 3. Źródła europejskiego prawa dotacyjnego; 4. Dotacja i stosunek dotacyjny w świetle rozporządzeń unijnych; 5. Podsumowanie. Rozdział III. Charakterystyka prawna „płatności” realizowanych w ramach zarządzania dzielonego: 1. Struktura środków europejskich według prawa polskiego; 2. Ewolucja form gromadzenia i wydatkowania środków europejskich w Polsce; 3. Natura prawna płatności z budżetu środków europejskich; 4. Podsumowanie. Rozdział IV. Kwalifikacja prawna konkursu na dofinansowanie projektu ze środków europejskich: 1. Uwagi wstępne; 2. Rozbieżności kwalifikacyjne w zakresie procedury dotacyjnej; 3. Niedostatki kwalifikacji administracyjnoprawnej; 4. Przegląd rozwiązań konstrukcyjnych w sferze konkursu dotacyjnego; 5. Podsumowanie. Rozdział V. Konkurs dotacyjny w świetle prawa czeskiego i niemieckiego: 1. Uwagi wstępne; 2. Kształt rozwiązań normatywnych; 3. Charakterystyka rozwiązań czeskich; 4. Specyfika rozwiązań niemieckich; 5. Konkurs dotacyjny i jego znaczenie według prawa niemieckiego; 6. Podsumowanie. Rozdział VI. Umowna forma konkretyzacji stosunków dotacyjnych: 1. Uwagi wstępne; 2. Problem dwustopniowych stosunków dotacyjnych; 3. Rozbieżności w zakresie charakteru prawnego umowy dotacyjnej; 4. Przegląd postanowień istotnych umowy o udzielenie dotacji; 5. Kwalifikacja prawna umowy o dofinansowanie projektu ze środków europejskich; 6. Problem zastosowania konstrukcji umowy administracyjnej; 7. Podsumowanie. Rozdział VII. Konstrukcja i charakter prawny stosunków dotacyjnych wyższego rzędu: 1. Uwagi wprowadzające; 2. Elementy konstrukcyjne stosunków dotacyjnych wyższego rzędu; 3. Charakter prawny stosunków dotacyjnych wyższego rzędu; 4. Stosunki dotacyjne wyższego szczebla w ramach Europejskiego Obszaru Gospodarczego; 5. Podsumowanie.

Część I: Finanse publiczne, sektor publiczny, finanse publiczne ponadnarodowe. 1. Fundusze jako forma dywersyfikacji środków publicznych. 2. Dostosowanie fiskalne w krajach przystępujących do strefy euro. 3. Miary deficytu budżetowego w kontekście fiskalnych kryteriów konwergencji. 4. Samorząd terytorialny jako główny kreator rozwoju lokalnego i regionalnego. 5. Doświadczenia krajów Unii Europejskiej w zakresie harmonizacji podatków pośrednich. 6. Redystrybucyjna funkcja systemów podatkowych w krajach Unii Europejskiej. 7. Znaczenie podatków w dochodach budżetu federacji w Niemczech i budżetu państwa w Polsce. 8. Systemy finansowania ochrony zdrowia w wybranych krajach Unii Europejskiej. 9. New public management w sektorze publicznym - idea czy rzeczywistość? 10. Wdrażanie środków funduszy strukturalnych w Polsce na tle innych nowo przyjętych członków Unii Europejskiej. 11. Gospodarka finansowa w wybranych regionach Unii Europejskiej. 12. Budżet Unii Europejskiej - kierunki reformy. Część II: System bankowy, instytucje i instrumenty rynku finansowego, finanse podmiotów gospodarczych. 13. System gwarantowania depozytów w krajach Unii Europejskiej - uwarunkowania działalności i propozycje zmian dla systemu polskiego. 14. Wdrażanie postaniowień Nowej Umowy Kapitałowej w Unii Europejskiej. 15. Międzynarodowy Rynek Private Banking. 16. Ewolucja systemu bankowego w Niemczech - wniosek dla Polski 17. Komparatystyka systemów finansowych. 18. Inwestycje zagraniczne na polskim rynku giełdowym w latach 2003-2005. Wpływ inwestycji private equity na rozwój gospodarczy. 20. Wybrane formy finansowania małych i średnich przedsiębiorstw w Unii Europejskiej. 21. Zaangażowanie europejskich instytucji finansowych w finansowanie rozwoju mikro-, małych i średnich przedsiębiorstw w Polsce. 22. Rola afiliacji Banku Światowego a Polska. 23. Nowa międzynarodowa architektura finansowa z perspektywy Unii Europejskiej. 24. Rynki ubezpeiczeniowe wybranych krajów Unii Europejskiej - analiza porównawcza.

Cz.I Prawo finansowe jako dział prawa publicznego i dyscyplina naukowa: 1. Prawo finanoswe jako dział prawa publicznego, 2. Prawo finansowe jako dyscyplina naukowa i dydaktyczna. Cz.II Prawo walutowe, 3. Prawo dewizowe. Cz.III Prawo finansowe dochodów publicznych: 5. Charakterystyka ogólna dochodów publicznych, 6. Podatki i prawo podatkowe, 7. Prawo zobowiązań podatkowych, 8. Prawo o postępowaniu podatkowym, 9. Prawo o podatkach, 10. Prawo o pozostałych dochodach publicznych. Cz.IV Prawo finansowe sektora finansów publicznych: 11. Sektor finansów publicznych jako przedmiot prawa finansowego, 12. Prawo finansowe wydatków publicznych, 13. Prawo budżetowe, 14. Prawo budżetowe samorządu terytorialnego, 15. Regulacje prawne dotyczące pozyskiwania i wydatkowania środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej oraz z innych źródeł zagranicznych

Cz. I Pojęcie pomocy publicznej: 1. Pojęcie pomocy publicznej i zakaz jej przyznawania, 2. System źródeł wspólnotowego prawa pomocy publicznej, 3. System udzielania pomocy publicznej na poziomie państw członkowskich. Cz. II Reglamentacja udzielania pomocy publicznej: 1. Dopuszczalność udzielania pomocy publicznej, 2. Nadzór nad przyznawaniem pomocy publicznej. Cz. III Polityka subwencyjna: 1. Pomoc publiczna jako instrument polityki gospodarczej, 2. Finansowanie pomocy publicznej, 3. Tworzenie prawa gospodarczego

R. 1 Podstawowe pojęcia i system źródeł prawa pomocy publicznej; R. 2 Pojęcie przedsiębiorcy i działalności gospodarczej w prawie pomocy publicznej; R. 3 Przesłanki pomocy publicznej; R. 4 Proceduralne aspekty udzielania pomocy publicznej; R. 5 Pomoc de minimis; R. 6 Regionalna pomoc inwestycyjna; R. 7 Pomoc publiczna na ochronę środowiska oraz w sektorze energetycznym; R. 8 Pomoc na badania, rozwój i innowacyjne; R. 9 Pomoc na infrastrukturę lokalną, kulturalną i sportowo-rekreacyjną; R. 10 Wymiar finansowy pomocy publicznej; R. 11 Monitoring i sprawozdawczość pomocy publicznej; R. 12 Pomoc publiczna w świetle zmian przepisów o jej udzielaniu w latach 2004-2016.

Wykaz skrótów; Wprowadzenie; Rozdział 1. Prawo do zwrotu podatku pobranego niezgodnie z prawem unijnym jako unijne prawo podmiotowe publiczne – zagadnienia wstępne: 1.1. Prawo do zwrotu jako unijne prawo podmiotowe publiczne 1.2. Unijny system ochrony uprawnień jednostek 1.3. Prawo do zwrotu a wykonanie prawa do zwrotu Rozdział 2. Orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości dotyczące prawa do zwrotu – rys historyczny: 2.1. Uwagi wstępne 2.2. Orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości w latach 1976–1981 2.3. Wyrok C-199/82, San Giorgio 2.4. Modyfikacja „formuły San Giorgio” w późniejszym orzecznictwie Trybunału 2.5. Treść i zakres prawa do zwrotu 2.6. Wykonanie prawa do zwrotu 2.7. Podsumowanie Rozdział 3. Prawo do zwrotu jako prawo podmiotowe publiczne: 3.1. Uwagi wstępne 3.2. Uzasadnienie unijnego prawa do zwrotu podatku pobranego nienależnie 3.3. Źródło prawa do zwrotu podatku 3.4. Przesłanki prawa do zwrotu 3.5. Treść prawa do zwrotu 3.6. Obowiązek państwa członkowskiego zwrotu podatków pobranych niezgodnie z prawem UE 3.7. Podmioty uprawnione do dochodzenia zwrotu podatku pobranego niezgodnie z prawem unijnym 3.8. Podmioty zobowiązane do zwrotu 3.9. Podsumowanie Rozdział 4. Wykonanie prawa do zwrotu: 4.1. Uwagi wstępne 4.2. Pojęcie autonomii proceduralnej 4.3. Właściwość przepisów krajowych w zakresie wykonania prawa do zwrotu 4.4. Ograniczenia wykonania prawa do zwrotu w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości 4.5. Terminy 4.6. Początek biegu terminu 4.7. Zmiana terminu 4.8. Ograniczenia wykonania prawa do zwrotu w kontekście korzystniejszych rozwiązań przewidzianych w prawie krajowym 4.9. Bezpodstawne wzbogacenie 4.10. Środki krajowe ograniczające skuteczność orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości 4.11. Inne ograniczenia proceduralne wykonania prawa do zwrotu 4.12. Wykonanie prawa do zwrotu a postępowania nadzwyczajne 4.13. Unijne kryteria oceny krajowych ograniczeń prawa do zwrotu podatku 4.14. Podsumowanie Rozdział 5. Prawo do zwrotu nienależnie pobranego podatku w praktyce orzeczniczej polskich sądów: 5.1. Uwagi wstępne 5.2. Orzecznictwo polskich sądów administracyjnych w kwestii zwrotu podatku krajowego pobranego niezgodnie z prawem unijnym 5.3. Wybór właściwego krajowego środka procesowego dla wykonania prawa do zwrotu w świetle praktyki orzeczniczej sądów administracyjnych 5.4. Tryby nadzwyczajne przewidziane w przepisach polskich a wykonanie prawa do zwrotu 5.5. Bezpodstawne wzbogacenie jako ograniczenie wykonania prawa do zwrotu w prawie polskim 5.6. Podsumowanie; Wnioski końcowe; Bibliografia; Wykaz powołanych orzeczeń; Wykaz aktów prawnych.

Zawiera: Przedmowa Wykaz skrótów Bibliografia Źródła prawa Orzecznictwo Komunikaty i inne dokumenty Komisji Projekty aktów prawnych Negocjowane akty prawne Inne dokumenty Źródła internetowe Wprowadzenie Rozdział I. Ochrona interesów finansowych Unii Europejskiej § 1. Pojęcie „interesy finansowe Unii” I. Geneza pojęcia „interesy finansowe Unii” II. Ewolucja ochrony interesów finansowych Unii Europejskiej III. Konsekwencje trójfilarowej struktury Unii Europejskiej dla ochrony interesów finansowych Unii IV. Ochrona interesów finansowych Unii w TFUE 1. Pojęcie interesów finansowych Unii w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1371 w sprawie zwalczania za pośrednictwem prawa karnego nadużyć na szkodę interesów finansowych Unii i rozporządzeniu Rady (UE) 2017/1939 wdrażającego wzmocnioną współpracę w zakresie ustanowienia Prokuratury Europejskiej V. Budżet Unii Europejskiej 1. Dochody budżetu Unii 2. Wydatki budżetu Unii § 2. Zagadnienia instytucjonalne i procesowe I. UCLAF 1. Utworzenie i kompetencje UCLAF-u 2. Ocena UCLAF-u II. Krajowy system instytucjonalny ochrony interesów finansowych Unii na przykładzie Polski III. Ramy prawne współpracy państw członkowskich w sprawach karnych 1. Okres przedlizboński 2. Zmiany wprowadzone Traktatem z Lizbony 3. Zasady współpracy wymiarów sprawiedliwości w sprawach karnych 4. Zagadnienie procesowych norm minimalnych Rozdział II. Prokuratura Europejska – od Corpus Iuris do wniosku Komisji dotyczącego rozporządzenia Rady w sprawie ustanowienia Prokuratury Europejskiej § 1. Powstanie i rozwój idei § 2. Corpus Iuris I. Unormowania procesowe i instytucjonalne II. Unormowania materialnoprawne § 3. Zielona Księga Komisji § 4. Prokuratura Europejska w Traktacie Konstytucyjnym § 5. Prokuratura Europejska w Traktacie z Lizbony § 6. „Modelowe zasady procedury karnej” dla Prokuratury Europejskiej § 7. Wniosek Komisji dotyczący rozporządzenia Rady w sprawie ustanowienia Prokuratury Europejskiej I. Uzasadnienie wniosku Komisji dotyczącego rozporządzenia Rady w sprawie ustanowienia Prokuratury Europejskiej II. Postępowanie karne z udziałem Prokuratury Europejskiej w świetle wniosku Komisji dotyczącego rozporządzenia Rady w sprawie ustanowienia Prokuratury Europejskiej Rozdział III. Prokuratura Europejska in statu nascendi § 1. Aspekty materialnoprawne ochrony interesów finansowych Unii I. Przestępstwo a nieprawidłowość II. Konwencja o ochronie interesów finansowych Unii Europejskiej i Protokoły III. Problematyka przestępstw na szkodę podatku VAT IV. Problematyka przestępstw na szkodę interesów finansowych Unii w Polsce 1. Zakres penalizacji czynów na szkodę interesów finansowych Unii 2. Skala przestępstw na szkodę interesów finansowych Unii . 165 V. Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1371 w sprawie zwalczania za pośrednictwem prawa karnego nadużyć na szkodę interesów finansowych Unii § 2. Postępowanie karne z udziałem Prokuratury Europejskiej w świetle rozporządzenia Rady (UE) 2017/1939 wdrażającego wzmocnioną współpracę w zakresie ustanowienia Prokuratury Europejskiej I. Mandat i główne zasady działania Prokuratury Europejskiej II. Ogólna właściwość rzeczowa, kompetencja pomocnicza i szczególna Prokuratury Europejskiej III. Właściwość miejscowa i podmiotowa Prokuratury Europejskiej IV. Gwarancje procesowe w postępowaniu Prokuratury Europejskiej V. Kontrola sądowa czynności i decyzji Prokuratury Europejskiej VI. Postępowanie przygotowawcze Prokuratury Europejskiej 1. Zawiadomienie Prokuratury Europejskiej o przestępstwach na szkodę interesów finansowych Unii 2. Wszczęcie postępowania przygotowawczego i przejęcie sprawy przez Prokuraturę Europejską 3. Przekazanie sprawy przez Prokuraturę Europejską organom krajowym 4. Zasady dotyczące łączenia i dzielenia postępowań przygotowawczych oraz przekazywania spraw delegowanym prokuratorom europejskim; postępowanie przygotowawcze Prokuratora Europejskiego 5. Czynności dowodowe postępowania przygotowawczego Prokuratury Europejskiej 6. Współpraca delegowanych prokuratorów europejskich w sprawach transgranicznych 7. Inne uprawnienia delegowanych prokuratorów europejskich 8. Inne zagadnienia dotyczące postępowania z udziałem Prokuratury Europejskiej VII. Zakończenie postępowania przygotowawczego przez Prokuraturę Europejską 1. Tryb podejmowania decyzji o zakończeniu postępowania przygotowawczego 2. Umorzenie postępowania przygotowawczego 3. Konsensualne zakończenie postępowania przygotowawczego VIII. Postępowanie sądowe z udziałem Prokuratury Europejskiej 1. Wybór jurysdykcji krajowej 2. Zagadnienie dopuszczalności dowodów 3. Konfiskata IX. Współpraca Prokuratury Europejskiej z państwami członkowskimi nieuczestniczącymi we wzmocnionej współpracy i państwami trzecimi Rozdział IV. Prokuratura Europejska a inne organy Unii Europejskiej i ich rola w zwalczaniu przestępstw przeciwko interesom finansowym Unii § 1. Zasady współpracy Eurojustu, Europejskiej Sieci Sądowej (EJN), Europolu i OLAF-u oraz ich relacje z Prokuraturą Europejską § 2. Prokuratura Europejska a Eurojust I. Traktatowe podstawy prawne funkcjonowania Eurojustu II. Eurojust i jego cele III. Skład osobowy i kompetencje Eurojustu IV. Współpraca Eurojustu z krajowymi organami sądowymi na przykładzie Polski V. Eurojust według rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1727 w sprawie Agencji Unii Europejskiej ds. Współpracy Wymiarów Sprawiedliwości w Sprawach Karnych (Eurojust) VI. Współpraca Prokuratury Europejskiej z Eurojustem § 3. Prokuratura Europejska a Europejska Sieć Sądowa (EJN) I. Podstawy prawne, skład osobowy, cele i zadnia Europejskiej Sieci Sądowej (EJN) II. Organizacja i funkcjonowanie Europejskiej Sieci Sądowej (EJN) w Polsce III. Współpraca Prokuratury Europejskiej z Europejską Siecią Sądową (EJN) § 4. Prokuratura Europejska a Europol I. Geneza i traktatowe podstawy prawne funkcjonowania Europolu II. Organizacja i zadania Europolu III. Krajowa jednostka Europolu w Polsce IV. Europol według rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/794 w sprawie Agencji Unii Europejskiej ds. Współpracy Organów Ścigania (Europol) V. Współpraca Prokuratury Europejskiej z Europolem § 5. Prokuratura Europejska a OLAF I. Podstawy prawne funkcjonowania OLAF-u II. Kompetencje OLAF-u 1. Dochodzenia wewnętrzne 2. Dochodzenia zewnętrzne III. Wszczęcie i przebieg dochodzenia IV. Gwarancje procesowe V. Sprawozdanie z dochodzenia oraz działania podejmowane w następstwie dochodzeń VI. Podejrzenie zaistnienia przestępstwa w dochodzeniu OLAF-u. Współpraca z krajowymi organami sądowymi na przykładzie Polski 1. Ramy prawne współpracy 2. Tryb postępowania ze sprawozdaniem końcowym z dochodzenia OLAF-u zawierającym zalecenie podjęcia działań sądowych VII. Wykorzystanie w postępowaniu karnym dowodów wytworzonych w dochodzeniu OLAF-u na przykładzie Polski 1. Sprawozdanie końcowe z dochodzenia OLAF-u jako zawiadomienie o przestępstwie 2. Postępowanie z osobowymi źródłami dowodowymi 3. Postępowanie z innymi dowodami uzyskanymi w toku dochodzenia OLAF-u 4. Dwoista rola OLAF-u w postępowaniu przygotowawczym VIII. Wniosek Komisji dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającego rozporządzenie (UE, Euratom) Nr 883/2013 w odniesieniu do powołania kontrolera gwarancji proceduralnych IX. Ocena OLAF-u X. Współpraca Prokuratury Europejskiej z OLAF-em 1. Współpraca Prokuratury Europejskiej z OLAF-em w świetle rozporządzenia Rady (UE) 2017/1939 wdrażającego wzmocnioną współpracę w zakresie ustanowienia Prokuratury Europejskiej 2. Wniosek Komisji dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającego rozporządzenie (UE, Euratom) Nr 883/2013 dotyczące dochodzeń prowadzonych przez Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) w odniesieniu do współpracy z Prokuraturą Europejską i skuteczności dochodzeń prowadzonych przez OLAF § 6. Współpraca Eurojustu, Europejskiej Sieci Sądowej (EJN), Europolu i OLAF-u I. Eurojust i Europejska Sieć Sądowa (EJN) II. Eurojust i Europol III. Eurojust i OLAF IV. Europol i OLAF Rozdział V. Modele Prokuratury Europejskiej § 1. Rozwiązania krajowe i standardy międzynarodowe dotyczące prokuratury I. Modele prokuratur krajowych 1. Prokuratura w państwach federalnych 2. Prokuratura w Polsce II. Standardy międzynarodowe dotyczące prokuratury § 2. Prokuratura Europejska w synergii z OLAF-em, Eurojustem, Europejską Siecią Sądową (EJN) i Europolem (konsolidacja instytucjonalna) § 3. Forum Konsultacyjne Prokuratorów Generalnych i Dyrektorów Prokuratur Państw Członkowskich Unii Europejskiej ds. Przestępstw na Szkodę Interesów Finansowych Unii § 4. Prokuratura Europejska jako odrębna instytucja traktatowa § 5. Modele Prokuratury Europejskiej oparte na Eurojuście I. Model progresywny. Stopniowa transformacja Eurojustu w Prokuraturę Europejską II. Prokuratura Europejska w Eurojuście § 6. Kolegialna Prokuratura Europejska na wzór Eurojustu § 7. Autonomiczne modele Prokuratury Europejskiej I. Zdecentralizowana Prokuratura Europejska 1. Zdecentralizowana Prokuratura Europejska działająca na podstawie prawa krajowego 2. Zdecentralizowana Prokuratura Europejska działająca na podstawie zharmonizowanych przepisów procesowych II. Scentralizowana Prokuratura Europejska § 8. Prokuratura Europejska według wniosku Komisji dotyczącego rozporządzenia Rady w sprawie ustanowienia Prokuratury Europejskiej § 9. Prokuratura Europejska według rozporządzenia Rady (UE) 2017/1939 wdrażającego wzmocnioną współpracę w zakresie ustanowienia Prokuratury Europejskiej I. Struktura Prokuratury Europejskiej; sposób powoływania i odwoływania Europejskiego Prokuratora Generalnego, Prokuratorów Europejskich i Delegowanych Prokuratorów Europejskich II. Kompetencje Europejskiego Prokuratora Generalnego, Prokuratorów Europejskich i Delegowanych Prokuratorów Europejskich i innych organów Prokuratury Europejskiej III. Ocena modelu Prokuratury Europejskiej § 10. Dostosowanie prokuratury krajowej do Prokuratury Europejskiej. Modele krajowe na przykładzie Polski I. Model scentralizowany. Departament ds. Przestępczości Zorganizowanej i Korupcji II. Model zintegrowany. Prokuratorzy ds. wojskowych III. Model autonomiczny. Prokuratorzy Instytutu Pamięci Narodowej § 11. Który model Prokuratury Europejskiej? § 12. Prokuratura Europejska – propozycja autorska I. Skład osobowy, struktura organizacyjna i główne zasady funkcjonowania Prokuratury Europejskiej II. Właściwość rzeczowa Prokuratury Europejskiej i materialne prawo karne III. Postępowanie przygotowawcze Prokuratury Europejskiej i procesowe prawo karne Zakończenie Indeks rzeczowy