Zawiera: I. Bliżej ludzi. Dzielnicowy kreatorem dialogu Policji ze społeczeństwem z perspektywy ogólnopolskich badań dzielnicowych: 1.Charakterystyka respondentów. Cechy społeczno-demograficzne; 2.Cechy i umiejętności dzielnicowego; 3.Możliwości realizacji przez dzielnicowego zadań z profilaktyki społecznej; 4.Czynniki utrudniające i ułatwiające pracę dzielnicowemu w zakresie profilaktyki społecznej; 5.Możliwości oddziaływania dzielnicowego na społeczeństwo lokalne w zakresie profilaktyki. II.Bliżej ludzi. Posterunek Policji – mała komórka, duże możliwości: 1.Policja jako inicjator działań w zakresie zapobiegania przestępczości; 2.Podstawy funkcjonowania posterunku Policji; 3.Zasady tworzenia posterunku Policji; 4.Obsada kadrowa posterunku Policji; 5.Kierownik posterunku Policji; 6.Dzielnicowy posterunku Policji; 7.Policjant posterunku Policji; 8.Policjant komórki ds. kryminalnych. III.Bliżej ludzi. Opinie o bezpieczeństwie i zagrożeniu przestępczością wśród mieszkańców Katowic: 1.Opinie o poczuciu bezpieczeństwa w miejscu zamieszkania; 2.Opinie o poprawie / braku poprawy poczucia bezpieczeństwa; 3.Źródła oceny stanu bezpieczeństwa; 4.Ocena najmniej bezpiecznych miejsc w najbliższej okolicy; 5.Wyznaczenie zjawisk stanowiących najważniejszy problem w najbliższym otoczeniu respondentów. IV.Bliżej ludzi. Ocena funkcjonowania Krajowej Mapy Zagrożeń Bezpieczeństwa w percepcji mieszkańców wybranych miast województwa śląskiego: 1.Cel odwiedzin Krajowej Mapy Zagrożeń Bezpieczeństwa; 2.Ogólna ocena Krajowej Mapy Zagrożeń Bezpieczeństwa; 3.Częstotliwość korzystania z Krajowej Mapy Zagrożeń Bezpieczeństwa; 4.Pozytywne i negatywne cechy Krajowej Mapy Zagrożeń Bezpieczeństwa; 5.Źródła informacji o Krajowej Mapy Zagrożeń Bezpieczeństwa; 6.Wpływ Krajowej Mapy Zagrożeń Bezpieczeństwa na podniesienie poczucia bezpieczeństwa; 7.Wpływ Krajowej Mapy Zagrożeń Bezpieczeństwa na skuteczność działań Policji. V.Bliżej ludzi. Działania profilaktyczne Policji na rzecz bezpieczeństwa: 1.Rola Priorytetów Komendanta Głównego Policji w wyznaczaniu działań profilaktycznych Policji; 2.Koncepcja działań Policji w zakresie profilaktyki społecznej; 3.Komunikowanie się Policji z podmiotami partnerskimi i z odbiorcami w ramach działań profilaktycznych.

Zawiera: Rozdz. I. Podstawy prawne funkcjonowania pionu dzielnicowych w Polsce: Ustawa z dnia 6 kwietnia 1990 o Policji; Rozkaz nr 4 Komendanta Głównego Policji z dnia 20 kwietnia 1995 r. w sprawie służby dzielnicowego i kierownika referatu dzielnicowych; Zarządzenie nr 15 Komendanta Głównego Policji z dnia 23 września 1999 r. w sprawie metod i form wykonywania zadań przez dzielnicowego i kierownika rewiru dzielnicowych; Zarządzenie nr 9 Komendanta Głównego Policji z dnia 3 lipca 2000 r. zmieniające zarządzenie w sprawie metod i form wykonywania zadań przez dzielnicowego i kierownika rewiru dzielnicowych; Zarządzenie nr 23 Komendanta Głównego Policji z dnia 30 listopada 2001 r. zmieniające zarządzenie w sprawie metod i form wykonywania zadań przez dzielnicowego i kierownika rewiru dzielnicowych; Zarządzenie nr 3 Komendanta Głównego Policji z dnia 15 marca 2002 r. zmieniające zarządzenie w sprawie metod i form wykonywania zadań przez dzielnicowego i kierownika rewiru dzielnicowych; Zarządzenie nr 21 Komendanta Głównego Policji z dnia 31 grudnia 2002 r. w sprawie sposobu przeprowadzania interwencji domowej wobec przemocy w rodzinie pod nazwą „Niebieskie Karty”; Zarządzenie nr 161 Komendanta Głównego Policji z dnia 20 lutego 2004 r. zmieniające zarządzenie w sprawie metod i form wykonywania zadań przez dzielnicowego i kierownika rewiru dzielnicowych; Zarządzenie nr 528 Komendanta Głównego Policji z dnia 6 czerwca 2007 r. w sprawie metod i form wykonywania zadań przez dzielnicowego i kierownika rewiru dzielnicowych; Zarządzenie nr 921 Komendanta Głównego Policji z dnia 11 września 2008 r. zmieniające zarządzenie w sprawie metod i form wykonywania zadań przez dzielnicowego i kierownika rewiru dzielnicowych; Zarządzenie nr 115 Komendanta Głównego Policji z dnia 13 kwietnia 2012 r. zmieniające zarządzenie w sprawie metod i form wykonywania zadań przez dzielnicowego i kierownika rewiru dzielnicowych; Zarządzenie nr 5 Komendanta Głównego Policji z dnia 20 czerwca 2016 r. w sprawie metod i form wykonywania zadań przez dzielnicowego i kierownika rewiru dzielnicowych; Zarządzenie nr 6 Komendanta Głównego Policji z dnia 21 lutego 2017 r. zmieniające zarządzenie w sprawie metod i form wykonywania zadań przez dzielnicowego i kierownika dzielnicowych. Rozdz. II. Badania dotyczące funkcjonowania pionu dzielnicowych: Wizerunek dzielnicowego na podstawie raportu „Wizerunek Policji w świadomości społecznej. Raport z badania” (2005); Wizerunek dzielnicowego na podstawie raportu „Rola Policji i innych służb w zapewnieniu bezpieczeństwa i porządku publicznego. Raport z badań FGI” (2008); Wizerunek dzielnicowego w świetle badań Z. Lasocika „Dzielnicowy w nowoczesnej formacji policyjnej” (2011); Wizerunek dzielnicowego w świetle badań w ramach projektu „Komunikacja społeczna w Policji” (Stawnicka, 2013); Wykonywanie zadań przez dzielnicowych (Raport NIK 2016 r.). Rozdz. III. Charakterystyka respondentów. Cechy społeczno-demograficzne: Płeć respondenta; Wiek respondenta; Wykształcenie respondenta; Miejsce służby; Staż służby w Policji; Staż służby jako dzielnicowego. Rozdz. IV. Współpraca dzielnicowego ze społecznościami lokalnymi: Uczestnictwo w spotkaniach samorządowych i podmiotów pozapolicyjnych; Uczestnictwo w spotkaniach grup roboczych / zespołów interdyscyplinarnych; Uczestnictwo w debatach społecznych; Uczestnictwo w zebraniach osiedlowych; Uczestnictwo w spotkaniach organizacji społecznych; Uczestnictwo w spotkaniach z młodzieżą; Ocena współpracy z mieszkańcami rejonu; Ocena działań dzielnicowych z perspektywy mieszkańców; Ocena poziomu zagrożeń bezpieczeństwa w rejonie służbowym; Uczestnictwo w spotkaniach z mieszkańcami organizowanych przez podmioty pozapolicyjne. Rozdz. V. Realizowanie przez dzielnicowego zadań z profilaktyki społecznej: Możliwości realizacji przez dzielnicowego zadań z profilaktyki społecznej; Czynniki utrudniające pracę w zakresie profilaktyki społecznej; Czynniki ułatwiające pracę w zakresie profilaktyki społecznej; Możliwości oddziaływania dzielnicowego na społeczeństwo lokalne w zakresie profilaktyki. Rozdz. VI. Organizacja służby dzielnicowego: Czas przeznaczony na inne czynności służbowe; Propozycja zmian w organizacji pracy; Część służby spędzana w środowisku lokalnym w skali miesiąca przez dzielnicowych. Rozdz. VII Ocena wprowadzanych zmian i proponowane zmiany: Ocena regulacji nowego zarządzenia o służbie dzielnicowych (nr 5/16 KGP); Ocena wdrażania regulacji zarządzenia nr 5/16 KGP; Potrzeby zmiany regulacji zarządzenia nr 5/16 KGP; Zasadność wprowadzenia innych zmian. Rozdz. VIII. Prestiż służby dzielnicowego: Prestiż służby dzielnicowego w środowisku policyjnym; Prestiż służby dzielnicowego w środowisku lokalnym; Działania podnoszące prestiż służby dzielnicowego. Rozdz. IX. Cechy i umiejętności dzielnicowego: Ocena umiejętności komunikacji interpersonalnej w środowisku lokalnym; Cechy dzielnicowego; Ocena eliminacji do zawodów „Dzielnicowy Roku”. Zakończenie.

Zawiera: Cz. I Ulokowanie teoretyczne badań. Ramy legislacyjne funkcjonowania dzielnicowego w lokalnej społeczności. Prezentacja pilotażowego projektu. R. 1 Community policing jako strategia działań Policji i źródło innowacyjnych metod współpracy społeczności lokalnych z Policją: Historia community policing; Główne założenia koncepcji community policing; Dzielnicowy jako podstawowe ogniwo filozofii community policing; Edukacyjno-wychowawcza rola dzielnicowych. R. 2 Podstawy prawne funkcjonowania pionu dzielnicowych w Polsce: Zarządzenie nr 528 Komendanta Głównego Policji z dnia 6 czerwca 2007 r.; Zarządzenie nr 921 Komendanta Głównego Policji z dnia 11 września 2008 r.; Zarządzanie nr 115 Komendanta Głównego Policji z dnia 13 kwietnia 2012 r.; Zarządzanie nr 5 Komendanta Głównego Policji z dnia 20 czerwca 2016 r.; Zarządzanie nr 6 Komendanta Głównego Policji z dnia 21 lutego 2017 r. R. 3 Realizacja pilotażowego projektu dot. nowej koncepcji służb dzielnicowych w garnizonie śląskim: Założenia nowej koncepcji służb dzielnicowych; Społeczna ocena projektu; Wnioski ze śląskiego pilotażu. Cz. II Ogólnopolskie badania dzielnicowych. Prezentacja koncepcji badawczej oraz wyników badań: Wprowadzenie; R. 4 Charakterystyka respondentów. Cechy społeczno-demograficzne: Płeć respondenta; Wiek respondenta; Wykształcenie respondenta; Miejsce służby; Staż służby w Policji; Jak długo jest pan dzielnicowym? R. 5 Realizowanie przez dzielnicowego zadań z profilaktyki społecznej: Możliwości realizacji przez dzielnicowego zadań z profilaktyki społecznej; Czynniki utrudniające pracę w zakresie profilaktyki społecznej; Czynniki ułatwiające pracę w zakresie profilaktyki społecznej; Możliwości oddziaływania dzielnicowego na społeczeństwo lokalne w zakresie profilaktyki. R. 6 Szkolenia: Ocena zasadności szkoleń dla dzielnicowych; Ocena przygotowania do pełnienia funkcji dzielnicowego. R. 7 Aspiracje zawodowe dzielnicowych: Ocena zajmowanego stanowiska w kontekście spełniania aspiracji zawodowych; Ocena wprowadzenia awansu poziomego w postaci stanowiska „starszy dzielnicowy”. R. 8 Dzielnicowy – policjant pierwszego kontaktu: Określenie istoty służby dzielnicowego; Charakterystyka misji dzielnicowego; Ocena umiejętności komunikacji interpersonalnej w środowisku lokalnym; Prestiż dzielnicowego w środowisku lokalnym; Cechy dzielnicowego. Cz. III Wnioski z badań. Implikacje dla praktyki. R. 9 Nowa koncepcja służby dzielnicowych z perspektywy szkoleniowej: Warsztaty szkoleniowe „Dzielnicowy kreatorem dialogi Policji ze społecznością lokalną”; Warsztaty szkoleniowe „Kreowanie dyskursu publicznego” (przygotowanie i prowadzenie debat społecznych i spotkań ze społecznością lokalną); Warsztaty szkoleniowe „Prowadzenie działań profilaktyczno-edukacyjnych”. Zakończenie i podsumowanie.

Zawiera: R. 1 Projekt „Strategie komunikacji społecznej w Policji”; R. 2 Projekt „Profesjonalna komunikacja w sytuacjach kryzysowych”; R. 3 Projekt „Tłumacz w negocjacjach kryzysowych. Recepcja tłumacza w przestrzeni międzykulturowej w negocjacjach policyjnych”; R. 4 Projekt „Pseudokobicowskie grupy przestępcze. Historia, diagnoza i działania prewencyjno-profilaktyczne w aspekcie kryminalistycznym i kryminologicznym”; R. 5 Projekt „Język przemocy. (Anty)terrorystyczna propaganda. Mechanizmy i środki manipulacji a przekład”; R. 6 Projekt „Analiza dyskursu śledczego w ramach oceny wiarygodności zeznań podejrzanego i świadka w kontekście doskonalenia kadry Policji”; R. 7 Projekt „Dzielnicowy jako podstawowe ogniwo realizacji filozofii community policing w Polsce”; R. 8 Projekt „Dialog Policji ze społeczeństwem z perspektywy funkcjonowania Krajowej Mapy Zagrożeń Bezpieczeństwa”; R. 9 Projekt „Negocjacje policyjne. Strategie komunikacyjne w perspektywie teorii aktów mowy - nowa perspektywa badawcza”; R. 10 Projekt „Public relations w sytuacjach kryzysowych w mundurowych instytucjach służby publicznej (studia przypadków w Policji)”; R. 11 Synergiczny efekt realizacji oferty edukacyjnej dla funkcjonariuszy Policji przez podmioty zewnętrzne”; Zakończenie.