Tom studiów z serii NAUKA – DYDAKTYKA – PRAKTYKA prezentuje badania obejmujące działalność i problemy współcześnie istniejących bibliotek, ich znaczenie w kształtowaniu kultury czytelniczej młodego pokolenia, sposobów realizacji tego zadania oraz preferencji czytelniczych dzieci i młodzieży. Autorzy zwracają uwagę na wzajemne oddziaływanie i obustronne relacje między czytelnikami i bibliotekami jako ośrodkami oferującymi dostęp do literatury oraz informacji, podkreślają potrzebę istnienia tych placówek, ich znaczenie dla rozwijania zamiłowań czytelniczych, ukazują niedomagania w zakresie sposobów zachęcania młodego pokolenia do lektury i proponują działania naprawcze. Wypowiedzi te wpisują się w nurt publikacji poświęconych zagadnieniom działalności bibliotek, formom prowadzonej przez nie aktywności, roli pracy bibliotekarzy w życiu czytelniczym i społecznym; są również wyrazem troski o rozwój kultury literackiej młodych ludzi. Podkreślają tym samym potrzebę ciągłego czuwania, nadzorowania i stymulowania u dzieci i młodzieży tej niezwykle ważnej aktywności ludzkiej.
Podjętych w tomie rozważań nie da się przecenić. Problem rozbudzania kultury literackiej i skutecznego zachęcenia do satysfakcjonującego obcowania z książką jest otwarty i nadal wymaga przemyśleń i badań. Czytanie, korzystanie z książki (literatury) jest czynnością intymną (nikt nie może jej za nas wykonać), intencjonalną i dowolną: czytamy, kiedy chcemy, gdzie chcemy i taki rodzaj literatury, jaki chcemy, w przeciwieństwie do obcowania z narzucaną przez media kulturą. Z książką obcować można wielokrotnie, a wraz ze wzrostem doświadczenia i kultury literackiej dzieło literackie odkryje przed nami nowe treści i walory. Wreszcie, czytanie, ze względu na to, że jest skomplikowaną czynnością neurofizjologiczną, jest również swoistym ćwiczeniem umysłu, a rozwinięty umysł jest podstawą mądrego istnienia w społeczeństwie. Problem wskazania różnorodnych sposobów zachęcania do satysfakcjonującego obcowania z literaturą, podobnie jak uświadomienie znaczenia i zadań bibliotek w tej kwestii, jest trudny i wymaga szerokiej wiedzy.
Autorzy prezentowanych publikacji są teoretykami i praktykami; odwołują się nie tylko do bogatej literatury z zakresu podejmowanej przez nich problematyki, lecz także opierają się na badaniach własnych. Warto zwrócić uwagę na obecność w tomie wypowiedzi badaczy z ośrodków uniwersyteckich Łotwy, Czech i Rosji, uświadamiających ogólnokulturowy i ponadterytorialny charakter podejmowanych problemów.

W publikacji przedstawiono działalność pracowników i doktorantów Katedry Informatologii i Bibliologii Uniwersytetu Łódzkiego w latach 2006–2015. Autorki omówiły dorobek badawczy i dydaktyczny kadry w podanym okresie, kreśląc również zarys dziejów bibliotekoznawstwa łódzkiego i przypominając zasługi jego najważniejszych przedstawicieli. W części drugiej zaprezentowały szczegółowy wykaz utworów wydanych w tym czasie. Monografii towarzyszą indeksy: przedmiotowy, tytułów oraz wydawców. Publikacja skierowana jest zarówno do pracowników pokrewnych naukowo ośrodków badawczych, jak i do innych osób, zainteresowanych bibliologią, bibliotekoznawstwem, informacją naukową, czytelnictwem, literaturą popularną i wiedzą o prasie.

W książce zawarto bogatą literaturę przedmiotu z zakresu bibliologii, czytelnictwa, prasoznawstwa, historii politycznej i innych dyscyplin, a także uwzględnia różne teksty pomocnicze, w tym akty prawne. Zawiera ona porównanie wybranych zainteresowań kulturalnych trzech rodzajów. Różnice między nimi są przecież ogromne. Autorka rozpatruje pewne zbieżności na dwóch płaszczyznach: statystycznej i jakościowej. Ustala pewne cechy wspólne w formach przekazu poświęconego książce. W książce znajduje się również obszerne zestawienie autorów, których dzieła recenzowano we wszystkich rodzajach omawianych pism. Może też być ona przydatna specjalistom z różnych dziedzin, jak np. bibliologia, prasoznawstwo, socjologia kultury, historia polityczna, historia literatury, wiedza o literaturze popularnej i współczesnej kulturze masowej. Może też zainteresować zarówno osoby zajmujące się marketingiem i zarządzaniem, reklamą dóbr kultury, promocją książki, jak i badaczy czytelnictwa. Jest zarówno napisana dobrą polszczyzną, przejrzystym stylem, z pewnym polotem i dowcipem, jak i sensownie zilustrowana. Może też dotrzeć do czytelników zainteresowanych kulturą współczesną – bez względu na rodzaj wykształcenia.
Przedmiotem szczegółowej analizy stały się tygodniki opiniotwórcze, czasopisma kobiece oraz periodyki młodzieżowe. Podstawowym celem było zbadanie, czy na ich łamach znalazło się miejsce dla informacji związanych z książką, informacji niezwykle ważnych w czasach dla niej trudnych.

Książka na temat istotnego udziału książki i czytania w życiu dziecka. Powszechnie zaakceptowano potrzebę włączania do tego procesu dzieci od pierwszych miesięcy życia, słusznie podkreślając związek pomiędzy głośnym czytaniem a kształtowaniem wrażliwości i wyobraźni, wpływ czytania i literatury na rozwój dziecka, poczynając od jego najmłodszych lat. Nawyki czytelnicze dzieci można też traktować jako mechanizm samoobrony przeciw władzy osób dorosłych. Znajdziemy też odpowiedź na pytanie: w jaki sposób za pomocą książki i nowoczesnych metod pracy (upcycling, kamishibai, inżynieria papieru) – kształcić miłośnika czytania i sztuki. Przedstawiono w niej proces czytania z perspektywy psychologii uczenia się, neurodydaktyki oraz treningu tej umiejętności, ponadto pod rozwagę zostały wzięte zagrożenia z takich podejść płynące. Książka jest adresowana do osób interesujących się czytelnictwem najmłodszego pokolenia, ale również do: bibliotekarzy, nauczycieli, socjologów, psychologów, pedagogów, literaturoznawców, rodziców, studentów kierunków humanistycznych oraz tych, których zainteresowania oscylują wokół kultury czytelniczej dzieci i literatury dziecięcej.

Publikacja zawiera rozprawy sytuujące się tematycznie w obrębie problematyki bibliologicznej, literaturoznawczej i kulturoznawczej. Księgę otwierają artykuły poświęcono szeroko rozumianej kulturze książki, w tym przede wszystkim czytelnictwu w konkretnych środowiskach. W bloku tekstów literaturoznawczych znalazły się artykuły dotyczące wybranych aspektów twórczości pisarzy staropolskich, z okresu romantyzmu i epoki pozytywizmu, a także analizy poezji Adama Czerniawskiego, Anny Frajlich, Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego, Jerzego Kronholda, Jana Lechonia. Kolejną część publikacji tworzą wypowiedzi o tematyce kulturoznawczej, poruszające problematykę: dobrych obyczajów uniwersyteckich, zwyczajów językowych, tradycji współtworzących tożsamość narodową, etyki.