Część I: Efektywne zarządzanie wyzwaniem dla zreformowanej szkoły. Kultura organizacji w procesie zarządzania edukacją; Szkoła wobec międzynarodowych tendencji edukacyjnych w perspektywie zarządzania; Efektywność szkoły a autonomia szkoły - w poszukiwaniu zależności; Współbrzmiące kierowanie w szkole wyższej (edukacji) w perspektywie teorii kompetencji i koncepcji F. Schultz von Thuna; Zarządzanie zespołem, kultura organizacji a misja szkoły. Część II: Zarządzanie w placówkach oświatowych. Zarządzanie przez moderację poziomu niezależności pracowników placówek oświatowych; Nauczyciele jako pracownicy wiedzy - konteksty zarządzania zespołem w oparciu o typologię M. Belbina; Standardy kwalifikacji zawodowych i standardy edukacyjne. Pomiędzy misją kształcenia a rynkiem pracy; Pomiar jakości szkoły w opinii nauczycieli. Część III: Kopetencje nauczycieli we współczesnej szkole. Komunikacja społeczna jako warunek skutecznego zarządzania; Kompetencje komunikacyjne i dydaktyczne nauczyciela w modelu szkoły zarządzającej wiedzą; Kopetencje komunikacyjne nauczyciela a konstruowanie wiedzy dziecka; Kompetencje szkolnego doradcy zawodowego dla dzieci i młodzieży gimnazjalnej; Neokompetencje informacyjne nauczyciela w zakresie komunikowania się za pomocą sieci Internet z uczniami, rodzicami i innymi podmiotami edukacji; Nauczanie etykiety a jej uzasadnienie. Uwagi o konieczności jej edukacji. Część IV: Osobowość i autorytet nauczyciela a jego komunikacja z uczniami. Ryzyko, czas i zysk symboliczny o pozyskaniu, wyzyskaniu i odzyskaniu kapitału kulturowego człowieka; Wybrane osobowościowe uwarunkowania efektywności zawodowej nauczycieli; Pożądana osobowość wychowawcy w zakresie komunikacji; Między autorytetem a tożsamością zawodową nauczycieli; Dialog empatyczny jako forma budowania autorytetu; Poziom autorytaryzmu nauczycieli wychowania fizycznego a struktura komunikacji dydaktycznej; Samoprzywództwo nauczyciela i ucznia. Najważniejsze umiejętności samoprzywództwa. Część V: Negocjacje jako ważny obszar komunikacji społecznej. Problemy edukacyjne - niewyczerpana przestrzeń negocjacji; Strategie proksemiczne w negocjacjach; Style rozwiązywania konfliktów w świetle teorii i praktyki kierowania; Style zachowania się dyrektorów szkół w sytuacjach konfliktowych; Między dyskusją a erystycznm sporem. Rozważania o nauczaniu komunikacji uczniów podczas lekcji. Część VI: Kompetencje nauczycieli akademickich wobec wyzwań współczesności. Kompetencje pracowników naukowo-dydaktycznych; Kompetencje komunikacyjne w systemie umiejętności nauczyciela akademickiego; Rozwój kompetencji pracowniczych nauczycieli akademickich na przykładzie Wydziału Chemii Uniwersytetu Jagiellońskiego; Kilka uwag o kompetencjach komunikacyjnych nauczycieli (w opiniach studentów); Wybrane kompetencje miękkie przyszłych absolwentów studiów w świetle wymagań pracodawców. Część VI: W trosce o jakość szkół wyższych. Ewaluacja osiągnięć nauczycieli akademickich na Wydziale Zarządzania i Komunikacji Społecznej UJ według systemu EON; SIS - koncepcja prowadzenia dydaktyki akademickiej - założenia i przesłanki metodologiczne; SIS - koncepcja prowadzenia dydaktyki akademickiej - metody i techniki szczegółowe; Możliwości zwiększania kapitału społecznego w relacjach nauczyciela akademickiego ze studentami; Autoedukacja studentów w kontekście relacji nauczyciel akademicki 0 student.

I: Psychologiczna, pedagogiczna i medialna perspektywa komunikowania społecznego w edukacji. Trudności językowe dziecka jako bariera komunikacji w edukacji wczesnoszkolnej. Zajęcia ze studentami jako próba dialogu. Dyskurs sieciowy - fenomen ponowoczesny. Komunikat multimedialny w procesie komunikacji społecznej. Zarządzanie dystansem w edukacji i w biznesie: Antropologiczne założenia proksemiki i ich wpływ na strategie komunikowania. Przyzwolenie na dotyk jako jeden z aspektów komunikacji międzyludzkiej a poziom samooceny. Komunikacja dydaktyczna w edukacji instytucjonalnej. Czy nauczyciele są bardziej odporni na telewizyjną deformację świata? Wybrane przejawy i uwarunkowania efektu kultywacji. Cechy ponowoczesności i człowieka ponowoczesnego a wyzwania edukacji medialnej. To nie jest śmieszne - humor w komunikacji językowej. Głos ludzki (technika głosowa) a kompetencje komunikacyjne nauczyciela - stan głosu wśród nauczycieli (doniesienie z badań). Teoria atrybucji w komunikacji społecznej. Osobowość nauczyciela a jego kompetencje. Kobiece piersi, czyli odwrócone serce - o szumach w łańcuchowym systemie komunikacji. Kompetencje do komunikacji międzykulturowej w przestrzeni wielokulturowej. Problematyka barier komunikacyjnych z perspektywy lingwistyki systemowo-funkcjonalnej. Osobowościowe wyznaczniki komunikacji społecznej. Kompetencje komunikacyjne nauczyciela. Tożsamość grupy społecznej internatów. Wybrane techniki manipulacji jako elementy komunikacji perswazyjnej. Sztuka autoprezentacji nauczyciela. II: Komunikowanie społeczne a system szkolny i jego otoczenie. Pedagogiczny model komunikacji językowej w procesie optymalizowania współdziałania nauczyciela z rodzicami uczniów. Kształtowanie się świadomości pedagogicznej a komunikacja i dialog akademicki. Edukacja nauczycielska w dialogu krokiem ku dialogowi w szkole. W stronę komunikacji muzycznej. Rola wychowania muzycznego we wspieraniu kompetencji socjalnych ucznia. Związki i zależności komunikacyjne pomiędzy nauczycielem a uczniem. Dialog edukacyjny we współczesnej uczelni wojskowej. Negocjacje w procesie dydaktycznym. Komunikowanie się nauczyciela z uczniem w szkole społecznej. Terroryzm wąskiego pola konfliktu - problemy i perspektywy komunikacji społecznej. "Animacja, afirmacja, afiliacja" - o roli humoru w procesie edukacji. Asertywność w edukacji psychologów i oficerów. Zachowania higieniczne w umiejętnościach komunikacyjnych.

1.Można i trzeba uczyć inaczej; 2. Partnerzy i sojusznicy; 3. Nauczyciel i uczeń w szkolnej przestrzeni.