W publikacji przedstawiono działalność pracowników i doktorantów Katedry Informatologii i Bibliologii Uniwersytetu Łódzkiego w latach 2006–2015. Autorki omówiły dorobek badawczy i dydaktyczny kadry w podanym okresie, kreśląc również zarys dziejów bibliotekoznawstwa łódzkiego i przypominając zasługi jego najważniejszych przedstawicieli. W części drugiej zaprezentowały szczegółowy wykaz utworów wydanych w tym czasie. Monografii towarzyszą indeksy: przedmiotowy, tytułów oraz wydawców. Publikacja skierowana jest zarówno do pracowników pokrewnych naukowo ośrodków badawczych, jak i do innych osób, zainteresowanych bibliologią, bibliotekoznawstwem, informacją naukową, czytelnictwem, literaturą popularną i wiedzą o prasie.

W prezentowanej publikacji przedstawiono dzieje skryptorium cystersów w Mogile do początku XVI w. Autorzy jako źródło do tych dziejów analizują powstałą w środowisku klasztornym w początkach XVI w. kronikę Mikołaja z Krakowa, która zawiera m.in. bogaty przekaz o skrybach oraz o efektach twórczości pisarskiej. W części II czytelnicy znajdą imienną listę osób pracujących w skryptorium XIII do XVI w. i odtworzony katalog ich dzieł. Autorzy zrekonstruowali ich życiorysy, zwłaszcza dane dotyczące wykształcenia, pochodzenia, aktywności naukowej, dydaktycznej, poglądów. Na podstawie przebadanych źródeł omawiają nie tylko dzieje opactwa, ale i charakter, organizację oraz rolę skryptorium klasztornego, przedstawiając przy tym nowe ustalenia badawcze, np. o funkcjonowaniu już w XIII w. dwóch specjalistycznych kręgów pisarzy dokumentowych i kodeksowych. Obecne opracowanie (wydanie pierwsze i drugie) należy traktować jako zapowiedź szerszej i pełnej pozycji. Następne ukażą się po udostępnieniu i zbadaniu całego klasztornego archiwum. Zgodnie z dalszymi planami, celem autorów pozostaje opracowanie i wydanie drukiem pełnej monografii skryptorium do początków wieku XVI. Wraz ze wzrostem zainteresowania badaniami skryptoriów niniejsza książka z pewnością zachęci, szczególnie młodych badaczy, do zgłębiania losów bibliotek i skryptoriów średniowiecznych klasztorów.

W książce zawarto bogatą literaturę przedmiotu z zakresu bibliologii, czytelnictwa, prasoznawstwa, historii politycznej i innych dyscyplin, a także uwzględnia różne teksty pomocnicze, w tym akty prawne. Zawiera ona porównanie wybranych zainteresowań kulturalnych trzech rodzajów. Różnice między nimi są przecież ogromne. Autorka rozpatruje pewne zbieżności na dwóch płaszczyznach: statystycznej i jakościowej. Ustala pewne cechy wspólne w formach przekazu poświęconego książce. W książce znajduje się również obszerne zestawienie autorów, których dzieła recenzowano we wszystkich rodzajach omawianych pism. Może też być ona przydatna specjalistom z różnych dziedzin, jak np. bibliologia, prasoznawstwo, socjologia kultury, historia polityczna, historia literatury, wiedza o literaturze popularnej i współczesnej kulturze masowej. Może też zainteresować zarówno osoby zajmujące się marketingiem i zarządzaniem, reklamą dóbr kultury, promocją książki, jak i badaczy czytelnictwa. Jest zarówno napisana dobrą polszczyzną, przejrzystym stylem, z pewnym polotem i dowcipem, jak i sensownie zilustrowana. Może też dotrzeć do czytelników zainteresowanych kulturą współczesną – bez względu na rodzaj wykształcenia.
Przedmiotem szczegółowej analizy stały się tygodniki opiniotwórcze, czasopisma kobiece oraz periodyki młodzieżowe. Podstawowym celem było zbadanie, czy na ich łamach znalazło się miejsce dla informacji związanych z książką, informacji niezwykle ważnych w czasach dla niej trudnych.

Publikacji poświęcona jest szeroko pojętej bibliologii uniwersyteckiej, nakreślonej przez bardzo odległe zagadnienia badawcze. Autorzy reprezentują różne ośrodki akademickie i biblioteki naukowe, co sprzyja odrębnemu spojrzeniu na zagadnienia najszerzej pojmowanej bibliologii. W XX w. w Polsce na dużą skalę rozwijały się badania o charakterze bibliologicznym i bibliotekoznawczym. Od czasu usamodzielnienia się bibliologia stanowi ważną składową szerszego, humanistycznego dyskursu naukowego, ściśle związanego z pokrewnymi dziedzinami nauki, np. historią, literaturoznawstwem, prasoznawstwem, kulturoznawstwem, pedagogiką. Osiągnięcia najstarszych w Polsce ośrodków bibliologicznych, znajdujących się w Łodzi, Warszawie, Wrocławiu i Krakowie, stanowią rdzeń dorobku naukowego polskiej szkoły bibliologicznej, reprezentowanej przez takie osobowości naukowe jak Jan Muszkowski, Adam Łysakowski, Aleksander Birkenmajer, Helena Więckowska, Karol Głombiowski, Radosław Cybulski, Janusz Dunin i in.
W książce pokazano wieloaspektowość badań prowadzonych w polskich ośrodkach bibliotekoznawczych, wskazano też na liczne koneksje bibliologii z pokrewnymi dyscyplinami. Redaktorzy tomu wyrażają nadzieję, że publikacja przyczyni się do wyeksponowania różnorodności współczesnych polskich badań bibliologicznych i stanowić będzie inspirację do dalszych poszukiwań naukowych w obrębie szeroko rozumianej kultury książki. Ich propozycje zawierają rozważania o charakterze przeglądowym i syntetycznym.

W prezentowanej monografii przedstawiono historię rozwoju studiów bibliotekoznawczych w Polsce (od czasu ich zainicjowania w Łodzi w roku 1945 po rok 2015). Autorka podkreśla rolę ośrodka łódzkiego jako uniwersyteckiej kolebki nauki o książce i jego udział w dzisiejszej pozycji bibliologii i informatologii pośród dyscyplin naukowych. W publikacji czytelnik znajdzie zarys rozwoju studiów kształcących bibliotekarzy i specjalistów informacji, który przebiegał w poszczególnych ośrodkach indywidualnie - zawsze jednak w odniesieniu do zmian ustawodawstwa szkół wyższych, rozwoju dyscypliny oraz zmieniających się programów kształcenia. Rozwój ten postępował od humanistycznych studiów bibliotekoznawstwa w kierunku studiów związanych z dyscypliną bibliologia i informatologia. Zasadniczym celem publikacji jest próba opisu studiów akademickich w zakresie dyscyplin badających książkę, bibliotekę i informację oraz wykazanie przemian, którym podlegały.

Autorka prezentuje kolejno rozwój kształcenia na wyższej uczelni w zakresie problematyki książki, biblioteki i informacji, modelowanie akademickich kwalifikacji bibliotekarzy i specjalistów informacji oraz charakterystykę treści kształcenia.