Zawiera: R. 1 Płeć przez pryzmat teorii naukowych: Teoria równych szans; Teoria merytokracji; Teoria szczególnego wkładu; Teoria wartości alternatywnych. R. 2 Charakterystyka służby dzielnicowego: Rola dzielnicowego w kształtowaniu bezpieczeństwa społeczności lokalnej; Przepisy regulujące funkcjonowania służby dzielnicowych; Program „Dzielnicowy bliżej nas” – kierunki zmian, specyfika służby. R. 3 Rola Policji w zapewnieniu bezpieczeństwa wewnętrznego: Współpraca Policji z innymi podmiotami na rzecz zapewnienia bezpieczeństwa; Organizacja Policji i jej zadania; Społeczność lokalna jako przestrzeń środowiskowych działań profilaktycznych i resocjalizacyjnych; Rola dzielnicowego w realizacji idei community policing. R. 4 Płeć w perspektywie psychologiczno-pedagogicznej jako rola zawodowa: Predyspozycje psychofizyczne do wykonywania zawodu a płeć; Empatia jako istotny czynnik pracy z ludźmi; Stereotyp kobiety policjanta. R. 5 Przedstawiciele obu płci w realizacji zadań dzielnicowego w wybranych trzech garnizonach: Cała Polska – wprowadzenie; Garnizon dolnośląski; Komenda Stołeczna Policji; Garnizon kujawsko-pomorski. R. 6 Przedstawiciele obu płci w realizacji zadań dzielnicowego w wybranych czterech garnizonach: Garnizon lubelski; Garnizon lubuski; Garnizon łódzki; Garnizon małopolski. R. 7 Przedstawiciele obu płci w realizacji zadań dzielnicowego w wybranych trzech garnizonach: Garnizon mazowiecki; Garnizon opolski; Garnizon podkarpacki. R. 8 Przedstawiciele obu płci w realizacji zadań dzielnicowego w wybranych trzech garnizonach: Garnizon podlaski; Garnizon pomorski; Garnizon śląski. R. IX Przedstawiciele obu płci w realizacji zadań dzielnicowego w wybranych czterech garnizonach: Garnizon świętokrzyski; warmińsko-mazurski; Garnizon wielkopolski; Garnizon zachodniopomorski. R. X Korelacje – przegląd danych w poszczególnych garnizonach. Podsumowanie.

Wstęp; 1. Misja polskiej Policji XXI wieku w perspektywie kulturowo-społecznej; 2. Być policjantem, czyli służyć. Rozważania o etosie służby policjanta; 3. Policja Państwowa w Dziesięcioleciu Polski Odrodzonej. I. Etos służby policjanta: 1. Tożsamość funkcjonariuszy Policji; 2. Etos zawodu policjanta; 3. Problem wartości w życiu codziennym, nauce, bezpieczeństwie i służbie; 4. W trosce o etyczny wymiar służby. Od „Przykazań policjanta” do „Zasad etyki zawodowej”; 5. Inspektor Nadzoru Wewnętrznego w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych i Administracji – nowy organ w systemie bezpieczeństwa wewnętrznego państwa. II. Policja w społeczeństwie: 1. Autorytet (w) Policji; 2. Policja w lokalnym systemie profilaktyki społecznej i resocjalizacji; 3. Prawo i działalność prewencyjna Policji w ograniczaniu przestępczości gospodarczej; 4. Społeczne funkcje Policji. Socjologiczne reinterpretacje; 5. Ku kulturze pokoju w kształtujących się społeczeństwach wielokulturowych; 6. Miejsce człowieka w systemie społecznym a zdolność funkcjonowania osób wykluczonych społecznie w procesie reintegracji społecznej. III. Policjant XXI wieku: 1. Współczesna edukacja wobec terroryzmu i kultury śmierci; 2. Centralne Laboratorium Kryminalistyczne Policji jako instytut badawczy; 3. Kształcenie ustawiczne policjantów w zakresie kompetencji społecznych; 4. Szkolenie oficerskie w polskiej Policji u progu XX i XXI wieku.

Zawiera: R. 1 Koncepcja community policing - budowanie fundamentów poprawy bezpieczeństwa i porządku publicznego w społecznościach lokalnych: Podstawowe założenia community policing; Funkcja edukacyjna i wychowawcza Policja; Idea community policing jako źródło innowacyjnych metod współpracy społeczności lokalnych z Policją. R. 2 Podstawy prawne i strategie policyjnych działań profilaktycznych w Polsce: Pojęcie profilaktyki, prewencji, działań zapobiegawczych, działań zwalczających; Podstawy prawne działań profilaktycznych Policji; Rola działań profilaktycznych policji w zapewnienia poczucia bezpieczeństwa obywateli. R. 3 Dzielnicowy jako podstawowe ogniwo realizacji filozofii community policing: Dzielnicowy elementem community policing; Zadania dzielnicowego i jego rola w kształtowaniu bezpieczeństwa społeczności lokalnych; Przepisy regulujące funkcjonowanie służby dzielnicowych. R. 4 Czynniki utrudniające i ułatwiające dzielnicowym pracę w zakresie profilaktyki społecznej w wybranych trzech garnizonach: Cała Polska - wprowadzenie; Garnizon dolnośląski; Komenda Stołeczna Policji; Garnizon kujawsko-pomorski. R. 5 Czynniki utrudniając i ułatwiające dzielnicowym pracę w zakresie profilaktyki społecznej w wybranych czterech garnizonach: Garnizon lubelski; Garnizon lubuski; Garnizon łódzki; Garnizon małopolski. R. 6 5 Czynniki utrudniając i ułatwiające dzielnicowym pracę w zakresie profilaktyki społecznej w wybranych trzech garnizonach: Garnizon mazowiecki; Garnizon opolski; Garnizon podkarpacki. R. 7 Czynniki utrudniając i ułatwiające dzielnicowym pracę w zakresie profilaktyki społecznej w wybranych trzech garnizonach: Garnizon podlaski; Garnizon pomorski; Garnizon śląski. R. 8 Czynniki utrudniając i ułatwiające dzielnicowym pracę w zakresie profilaktyki społecznej w wybranych czterech garnizonach: Garnizon świętokrzyski; Garnizon warmińsko-mazurski; wielkopolski; Garnizon zachodniopomorski. Podsumowanie

1. "Nowe wyzwania dla Uzytkowników SIS związane z wdrożeniem SIS II" - jako przykład projektu mającego na celu podnoszenie kwalifikacji zawodowych i upowszechnianie wiedzy z zakresu funkcjonowania Systemu Informacyjnego Schengen; 2. System Informacyjny Schengen (SIS) 0 idea i cel, podstawowe zadania i informacje dotyczące funkcjonowania; 3. Jak Polska zmierzała do strefy Schengen; 4. Wdrażanie Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) w Policji- aspekty prawne; 5. Misje ewaluacyjne- weryfikacja wdrożenia i przestrzegania dorobku prawnego Schengen; 6. Ekstradycja i europejski nakaz aresztowania jako instrumenty międzynarodowej współpracy w sprawach karnych- wskazanie głównych różnic; 7. Zakaz wjazdu lub pobytu w Systemie Informacyjnym Schengen drugiej generacji {SIS II); 8. Międzynarodowe poszukiwania osób zaginionych kanałem SIS; 9. Tożsamość przywłaszczona.

Zawiera: Rozdz. I. Podstawy prawne funkcjonowania pionu dzielnicowych w Polsce: Ustawa z dnia 6 kwietnia 1990 o Policji; Rozkaz nr 4 Komendanta Głównego Policji z dnia 20 kwietnia 1995 r. w sprawie służby dzielnicowego i kierownika referatu dzielnicowych; Zarządzenie nr 15 Komendanta Głównego Policji z dnia 23 września 1999 r. w sprawie metod i form wykonywania zadań przez dzielnicowego i kierownika rewiru dzielnicowych; Zarządzenie nr 9 Komendanta Głównego Policji z dnia 3 lipca 2000 r. zmieniające zarządzenie w sprawie metod i form wykonywania zadań przez dzielnicowego i kierownika rewiru dzielnicowych; Zarządzenie nr 23 Komendanta Głównego Policji z dnia 30 listopada 2001 r. zmieniające zarządzenie w sprawie metod i form wykonywania zadań przez dzielnicowego i kierownika rewiru dzielnicowych; Zarządzenie nr 3 Komendanta Głównego Policji z dnia 15 marca 2002 r. zmieniające zarządzenie w sprawie metod i form wykonywania zadań przez dzielnicowego i kierownika rewiru dzielnicowych; Zarządzenie nr 21 Komendanta Głównego Policji z dnia 31 grudnia 2002 r. w sprawie sposobu przeprowadzania interwencji domowej wobec przemocy w rodzinie pod nazwą „Niebieskie Karty”; Zarządzenie nr 161 Komendanta Głównego Policji z dnia 20 lutego 2004 r. zmieniające zarządzenie w sprawie metod i form wykonywania zadań przez dzielnicowego i kierownika rewiru dzielnicowych; Zarządzenie nr 528 Komendanta Głównego Policji z dnia 6 czerwca 2007 r. w sprawie metod i form wykonywania zadań przez dzielnicowego i kierownika rewiru dzielnicowych; Zarządzenie nr 921 Komendanta Głównego Policji z dnia 11 września 2008 r. zmieniające zarządzenie w sprawie metod i form wykonywania zadań przez dzielnicowego i kierownika rewiru dzielnicowych; Zarządzenie nr 115 Komendanta Głównego Policji z dnia 13 kwietnia 2012 r. zmieniające zarządzenie w sprawie metod i form wykonywania zadań przez dzielnicowego i kierownika rewiru dzielnicowych; Zarządzenie nr 5 Komendanta Głównego Policji z dnia 20 czerwca 2016 r. w sprawie metod i form wykonywania zadań przez dzielnicowego i kierownika rewiru dzielnicowych; Zarządzenie nr 6 Komendanta Głównego Policji z dnia 21 lutego 2017 r. zmieniające zarządzenie w sprawie metod i form wykonywania zadań przez dzielnicowego i kierownika dzielnicowych. Rozdz. II. Badania dotyczące funkcjonowania pionu dzielnicowych: Wizerunek dzielnicowego na podstawie raportu „Wizerunek Policji w świadomości społecznej. Raport z badania” (2005); Wizerunek dzielnicowego na podstawie raportu „Rola Policji i innych służb w zapewnieniu bezpieczeństwa i porządku publicznego. Raport z badań FGI” (2008); Wizerunek dzielnicowego w świetle badań Z. Lasocika „Dzielnicowy w nowoczesnej formacji policyjnej” (2011); Wizerunek dzielnicowego w świetle badań w ramach projektu „Komunikacja społeczna w Policji” (Stawnicka, 2013); Wykonywanie zadań przez dzielnicowych (Raport NIK 2016 r.). Rozdz. III. Charakterystyka respondentów. Cechy społeczno-demograficzne: Płeć respondenta; Wiek respondenta; Wykształcenie respondenta; Miejsce służby; Staż służby w Policji; Staż służby jako dzielnicowego. Rozdz. IV. Współpraca dzielnicowego ze społecznościami lokalnymi: Uczestnictwo w spotkaniach samorządowych i podmiotów pozapolicyjnych; Uczestnictwo w spotkaniach grup roboczych / zespołów interdyscyplinarnych; Uczestnictwo w debatach społecznych; Uczestnictwo w zebraniach osiedlowych; Uczestnictwo w spotkaniach organizacji społecznych; Uczestnictwo w spotkaniach z młodzieżą; Ocena współpracy z mieszkańcami rejonu; Ocena działań dzielnicowych z perspektywy mieszkańców; Ocena poziomu zagrożeń bezpieczeństwa w rejonie służbowym; Uczestnictwo w spotkaniach z mieszkańcami organizowanych przez podmioty pozapolicyjne. Rozdz. V. Realizowanie przez dzielnicowego zadań z profilaktyki społecznej: Możliwości realizacji przez dzielnicowego zadań z profilaktyki społecznej; Czynniki utrudniające pracę w zakresie profilaktyki społecznej; Czynniki ułatwiające pracę w zakresie profilaktyki społecznej; Możliwości oddziaływania dzielnicowego na społeczeństwo lokalne w zakresie profilaktyki. Rozdz. VI. Organizacja służby dzielnicowego: Czas przeznaczony na inne czynności służbowe; Propozycja zmian w organizacji pracy; Część służby spędzana w środowisku lokalnym w skali miesiąca przez dzielnicowych. Rozdz. VII Ocena wprowadzanych zmian i proponowane zmiany: Ocena regulacji nowego zarządzenia o służbie dzielnicowych (nr 5/16 KGP); Ocena wdrażania regulacji zarządzenia nr 5/16 KGP; Potrzeby zmiany regulacji zarządzenia nr 5/16 KGP; Zasadność wprowadzenia innych zmian. Rozdz. VIII. Prestiż służby dzielnicowego: Prestiż służby dzielnicowego w środowisku policyjnym; Prestiż służby dzielnicowego w środowisku lokalnym; Działania podnoszące prestiż służby dzielnicowego. Rozdz. IX. Cechy i umiejętności dzielnicowego: Ocena umiejętności komunikacji interpersonalnej w środowisku lokalnym; Cechy dzielnicowego; Ocena eliminacji do zawodów „Dzielnicowy Roku”. Zakończenie.

Zawiera: Cz. I Ulokowanie teoretyczne badań. Ramy legislacyjne funkcjonowania dzielnicowego w lokalnej społeczności. Prezentacja pilotażowego projektu. R. 1 Community policing jako strategia działań Policji i źródło innowacyjnych metod współpracy społeczności lokalnych z Policją: Historia community policing; Główne założenia koncepcji community policing; Dzielnicowy jako podstawowe ogniwo filozofii community policing; Edukacyjno-wychowawcza rola dzielnicowych. R. 2 Podstawy prawne funkcjonowania pionu dzielnicowych w Polsce: Zarządzenie nr 528 Komendanta Głównego Policji z dnia 6 czerwca 2007 r.; Zarządzenie nr 921 Komendanta Głównego Policji z dnia 11 września 2008 r.; Zarządzanie nr 115 Komendanta Głównego Policji z dnia 13 kwietnia 2012 r.; Zarządzanie nr 5 Komendanta Głównego Policji z dnia 20 czerwca 2016 r.; Zarządzanie nr 6 Komendanta Głównego Policji z dnia 21 lutego 2017 r. R. 3 Realizacja pilotażowego projektu dot. nowej koncepcji służb dzielnicowych w garnizonie śląskim: Założenia nowej koncepcji służb dzielnicowych; Społeczna ocena projektu; Wnioski ze śląskiego pilotażu. Cz. II Ogólnopolskie badania dzielnicowych. Prezentacja koncepcji badawczej oraz wyników badań: Wprowadzenie; R. 4 Charakterystyka respondentów. Cechy społeczno-demograficzne: Płeć respondenta; Wiek respondenta; Wykształcenie respondenta; Miejsce służby; Staż służby w Policji; Jak długo jest pan dzielnicowym? R. 5 Realizowanie przez dzielnicowego zadań z profilaktyki społecznej: Możliwości realizacji przez dzielnicowego zadań z profilaktyki społecznej; Czynniki utrudniające pracę w zakresie profilaktyki społecznej; Czynniki ułatwiające pracę w zakresie profilaktyki społecznej; Możliwości oddziaływania dzielnicowego na społeczeństwo lokalne w zakresie profilaktyki. R. 6 Szkolenia: Ocena zasadności szkoleń dla dzielnicowych; Ocena przygotowania do pełnienia funkcji dzielnicowego. R. 7 Aspiracje zawodowe dzielnicowych: Ocena zajmowanego stanowiska w kontekście spełniania aspiracji zawodowych; Ocena wprowadzenia awansu poziomego w postaci stanowiska „starszy dzielnicowy”. R. 8 Dzielnicowy – policjant pierwszego kontaktu: Określenie istoty służby dzielnicowego; Charakterystyka misji dzielnicowego; Ocena umiejętności komunikacji interpersonalnej w środowisku lokalnym; Prestiż dzielnicowego w środowisku lokalnym; Cechy dzielnicowego. Cz. III Wnioski z badań. Implikacje dla praktyki. R. 9 Nowa koncepcja służby dzielnicowych z perspektywy szkoleniowej: Warsztaty szkoleniowe „Dzielnicowy kreatorem dialogi Policji ze społecznością lokalną”; Warsztaty szkoleniowe „Kreowanie dyskursu publicznego” (przygotowanie i prowadzenie debat społecznych i spotkań ze społecznością lokalną); Warsztaty szkoleniowe „Prowadzenie działań profilaktyczno-edukacyjnych”. Zakończenie i podsumowanie.