1. Rzeczywistość kulturowa a perswazyjność przekazów medialnych: Wizerunki medialne i kultura medialna. Potrzeba upowszechniania alfabetyzacji medialnej; Media wychowujące; Nauczyciele i uczniowie w globalnym społeczeństwie informacyjnym; Semiotyczny wymiar komunikacji wirtualnej wśród młodzieży i jego konsekwencje społeczne; Doświadczenie dzieciństwa w perspektywie mediamorfozy; Komputer a aktywność uczniów w uczeniu się matematyki; Ku otwartej przestrzeni edukacyjnej: kształtowanie kompetencji społecznych i świadomości kulturowej uczniów realizujących projekty w ramach akcji e-Twinning; Filmy realizowane przez dzieci za pomocą telefonów komórkowych; Region źródłem poznania i informacji o otaczającej rzeczywistości. 2. Szkoła środowiskiem wyjaśniania świata ludzi i przedmiotów – optyka nauczycielska: Tvorivost’, škola a učitel’ dnešnej školy – twórczość, szkoła i nauczyciel dzisiaj; Ďalšie vzdelávanie učitel’ov v SR z aspektu ich kariérneho rastu; Autoedukacja w percepcji studentów studiów pedagogicznych; Społeczno-emocjonalny aspekt gotowości szkolnej w świadomości nauczycielek wychowania przedszkolnego; Nauczyciel (współ)twórcą procesu poznawania, przyswajania i odkrywania otaczającej rzeczywistości. Rozbieżności między stanem postulowanym a codziennością szkolną; Możliwości pokonywania barier psychicznych uczniów w aspekcie codziennej pracy nauczyciela; Folklore – music pedagogy – music education; Autoregulacja w procesie kształcenia – na tle wybranych koncepcji uczenia się. 3. Szkoła środowiskiem wyjaśniania świata ludzi i przedmiotów – wymiar wspomagania dziecka: Kompetencje komunikacyjne dziecka jako determinanty jego efektywnego funkcjonowania w rzeczywistości społecznej i kulturowej; Możliwości wspierania rozwoju zdolności poznawczych uczniów w edukacji wczesnoszkolnej; Educational opportunitydesigning method in the integrated early-school education; Muzyka barokowa w orbicie zainteresowań młodego pokolenia (na przykładzie uczniów klasy szóstej szkoły podstawowej); Rekreacja i turystyka rodzinna jako substancja nowej rzeczywistości społecznej; Wycieczka szkolna jako poznawanie przez dziecko rzeczywistości społecznej i kulturowej. 4. Tworzenie i twórczość jako substancja nowej rzeczywistości społecznej: Przeżywanie życia w młodości – niektóre wymiary i społeczno-kulturowe wyznaczniki autokreacji w perspektywie zadań edukacyjnych. Analiza teoretyczno-empiryczna; Autokreacja jako projektowanie twórczych orientacji życiowych na przykładzie rodziców adopcyjnych; Homo Creator w organizacji, czyli o znaczeniu twórczości w miejscu pracy; Twórczość w służbie a wypalenie zawodowe funkcjonariuszy policji; Rola przeszłych doświadczeń emocjonalnych oraz aktualnych stylów przywiązania i doświadczania zdarzeń w formowaniu przekonań o naturze ludzkiej przez adolescentów; Społeczne reprezentacje ubioru jako efekt przeżyć estetycznych. 5. Przestrzenie inności czyli dotrzeć, zrozumieć i ujawnić potencjalność kreacji jednostki nietypowej: Odkrywanie świata dźwięków przez dzieci w wieku przedszkolnym; Wspieranie potencjału dzieci podatnych na zagrożenie, czyli kilka słów o zjawisku resilience; Zrozumieć dysleksję; Pies i dziecko – od terapii po sztukę.

Sfinansował Uniwersytet Śląski