Bibliogr. przy rozdz.

Część I: Edukacja obronna i sporty walki na świecie. Judo w systemie edukacji fizycznej dzieci i młodzieży Japonii; Sporty i sztuki walki w Meksyku - dylematy organizacyjne oraz metodyczne. Część II: Biomedyczne aspekty trenowania sportów walki przez dzieci i młodzież. Biomedyczne uwarunkowania edukacji fizycznej dzieci i młodzieży uwzględniające elementy sportów walki; Energetyczne podstawy wysiłku w sportach walki. Część III: Wybrane zagadnienia z metodyki nauczania samoobrony. Dźwignia na wyprostowanym ramieniu i jej przykładowe zastosowania w samoobronie; Metodyka nauczania i doskonalenia elementów samoobrony stosowana w hapkido. Część IV: Socjalizacyjne i wychowawcze aspekty uczestnictwa w sportach walki. Sztuki walki - środkiem edukacji holistycznej; Zasadność włączenia sportów i sztuk walki do szkolnych programów wychowania fizycznego - w świetle badań; Socjalizacyjne i edukacyjne walory sportów walki - na przykładzie judo; Reedukacja dzieci trudnych przez sporty walki; Przyczyny rezygnacji z treningów sportów i sztuk walki w ocenie trenerów i instruktorów; Trener kung-fu - mistrz, wychowawca, przewodnik. Część V: Psychologiczne problemy udziału w sportach walki. Ocena stopnia umotywowania młodzieży do treningu kung-fu; Sposoby zachowania się w konfrontacjach pozasportowych lotników polskich, którzy deklarują różne doświadczenie z dziedziny sportu; Nasilenie lęku i agresywności młodzieży uprawiającej różne formy sztuk walki na tle grupy porównawczej; Preferowane przez młodzież wrocławską sposoby przeciwdziałania agresji fizycznej. Część VI: Kompetencje motoryczne i koordynacyjne osób przygotowanych do walki wręcz. Ocena przygotowania policjantek i policjantów do walki w starciu bezpośrednim; Związek umiejętności zadawania uderzeń stosowanych w samoobronie z wszechstronną sprawnością fizyczną; Ocena umiejętności bezpiecznego upadku z wszechstronną sprawnością fizyczną; Poziom zdolności zachowania równowagi dziewcząt uprawiających samoobronę.