1. Konteksty teoretyczne. Polska pedagogika drugiej połowy XX wieku w walce o swoją tożsamość; Historia oświaty i jej miejsce w naukach pedagogicznych; Andragogika i jej usytuowanie w rodzinie nauk pedagogicznych; Wybrane elementy koncepcji rozwoju moralnego człowieka; O konieczności wyjścia pedagogiki poza współczesną humanistykę. 2. Rewalidacja. Humanistyczne paradygmaty wobec problemów pedagogiki specjalnej; Niezależność i samodzielność niepełnosprawnych warunkiem pełnej rehabilitacji; Znaczenie nauczania integracyjnego dla rozwoju dziecka i efektywności edukacji; Użytkownicy biblioterapii - psychologiczna charakterystyka typów i metod leczenia. 3. Resocjalizacja. Współczesne brzmienie resocjalizacji; W sprawie tożsamości pedagogiki penitencjarnej; Problem równego traktowania kobiet-więźniów w świetle teorii i praktyki penitencjarnej w Stanach Zjednoczonych i Polsce; Postawa nieletnich wobec resocjalizacji i jej wybrane korelaty; Aprobata i dezaprobata społeczna jako czynnik modyfikujący prezentowany obraz siebie przez młodzież niedostosowaną społecznie; Badanie koncentracji uwagi w diagnozie uczniów niedostosowanych społecznie; Działania nauczycieli stymulujące zachowania dewiacyjne uczniów; Zjawisko mobbingu na terenie szkół niemieckich. 4. Pedagogika społeczna i opiekuńcza. Pedagogika społeczna we współczesnej humanistyce polskiej; Humanizm współczesnej pedagogiki opiekuńczej; Formy pracy z rodzinami zastępczymi w Ośrodku Adopcyjno-Opiekuńczym; System integrowanej pomocy wolontariackiej dzieciom i młodzieży w rodzinach dysfunkcyjnych. 5. Pedagogika szkolna. Kategorie humanistyczne w wirówce szkół niepublicznych; Pedagogika Gestalt jako nurt pedagogiki humanistycznej; Nowa rola pedagoga szkolnego w kontekście grupy wsparcia dla kobiet samotnie wychowujących dzieci i dotkniętych bezrobociem; Komputer zamiast "marchewki" w pracy pedagoga szkolnego; Pedagog we współczesnym świecie.